Ποιοι εμπλέκονται στη λίστα Λαγκάρντ

...από την Γιάννα Παπαδάκου

Για τρία κακουργήματα παραπέμπεται ο πρώην υπουργός Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αυτά της νόθευσης εγγράφου, της παράβασης καθήκοντος και της απιστίας.
Σε 48 σελίδες, οι εκπρόσωποι της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, περιγράφουν όλες τις πτυχές του σκανδάλου της λίστας Λαγκάρντ.  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ «ΛΙΣΤΑΣ» ΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑΘΕΤΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ. ΠΏΣ ΠΕΡΙΗΛΘΕ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ.

Από τις αρχές του έτους 2009 είχε γίνει ευρέως γνωστό, τόσο από τα Μ.Μ.Ε., όσο και στη συνέχεια από πληροφορίες που εδίδοντο από υπηρεσιακούς παράγοντες των διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών, ότι «κυκλοφορούσε» προς αγορά και αξιοποίηση από τα ενδιαφερόμενα κράτη ένα σύνολο αρχείων με ονόματα Ευρωπαίων πολιτών καταθετών κ.λπ., σε υποκατάστημα της τράπεζας HSBC του Χόνγκ-Κόνγκ στην Ελβετία, η διεθνώς γνωστή ως «Λίστα FALCIANI». Η εν λόγω λίστα καταθετών αποτέλεσε αντικείμενο αξιοποίησης από τις διωκτικές και φορολογικές αρχές πολλών κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες, εκμεταλλευόμενες τα στοιχεία της λίστας και ενεργώντας άμεσα, αποφασιστικά και αποτελεσματικά, εισέπραξαν σημαντικά ποσά-φόρους, φορολογώντας εισοδήματα, τα οποία δεν είχαν φορολογηθεί.
Το γεγονός αυτό της ύπαρξης της «Λίστας FALCIANI», στην οποία προέκυπτε από δημοσιεύματα και λοιπές πληροφορίες ότι υπήρχαν και ονόματα Ελλήνων καταθετών - συνεπώς, ενδιέφερε πολλαπλώς και την ελληνική πολιτεία -, περιήλθε σε γνώση των ελληνικών αρχών, πέρα από τα δημοσιεύματα, και με την πληροφόρηση του επικεφαλής της Ε.Υ.Π., πρέσβη κ. Μπίκα, περί τα τέλη του 2009. Ο κ. Μπίκας, στο πλαίσιο των υπηρεσιακών καθηκόντων του, όπως ο ίδιος κατέθεσε στις 30-1-2013 ενώπιον της Επιτροπής μας, ζήτησε από τον Γάλλο ομόλογό του, τέλος της άνοιξης του 2010, να πληροφορηθεί, αν υπάρχουν ονόματα Ελλήνων καταθετών στην κυκλοφορούσα λίστα και αν αυτή μπορούσε να δοθεί στην Ελλάδα.
Η γαλλική υπηρεσία πληροφοριών επικοινώνησε με το αρμόδιο τμήμα της ελληνικής υπηρεσίας μετά από 1 ½ μήνα περίπου και ανακοίνωσε– γνωστοποίησε την ύπαρξη της λίστας, η οποία, όμως, βρισκόταν στο Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας. Αμέσως ο κ. Μπίκας ενημέρωσε τον τότε υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου για την ύπαρξη λίστας με ονόματα Ελλήνων καταθετών στην παραπάνω ελβετική τράπεζα, χωρίς στη συνέχεια η υπηρεσία του να ασχοληθεί με το θέμα.
Καταθέτει σχετικά κατά την ενώπιον της Επιτροπής δοθείσα ένορκη κατάθεσή του ο κ. Κωνσταντίνος Μπίκας:
«…………Και στο πλαίσιο αυτό, στο πλαίσιο της αρμοδιότητας της υπηρεσίας και σαν μέλος του Συμβουλίου για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αλλά και της γενικότερης αρμοδιότητας της υπηρεσίας σε μία συνάντηση ευρωπαϊκή που γινόταν, αρχηγών υπηρεσιών πληροφοριών, είπα στον ομόλογό μου της γαλλικής υπηρεσίας, εάν θα ήταν δυνατόν αυτή η λίστα να δοθεί στην Ελλάδα. Αυτό έγινε κάποια στιγμή την άνοιξη. Ο ομόλογός μου δεν μου απάντησε τίποτε εκείνη τη στιγμή………..
…………….Την άνοιξη του 2009 είμαστε. Ο ομόλογός μου δεν μου απάντησε τίποτα…
    Είμαστε την άνοιξη του 2010, όπου δεν μου είπε τίποτα, απλώς ήταν μια συζήτηση μεταξύ μας περίπου μισού λεπτού. Του είπα δηλαδή ότι είδα από τις εφημερίδες ότι υπάρχει αυτό το θέμα, είδε ότι το έχουν ζητήσει άλλες κυβερνήσεις, θα ήταν διατεθειμένη η Γαλλία ενδεχομένως να δώσει αυτή τη λίστα και σε εμάς; Εάν υπάρχει και εάν την έχει.
    Μετά από περίπου κάποιο διάστημα ενός μηνός ή ενάμισι μήνα, κάπου εκεί, επικοινώνησαν με τη Διεύθυνση Διεθνών Σχέσεων, με το κομμάτι των διεθνών σχέσεων της υπηρεσίας μας, η γαλλική υπηρεσία εσωτερικής πληροφόρησης. Διότι οι Γάλλοι στο σύστημά τους έχουν δύο υπηρεσίες, μία για εξωτερικές πληροφορίες και μία για εσωτερικές πληροφορίες. Επικοινώνησαν, λοιπόν, με τις Διεθνείς Σχέσεις και ήρθε μία μέρα το άτομο το οποίο ήταν υπεύθυνο για τις Διεθνείς Σχέσεις…..
………….Όχι, επικοινώνησαν οι Γάλλοι, επικοινώνησαν σε απάντηση του δικού μου αιτήματος, επικοινώνησε η γαλλική υπηρεσία με τις Διεθνείς Σχέσεις τις δικές μας και ήρθε ένα πρωί το άτομο το οποίο ήταν υπεύθυνο για τις Διεθνείς Σχέσεις της υπηρεσίας και μου λέει «κύριε Διοικητά, μας είπε η γαλλική υπηρεσία ότι αυτή η λίστα υπάρχει, δεν την έχουν αυτοί ή δεν θα μας τη δίνουν, δεν την έχουν αυτοί, θα πρέπει να τη ζητήσει το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών. Στη συνέχεια αυτής της επικοινωνίας που έγινε ανάμεσα στις δύο υπηρεσίες σε επίπεδο διευθύνσεων είδα τον τότε Υπουργό Οικονομικών και του είπα αυτά τα πράγματα.
    Τώρα, για να βοηθήσω την Επιτροπή να καταλάβει, η ιστορία αυτή ξεκίνησε για μας από τον Δεκέμβριο του 2009 και προχώρησε μέχρι, ας πούμε, μέσα άνοιξης, αρχές καλοκαιριού περίπου του 2010………….».
Από την από 29/01/2013 ενώπιον της Επιτροπής μας δοθείσα κατάθεση του Έλληνα πρέσβη στη Γαλλία κ. Κων/νου  Χαλαστάνη προκύπτει, χωρίς να αμφισβητείται ούτε και από τον ίδιο τον κ. Παπακωνσταντίνου, ότι ο τότε Υπουργός Οικονομικών, σε μια επίσκεψή του στο Παρίσι (Σεπτέμβριος 2010), στο περιθώριο διάλεξης που είχε πραγματοποιήσει, παρουσιάζοντας την κατάσταση της οικονομίας της χώρας μας τότε, «…τον τράβηξε παράμερα…» και του είπε εμπιστευτικά, ζητώντας του συγχρόνως απόλυτη εχεμύθεια, ότι θα του παραδώσουν από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών, κατόπιν συνεννοήσεως που είχε κάνει με την τότε Υπουργό Οικονομικών κυρία Λαγκάρντ, έναν φάκελο, που θα απευθύνεται προσωπικά σε αυτόν (κ. Παπακωνσταντίνου). Αυτό τον φάκελο, που θα του παρεδίδετο, θα έπρεπε να τον αποστείλει άμεσα με ασφάλεια και εμπιστευτικότητα στην Ελλάδα, προσωπικά στον ίδιο, στο γραφείο του.
Πράγματι, ο Έλληνας πρέσβης παρέλαβε στις 29-9-2010 από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών έναν φάκελο, που απευθυνόταν προσωπικά στον Υπουργό κ. Παπακωνσταντίνου, τον οποίο παρέλαβε, υπογράφοντας αποδεικτικό παραλαβής, τον έβαλε σε φάκελο της πρεσβείας και, χωρίς έλεγχο του περιεχομένου του, τον απέστειλε αυθημερόν με τον οδηγό της πρεσβείας κ. Πέτρο Σκληρό, πρόσωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης του, στην Ελλάδα.
Καταθέτει δε ο Έλληνας πρέσβης περαιτέρω ότι ο φάκελος παρελήφθη χωρίς διαβιβαστικό (29-1-2013) και βάσει των εντολών του υπουργού τον απέστειλε προσωπικά σε αυτόν στο γραφείο του, χωρίς να γνωρίζει τι ακριβώς περιείχε ο φάκελος, κατά δε την εκτίμησή του, μετά από σχετική ψηλάφηση, πιθανώς περιείχε έναν ψηφιακό δίσκο (CD).
Έχει σημασία να επισημάνουμε ότι, παρότι επελέγη η αποστολή του φακέλου να γίνει με έμπιστο πρόσωπο, ο πρέσβης, καταθέτοντας, δηλώνει ότι ουδόλως θα παρεβιάζετο η εχεμύθεια και η μυστικότητα, αν ακολουθείτο η διπλωματική οδός? ωστόσο, τήρησε τις εντολές του Υπουργού για προσωπική παράδοση – άτυπη, άμεση. Δικαιολογεί δε τον συγκεκριμένο τρόπο ενέργειας, και ειδικότερα τη μη πρωτοκόλληση του εγγράφου στην ελληνική Πρεσβεία, για τον λόγο του ότι δεν απευθύνετο σε αυτή.
Καταθέτει σχετικά κατά την ενώπιον της Επιτροπής μας δοθείσα ένορκη κατάθεσή του ο κ. Κωνσταντίνος Χαλαστάνης:
 «……………Κύριε Πρόεδρε, λυπάμαι έκανα λάθος πριν, ήταν 15 και 16 Σεπτεμβρίου του 2010, είχε έρθει ο τότε Υπουργός Οικονομικών, ο κ. Παπακωνσταντίνου και σε μια από τις διαλέξεις που είχε κάνει -σε δημοσιογράφους αν θυμάμαι καλά- παρουσιάζοντας την κατάσταση της οικονομίας τότε. Όταν τελείωσε η διάλεξη του αυτή και καθώς βγαίναμε από την αίθουσα με πήρε παράμερα και μου είπε ότι περιμένει να του περιέλθει άτυπα ένας φάκελος από το Υπουργείο Οικονομικών στο όνομα του. Μου είπε ότι αυτό θα είναι ένα cd το οποίο θα έχει απόρρητα οικονομικά στοιχεία. Μου είπε ότι επειδή δεν ήταν έτοιμο, θα το στείλουν σε εμένα και να το στείλω προσωπικώς σε αυτόν σε αυτόν τηρώντας απόλυτη εχεμύθεια, με αγγελιοφόρο.
Έπειτα από μερικές ημέρες, στις 28 Σεπτεμβρίου του 2010 με πήρε τηλέφωνο ένα διευθυντικό στέλεχος του Γαλλικού Υπουργείου Οικονομικών και με ρώτησε αν είμαι ενήμερος θα μου έρθει ένας φάκελος στο όνομα του τότε Υπουργού Οικονομικών,  κ. Παπακωνσταντίνου. Της απάντησα ότι ήμουν  ενήμερος. Την επόμενη ημέρα -μου είχε δώσει μάλιστα και το όνομα του κλητήρα, ο οποίος θα έφερνε το φάκελο- μου έφερε  το φάκελο γύρω στις 11 η ώρα το πρωί πρέπει να ήταν στις 29 του μηνός. Έπειτα γύρω στη μιάμιση με δύο, κατόπιν τούτου το συντομότερο …….   
 …….. όταν είδα τι ώρα φεύγει τι ώρα φεύγει αεροσκάφος έστειλα το συγκεκριμένο δέμα, το οποίο μου είχε περιέλθει, το οποίο σημειώνω ότι δεν είχε διαβιβαστικό, είχε απλώς το όνομα του Υπουργού,  κ. Παπακωνσταντίνου, το έβαλα μέσα σε ένα άλλο φάκελο «προσωπικώς, υπόψη του κυρίου Υπουργού». Έπειτα από λίγες ώρες το έστειλα με κλητήρα της Πρεσβείας. Και γύρω στις 7 η ώρα το απόγευμα είχε παραδοθεί στο γραφείο του, στα χέρια της διευθύντριας του γραφείου του, της κυρίας Χατζή, πράγμα που μου επιβεβαίωσε ο κλητήρας ο οποίος το είχε παραδώσει και ο οποίος στη συνέχεια για δύο-τρείς ημέρες θα πήγαινε να δει την οικογένειά του, η οποία ήταν στη Λευκάδα τη γυναίκα του και τα δυο του παιδάκια.
Σπεύδω να πω ότι δεν ξέρω αν μιλάμε για το ίδιο θέμα, ούτε μπορώ να επιβεβαιώσω ότι μιλάμε για το ίδιο θέμα. Αυτά είναι τα στοιχεία που ξέρω. Δεν ξέρω τι περιείχε μέσα ο φάκελος του. Υποθέτω, ότι ήταν cd, από τον τρόπο, γιατί ήταν ένας μικρός φάκελος με αυτό το προστατευτικό υλικό που συνήθως βάζουμε για τους δίσκους αυτούς. Αλλά το εάν ήταν το λεγόμενο cd Λαγκάρντ ή όχι, αυτό δεν είμαι σε θέση να ξέρω. Υποθέτω ότι μόνο ο κύριος Παπακωνσταντίνου ή όποιος το παρέλαβε, μπορεί να επιβεβαιώσει………..»  
Όπως προκύπτει από τις καταθέσεις του κ. Πέτρου Σκληρού και της Δ/ντριας του Γραφείου του κ. Παπακωνσταντίνου κυρίας Χρυσής Χατζή, ο εν λόγω φάκελος παραδόθηκε στην τελευταία προσωπικά, το ίδιο βράδυ (29/09/2010).
Καταθέτει σχετικά κατά την ενώπιον της Επιτροπής δοθείσα ένορκη κατάθεσή της η κυρία Χρυσή Χατζή:
«………Βεβαίως. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, ευρισκόμενος εκτός του γραφείου, μού τηλεφώνησε και μού ζήτησε να παραλάβω για λογαριασμό του από την πρεσβεία μας στη Γαλλία ένα φάκελο που θα ερχόταν εμπιστευτικά για τον ίδιο και να τον παραδώσω στα χέρια του. Στη συνέχεια η γραμματεία μου με ενημέρωσε ότι από το γραφείο του πρέσβη μας στο Παρίσι, του κ. Χαλαστάνη, τηλεφώνησαν ότι εκ μέρους του θα ερχόταν κάποιος υπάλληλος της πρεσβείας και έδωσαν το όνομά του το οποίο όμως εγώ αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι γιατί έχουν περάσει δύο και πλέον χρόνια. Πράγματι, ήλθε κάποιος υπάλληλος της πρεσβείας ο οποίος ζήτησε εμένα προσωπικά και μού παρέδωσε ένα φάκελο εμπιστευτικό για τον Υπουργό. Όταν ο Υπουργός επέστρεψε στο γραφείο, τού παρέδωσα το φάκελο κλειστό, χωρίς να τον ανοίξω. Δεν γνωρίζω το περιεχόμενό του διότι δεν τον άνοιξε μπροστά μου. Το μόνο που μού είπε ο Υπουργός ενώ του έδωσα το φάκελο ήταν: «Ωραία, αυτά είναι στοιχεία που περίμενα για καταθέσεις στο εξωτερικό……………..».

Παρότι το έγγραφο παράδοσης και παραλαβής που συνετάγη, υπεγράφη  και παραδόθηκε στον κ. Πέτρο Σκληρό δεν προσκομίστηκε στην Επιτροπή - κατά τους ισχυρισμούς του μάρτυρος, πρέσβη κ. Χαλαστάνη, μάλλον έχει απολεσθεί -, εν τούτοις ουδεμία αμφιβολία καταλείπεται, ότι η διαδρομή του φακέλου ήταν η ως άνω περιγραφομένη και, με δεδομένο ότι εντός αυτού ευρίσκετο ο ψηφιακός δίσκος (CD), ο περιέχων τον κατάλογο των Ελλήνων καταθετών στην Τράπεζα HSBC, οι πληροφορίες που περιέχονται σε διάφορα δημοσιεύματα εφημερίδων και περιοδικών περί παραδόσεως του καταλόγου των καταθετών (στο εξής, «Λίστα Λαγκάρντ») προ της 29ης Σεπτεμβρίου 2010, και μάλιστα με ενέργειες των Μυστικών Υπηρεσιών, δεν είναι ακριβείς, αν και μέλη της Επιτροπής μας ισχυρώς αμφισβήτησαν την αξιοπιστία του μάρτυρα πρέσβη κ. Χαλαστάνη, εξαιτίας των εν λόγω δημοσιογραφικών πληροφοριών.
Προς άρση κάθε αμφισβήτησης αποφασίσθηκε να ζητηθεί από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας αντίγραφο του εγγράφου- αποδεικτικού παραλαβής, το οποίο, όπως ισχυρίζετο ο κ. Χαλαστάνης ενεθυμείτο ότι είχε υπογράψει, χωρίς όμως να κρατήσει αντίγραφο για το αρχείο της Πρεσβείας. Το εν λόγω έγγραφο περιήλθε στην Επιτροπή τις βραδινές ώρες της 15/05/2013, με τη μεσολάβηση του Έλληνα Υπουργού Οικονομικών κ. Στουρνάρα.
Παρατίθεται το ιστορικό της προσπάθειας που έγινε, για να φθάσει εμπρόθεσμα στην Επιτροπή το εν λόγω έγγραφο, προκειμένου να καταδειχθεί το μέγεθος της συκοφαντίας, που κάθε τόσο εκτοξεύεται, ότι ο Πρόεδρος της Επιτροπής και η κυβερνητική πλειοψηφία των Βουλευτών δεν στόχευαν στην ανάδειξη της αλήθειας σχετικά με την ερευνηθείσα υπόθεση, αλλά στη συγκάλυψη.
Εν προκειμένω, πρέπει να τονίσουμε επί τη ευκαιρία ότι η μόνιμη «επωδός» στην άρνηση ικανοποίησης παρελκυστικών, κατά κανόνα,  αιτημάτων ήταν η «πρόθεση συγκάλυψης» από το Προεδρείο και την πλειοψηφία της Επιτροπής. Στη συνέχεια, τη σκυτάλη έπαιρνε η παραπληροφόρηση. Τα φαινόμενα αυτά, όπως και οι τεχνητές εν πολλοίς εντάσεις κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, πιθανώς να εξαλειφθούν, εφόσον τροποποιηθεί ο Κανονισμός της Βουλής και επιτραπεί η δημοσιότητα των συνεδριάσεων.
Παρότι η διαδικασία της δικαστικής συνδρομής ήταν η πλέον ασφαλής, εντούτοις, επειδή υπήρχε ο φόβος της αργοπορίας, γνωστού όντος ότι η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα, επελέγη η οδός της διοικητικής συνδρομής μέσω της Δ.Ο.Σ. (Δ/νσης Οικονομικών Σχέσεων) του Υπουργείου Οικονομικών. Όταν η εν λόγω Δ/νση δήλωσε αναρμοδιότητα, προσεφέρθη, σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο της Επιτροπής, ο Υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας, αν και δεν είχε καμία υποχρέωση προς τούτο, ο οποίος, παρά τον φόρτο εργασίας του, μετά από πολλές προσωπικές επαφές με τον Γάλλο ομόλογό του, πέτυχε την ικανοποίηση του αιτήματος.
Το ιδιαίτερα σημαντικό αυτό έγγραφο έχει ως εξής:

ΓΑΛΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Γενική Διεύθυνση Δημοσίων Οικονομικών
Υποδιεύθυνση φορολογικού ελέγχου
 Γραφείο CF3                                                            Παρίσι, 29 Σεπτεμβρίου 2010
86-92 Allee de Bercy - 933
75574 PARIS CEDEX 12
Αρμόδια: Maite GΑΒΕΤ
Bureau.cf3-aai-id@dgfip.finances.gouv.fr
Τηλ: 0033153180520
Φαξ: 0033153180587

Θέμα:  Διοικητική συνδρομή προβλεπόμενη στο άρθρο 23 της από 21
Αυγούστου 1963 φορολογικής σύμβασης μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας και
στο άρθρο 2 της από 19 Δεκεμβρίου 1977 Οδηγίας 77/799/ΟΕΕ, όπως αυτή
τροποποιήθηκε
Σχετ: η από 13 Σεπτεμβρίου 2010 επιστολή σας
Συνημμένα: 1 cd-rom

Κύριε Πρέσβη,
Σε συνέχεια του εν θεμάτι αιτήματος σας, βρείτε συνημμένα τα αιτηθέντα
στοιχεία.
Οι πληροφορίες αυτές σας διαβιβάζονται σύμφωνα με το άρθρο 23 της από
21 Αυγούστου 1963 φορολογικής σύμβασης μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας
και σύμφωνα  με το  άρθρο  2 της από   19  Δεκεμβρίου   1977  Οδηγίας
77/799/ΟΕΕ, όπως αυτή τροποποιήθηκε.
Σας υπενθυμίζω ότι σύμφωνα με το άρθρο 7 της εν λόγω οδηγίας και με τις
ανωτέρω  παρατεθείσες  διατάξεις,  οι πληροφορίες  αυτές  θα  πρέπει να παραμείνουν εμπιστευτικές και να μην χρησιμοποιηθούν για σκοπούς μη
φορολογικούς.
Παρακαλώ δεχθείτε, κύριε Πρέσβη, τη διαβεβαίωση της εκτίμησης μου.


Ο Διευθυντής, αρμόδιος για φορολογικά θέματα
(υπογραφή)
Jean-Marc FENET
 (υπογραφή)
Κύριος Κωνσταντίνος ΧΑΛΑΣΤΑΝΗΣ

Από το περιεχόμενο του παραπάνω εγγράφου προκύπτουν τρία εξαιρετικής σημασίας συμπεράσματα :
Α. Αδιαμφισβήτητα, η διαδρομή του φακέλου με περιεχόμενο τον επίμαχο ψηφιακό δίσκο είναι αυτή που κατά τα ανωτέρω περιγράφεται από τον μάρτυρα, πρέσβη κ. Χαλαστάνη. Όλα τα άλλα που έχουν λεχθεί ή έχουν γραφεί ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.
Β. Της παράδοσης του ψηφιακού δίσκου δεν προηγήθηκε άτυπη προφορική συνεννόηση μεταξύ του κ. Παπακωνσταντίνου και της κυρίας Λαγκάρντ, την 15η και 16η Σεπτεμβρίου στο Παρίσι, ή δεν συνέβη μόνο τούτο, αλλά είχε προηγηθεί και γραπτό αίτημα, την 13/09/2010, του Υπουργείου Οικονομικών της Ελλάδος προς το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας.
Ειδικότερα:
Όπως προαναφέρθηκε, στο αποσταλέν από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας έγγραφο-αποδεικτικό παραλαβής, το οποίο είχε υπογραφεί από τον πρέσβη κ. Χαλαστάνη, επί λέξει αναφέρεται:
Σχετ: η από 13 Σεπτεμβρίου 2010 επιστολή σας
Η διατύπωση αυτή δημιούργησε αρχικά την εντύπωση ότι το αίτημα είχε υποβληθεί από τον πρέσβη κ. Χαλαστάνη. Μάλιστα, στην Επιτροπή μας κατετέθη από μέλος της γραπτή πρόταση άμεσης διαβίβασης των πρακτικών της συνεδρίασης, στην οποία περιείχετο η 1η κατάθεση του κ. Χαλαστάνη (04/06/2013) και αντίγραφο του εν λόγω εγγράφου, προκειμένου να ασκηθεί κατ’ αυτού ποινική δίωξη για ψευδορκία μάρτυρος, δεδομένου ότι στην 1η κατάθεση που είχε δώσει ο εν λόγω μάρτυρας κατά την παραπάνω ημερομηνία ουδέν περί του γραπτού του αιτήματος ανέφερε. Στην συνέχεια, όμως, οι υπόνοιες περί ψευδορκίας του κ. Χαλαστάνη πλήρως διασκεδάσθηκαν, αφού ο ίδιος, κληθείς να καταθέσει για δεύτερη φορά ενώπιον της Επιτροπής, ερεύνησε κατά το μεσολαβήσαν ολιγοήμερο διάστημα το προκύψαν ζήτημα, οπότε και απεκαλύφθη ότι το αίτημα είχε υποβληθεί από τον Γ.Γ. του Υπουργείου Οικονομικών κ. Ηλία Πλασκοβίτη. Συγκεκριμένα, προσκομίσθηκε από τον κ. Χαλαστάνη αντίγραφο του από 13/09/2010 εγγράφου, υπογεγραμμένου από τον κ. Πλασκοβίτη και απευθυνομένου προς το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας, το περιεχόμενο του οποίου έχει ως εξής:


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Αθήνα, 13 Σεπτεμβρίου 2010
 ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ
Γενικό Διευθυντή Δημοσίων Οικονομικών
139, Rue de Bercy, 75572 Paris, CEDEX 12
 Γαλλία

Αγαπητέ κύριε Ρanini,
Σε συνέχεια της τηλεφωνικής συνομιλίας με τον κ. J. Fenet, θα θέλαμε να υποβάλουμε προς τις γαλλικές αρχές αίτημα λήψης πληροφοριών σχετικά με τραπεζικούς λογαριασμούς που τηρούν Έλληνες πολίτες και εταιρείες σε Ελβετικές τράπεζες. Αντιλαμβανόμεθα ότι οι γαλλικές αρχές έχουν στην κατοχή τους τέτοιες πληροφορίες οι οποίες είναι μείζονος σημασίας για τις ελληνικές φορολογικές αρχές.
Το αίτημα αυτό βασίζεται στις σχετικές διατάξεις που αφορούν στην
αμοιβαία συνδρομή των αρμοδίων αρχών των Κρατών Μελών στον τομέα των άμεσων φόρων (Οδηγία 77/799/ΕΕΟ, ως ισχύει) καθώς και στη διμερή Συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Γαλλικής Δημοκρατίας για την αποφυγή της διπλής  φορολόγησης.  Όλες  οι  πληροφορίες  θα  τύχουν   εμπιστευτικής μεταχείρισης από τις ελληνικές φορολογικές αρχές στον αγώνα τους κατά της φοροδιαφυγής και σε συμφωνία με τη γαλλική φορολογική αρχή.
Ελπίζοντας σε μια θετική σας απάντηση,

Ειλικρινώς,
(υπογραφή)
Ηλίας Πλασκοβίτης

Αναμφισβήτητα, το γεγονός ότι ο κ. Χαλαστάνης, θέλοντας να βοηθήσει την Επιτροπή μας στην ανακάλυψη της αλήθειας, αλλά και να προστατέψει την τιμή και την υπόληψή του, προσπάθησε, στηριζόμενος στην ιδιότητά του, αλλά και χρησιμοποιώντας τις προσωπικές του γνωριμίες, και επέτυχε μέσα σε ελάχιστο σχετικά χρονικό διάστημα να περιέλθει στην Επιτροπή ένα έγγραφο, το περιεχόμενο του οποίου διαφωτίζει κατά τρόπο αναντίρρητο σημαντικότατες πτυχές της ερευνώμενης υπόθεσης, άγει εις έπαινο και όχι εις ψόγο του κ. Χαλαστάνη. Και όμως, ο πρόεδρος της Επιτροπής κατεκρίθη επανειλημμένα από μέλος της Επιτροπής, ως δήθεν εκτελών διατεταγμένη υπηρεσία, διότι, συνεπεία της μη άμεσης, αλλά μετά εξαήμερο επανακλήτευσης του εν λόγω μάρτυρα, του εδόθη ο χρόνος και ερεύνησε το προκύψαν ζήτημα και έτσι προσεκομίσθη στην Επιτροπή το έγγραφο αυτό. Ως εάν τούτο ήταν κάτι το εγκληματικό. Εκτός και εάν για κάποιους η ανακάλυψη της πλήρους αλήθειας είναι έγκλημα.
Κληθείς στη συνέχεια για δεύτερη φορά, για να καταθέσει ως μάρτυρας στην Επιτροπή, ο κ. Πλασκοβίτης παραδέχτηκε ότι όντως είχε αποστείλει το εν λόγω έγγραφο προς το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας, κατόπιν εντολής του κ. Παπακωνσταντίνου, δικαιολογήθηκε δε ότι το είχε ξεχάσει και γι’ αυτό δεν το είχε αναφέρει στην προηγούμενη κατάθεσή του. Ήδη διαβιβάστηκε προς τον Εισαγγελέα Πλημ/κών Αθηνών αντίγραφο των πρακτικών που περιέχουν τις δύο καταθέσεις του κ. Πλασκοβίτη και των δύο ως άνω εγγράφων (από 13/09/2010 και 29/10/2010), προκειμένου να εξεταστεί το ενδεχόμενο άσκησης ποινικής δίωξης για ψευδορκία (αριθ. 224&2-1 Π.Κ).
Καταθέτει σχετικά κατά την ενώπιον της Επιτροπής κατάθεσή του (2η) ο κ. Ηλίας Πλασκοβίτης:

«……….Η μνήμη μου, όπως διαπιστώνετε, δεν είναι πάντοτε άριστη. Εν πάση περιπτώσει, όμως, θα ήθελα να πω ότι όντως αναφέρθηκα από μνήμης σε ενέργειες που έλαβαν χώρα πριν από δυόμισι χρόνια και αναφέρθηκα σε δυο τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον τότε Πρέσβη στο Παρίσι και με στέλεχος του Γαλλικού Υπουργείου Οικονομικών. Δεν είχα στη μνήμη μου ότι υπήρξε και αποστολή σχετικής επιστολής. Δεν πρέπει να σας ξενίζει αυτό. Προσπαθούσα από μνήμης να σας περιγράψω ενέργειες που έγιναν δυόμισι χρόνια πριν, χωρίς πρόσβαση στο αρχείο μου, γιατί είχα ήδη φύγει στις 31 Ιανουαρίου πολλούς μήνες πριν από το Υπουργείο Οικονομικών και βεβαίως ήταν ένα από τα κυριολεκτικά χιλιάδες έγγραφα τα οποία έφυγαν από τα χέρια μου, είτε συντάχθηκαν είτε υπεγράφησαν από εμένα, κατά τη διάρκεια της θητείας μου. Αυτό είναι, εάν θέλετε, ένα σημείο το οποίο υποστηρίζω, διότι νομίζω ότι είναι πάρα πολύ εύλογο. Εάν είχα θυμηθεί…..
…….Πιθανολογώ –και γι’ αυτό υπήρξε η επιστολή στη συνέχεια- ότι ο συνομιλητής μου, όπως συνήθως γίνεται σε τέτοιου είδους επαφές, ζήτησε και γραπτά αυτά τα οποία είχαμε πει προφορικά, για να τα έχει, για να είναι και αυτοί καλυμμένοι ότι προβαίνουν σε ενέργειες με βάση ένα γραπτό αίτημα και όχι ένα προφορικό αίτημα. Δυστυχώς, δεν το θυμήθηκα εκείνη τη στιγμή για να σας το πω……….
………Από εκεί και πέρα, πραγματικά μακάρι να το είχα θυμηθεί και να σας το είχα πει από την αρχή. Πιθανόν να σας είχα διευκολύνει κι εσάς και πολύ περισσότερο εμένα. Αλλά δυστυχώς δεν το θυμήθηκα……..
……..Στο γραφείο του με είχε καλέσει ο κ. Παπακωνσταντίνου. Μου είπε ότι έχει γίνει συνεννόηση με την ομόλογό του την κ. Λαγκάρντ, για να μας παραδοθούν κάποια στοιχεία και επιθυμεί να κάνω αρμοδίως επαφές, ώστε αυτά τα στοιχεία να δοθούν και να περιέλθουν στην κατοχή των ελληνικών αρχών. Τον παρακάλεσα να μου βρει μέσω της κ. Λαγκάρντ, ποιος θα ήταν το κατάλληλο πρόσωπο για να επικοινωνήσω, μου έδωσε ένα όνομα και ένα τηλέφωνο, τα έδωσα στη γραμματεία μου και άρχισε αυτή η διαδικασία. Έγινε το τηλέφωνο…..»
Από το περιεχόμενο των δυο καταθέσεων του κ. Πλασκοβίτη ενώπιον της Επιτροπής προκύπτει ότι, κατά την πρώτη κατάθεσή του, απέκρυψε το γεγονός ότι απευθύνθηκε εγγράφως προς το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας, για να ενισχύσει προφανώς την εκδοχή της άτυπης παράδοσης του επίμαχου CD με τη λίστα Ελλήνων καταθετών του εξωτερικού.
Γ. Η διαχρονική θέση του κ. Παπακωνσταντίνου σε όσους τον επέκριναν για τον χειρισμό της «Λίστας Λαγκάρντ» ήταν ότι αυτή παρεδόθη στη χώρα μας ατύπως από την τότε Υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας κυρία Λαγκάρντ, ότι τυχόν δημοσιοποίηση του γεγονότος αυτού θα μπορούσε να διαταράξει τις σχέσεις των δύο χωρών, όπως και τις σχέσεις Γαλλίας-Ελβετίας, και ότι τα δικαστήρια στην Ελλάδα κατά πάσα πιθανότητα θα δικαίωναν όσους θα προσέφευγαν σ’ αυτά, συνεπεία του παράνομου τρόπου κτήσης των αποδεικτικών μέσων.
Από το περιεχόμενο, όμως, των παραπάνω εγγράφων συνάγονται γεγονότα και συμπεράσματα εντελώς διαφορετικά. Η παράδοση του ψηφιακού δίσκου (CD) στις ελληνικές αρχές κάθε άλλο παρά άτυπη ήταν, αφού:  1) Πρόκειται για ενεργοποίηση διοικητικής συνδρομής, προβλεπόμενης από σύμβαση μεταξύ Ελλάδος και Γαλλίας, καθώς και σε ευρωπαϊκή οδηγία. 2) Προηγήθηκε έγγραφο αίτημα της χώρας μας. 3) Η παράδοση έγινε κατά τρόπο «πανηγυρικό» με διαβιβαστικό έγγραφο και υπογραφές. 4) Επισημαίνεται σ’ αυτό ότι οι πληροφορίες που δίδονται θα πρέπει να παραμείνουν εμπιστευτικές και να μην χρησιμοποιηθούν για σκοπούς μη φορολογικούς.





ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο
ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡ. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ κ. Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Με αυτά τα δεδομένα, ο πρώην Υπουργός Οικονομικών όφειλε, μόλις έφθασε στα χέρια του ο ψηφιακός δίσκος, να  πρωτοκολλήσει το από 29/09/2010 έγγραφο, που τον συνόδευε, και χωρίς δεύτερη σκέψη να τον διαβιβάσει στο Σ.Δ.Ο.Ε., με τη ρητή εντολή να αξιοποιηθεί το περιεχόμενό του για φορολογικούς ελέγχους των αναφερόμενων σ’ αυτόν καταθετών. Δεν προέβη, όμως, σ’ αυτή την ενέργεια.
Αντ’ αυτού, παραλαμβάνει τις βραδινές ώρες της 29ης Σεπτεμβρίου 2010 από τη διευθύντρια του γραφείου του κυρία Χατζή τον ψηφιακό δίσκο (CD) με τα ηλεκτρονικά αρχεία της Τράπεζας HSBC, μαζί με το συνοδευτικό από 29/09/2010 έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών της Γαλλίας. Την ίδια μέρα δημιουργεί ψηφιακό αντίγραφο του παραληφθέντος CD σε φορητή μονάδα αποθήκευσης (USB).
Τις μεταμεσονύκτιες ώρες της 29ης προς την 30ή Σεπτεμβρίου 2010 (από 00:28:53 έως 00:54:10), όπως προκύπτει από την υπ’ αριθ. πρωτ. 3022/1268-1-δ΄/09-02-213 έκθεση πραγματογνωμοσύνης της Δ/νσης Εγκληματολογικών Ερευνών (Δ.Ε.Ε.), χρήστης με username «windows user»  προβαίνει με τη χρήση λογισμικού σε στοχευμένη αναζήτηση του περιεχομένου των αρχείων του USB, με βάση λέξεις-κλειδιά, όπως «Papandreou», «Papakonstantinou», «Kozani» κ.λπ., ανοίγοντας 24 ηλεκτρονικά αρχεία.
Όλα τα δεδομένα συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι ο χρήστης «windows user» είναι ο κάτοχος του αρχικού CD και δημιουργός του ψηφιακού αντιγράφου σε USB, πρώην Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, ή κάποιος τρίτος, ο οποίος προφανώς λειτούργησε κατόπιν εντολής του.
Στη συνέχεια και μετά από ικανό χρονικό διάστημα, περί τα τέλη του 2010, ο πρώην Υπουργός Οικονομικών παραδίδει στον συνεργάτη του κ. Γεώργιο Αγγελόπουλο το κατεχόμενο υπ’ αυτού CD, χωρίς να τον ενημερώσει για το ακριβές περιεχόμενό του, με εντολή, αφενός μεν, να υπολογίσει κατά προσέγγιση το συνολικό ποσό των  περιλαμβανομένων σ’ αυτό καταθέσεων φυσικών και νομικών  προσώπων και, αφετέρου, να του παραδώσει στοιχεία (ονόματα και ποσά) για τους είκοσι (20) μεγαλύτερους καταθέτες.
Καταθέτει σχετικά κατά την ενώπιον της Επιτροπής δοθείσα ένορκη κατάθεσή του ο κ. Γεώργιος Αγγελόπουλος:
«…………..Κάποια στιγμή προς τα τέλη του 2010, μέσω της γραμματείας του όπως πάντα με καλούσε, πήγα στο γραφείο του όπου μου έδωσε ένα δισκάκι και μου ζήτησε να το δω και να βρω τα είκοσι μεγαλύτερα ποσά, ποιοι τα έχουν και να του πω περίπου το συνολικό ποσό του cd………
……..Όχι δεν μου περιέγραψε τι είναι. Απλά μου έδωσε το cd και μου ζήτησε να το δω……….»
Ο κ. Γ. Αγγελόπουλος, αφού ολοκλήρωσε την εργασία που του ανέθεσε ο κ. Παπακωνσταντίνου, άφησε, όπως κατέθεσε, μέσα στη συρταριέρα της αλληλογραφίας του Υπουργού, που βρισκόταν στο γραφείο της διευθύντριάς του κυρίας Χατζή, φάκελο, εντός του οποίου είχε τοποθετήσει το παραδοθέν σ’ αυτόν CD και κατάλογο με τα ονόματα και τις σχετικές εκτυπώσεις των είκοσι μεγαλύτερων καταθετών. Την επομένη ο πρώην Υπουργός Οικονομικών, αφού είχε παραλάβει τον φάκελο με το CD και τον εν λόγω κατάλογο, κάλεσε στο γραφείο του τον κ. Γεώργιο Αγγελόπουλο, ο οποίος τον ενημέρωσε προφορικά, ότι το συνολικό ποσό των καταθέσεων της «Λίστας» ανήρχετο λίγο πάνω από 2.000.000.000 δολάρια.
Καταθέτει σχετικά κατά την ενώπιον της Επιτροπής δοθείσα ένορκη κατάθεσή του ο κ. Γεώργιος Αγγελόπουλος:
«………κατέληξα σε κάποια στοιχεία που μου ζήτησε ο Υπουργός, φρόντισα να το κάνω μία εκτύπωση και το έδωσα στο γραφείο του. Εκεί δηλαδή, που αφήνουμε όλοι οι συνεργάτες τα βασικά μας πράγματα, ό,τι μας ζητάει ο Υπουργός.
Δεν θυμάμαι εάν ήταν η ίδια ημέρα, αλλά με κάλεσε μετά στο γραφείο του, όπου εκεί με ρώτησε τι ποσό είχα βρει συνολικά. Του είπα το ποσό και του ανέφερα επίσης ότι πολλά από τα αρχεία που άνοιξα ήταν μηδενικά, σαν καταθέσεις. Εκεί, λοιπόν, μου είπε πως ό,τι δούλεψα να το διαγράψω………….
……………Του είχα επιστρέψει το φάκελο με το cd….
……………..Του είχα κάνει την εκτύπωση και του είχα φέρει και το cd στο φάκελο. Το άφησα στη γραμματεία και μετά από λίγο με κάλεσε…
 ……….Είναι ένα σημείο που αφήνουμε όλοι οι συνεργάτες αυτά που κάνουμε……
 ………… δεν κλειδώνει. Αφήνεις πάνω αλληλογραφία, όπου τα αφήνουμε όλοι οι συνεργάτες. Εκεί είχα βάλει και το σημείωμά μου όπως πάντα. Αφού το έκανα αυτό δεν θυμάμαι εάν με κάλεσε την ίδια ημέρα ή την επομένη. Εκεί, επειδή δεν του είχα πει το ποσό με ρώτησε ποιο ήταν το συνολικό ποσό, του είπα ότι ήταν γύρω στα 2 δισεκατομμύρια και κάτι δολάρια και του ανέφερα ότι τα περισσότερα που είχα βρει ήταν καταθέσεις μηδενικών ποσών. Μου είπε, λοιπόν, να διαγράψω με ό,τι είχα ασχοληθεί.
Έκτοτε δεν με ενόχλησε ξανά γι’ αυτό το θέμα. Δηλαδή εκεί σταματάει και η εμπλοκή μου…….»
Από το χρονικό σημείο αυτό και μετά - τοποθετείται περί τα τέλη του 2010 - το επίμαχο CD, αλλά και το συνοδευτικό έγγραφο, αγνοούνται. Κατά την ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας κατάθεσή του ο κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου δήλωσε ότι: «Τα παρέδωσε για εμπιστευτική φύλαξη στο γραφείο του και δεν ξέρει πού βρίσκονται». Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι, ενώ τα μέλη της εν λόγω Επιτροπής επέμειναν, ρωτώντας πιεστικά και επανειλημμένα για την τύχη του CD, ο κ. Παπακωνσταντίνου, αοριστολογώντας, απέφευγε να απαντήσει. Προκειμένου να λυθεί το «μυστήριο» αυτό, δεδομένου ότι το συγκεκριμένο πειστήριο ήταν υψίστης σπουδαιότητας για την αποκάλυψη της αλήθειας, κλήθηκαν και κατέθεσαν ενώπιον της Επιτροπής μας όλοι οι διατελέσαντες συνεργάτες του κ. Παπακωνσταντίνου κατά τη θητεία του στο Υπουργείο Οικονομικών: αποσπασμένοι, μετακλητοί και υπάλληλοι με διάθεση κατέθεσαν ενόρκως, ο καθένας χωριστά, ότι ουδέποτε παρεδόθη σε κάποιον απ’ αυτούς το επίμαχο CD για φύλαξη, όπως ισχυρίζεται ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Επιπλέον, ρωτήθηκαν οι συνεργάτες του κ. Παπακωνσταντίνου, εάν υπέπεσε στην αντίληψή τους να έχει παραδοθεί σε κάποιον άλλο το CD για φύλαξη και όλοι απάντησαν αρνητικά. Αρνητική, επίσης, συνολικά ήταν η απάντηση στην ερώτηση, αν αντιλήφθηκαν κάποια αναστάτωση  ή ξέσπασμα του πρώην Υπουργού στην προσπάθεια ανεύρεσης του «απολεσθέντος» CD.
Εν όψει τούτων, λαμβανομένου υπόψη και του σχετικού όγκου, του ιδιαίτερου σχήματος της θήκης, εντός της οποίας ευρίσκετο το CD, αλλά κυρίως της σπουδαιότητάς του, δύσκολα μπορεί να υιοθετηθεί η εκδοχή της «απώλειας», δοθέντος μάλιστα και του γεγονότος ότι θα αποτελούσε αμάχητο τεκμήριο της, ως κατωτέρω εκτίθεται, αφαίρεσης τριών (3) αρχείων από τη «Λίστα», που αφορούσαν συγγενικά πρόσωπα του κ. Παπακωνσταντίνου.
Στα τέλη του 2010 προς αρχές 2011, ο πρώην Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου παρέδωσε στον τότε ειδικό Γραμματέα του Σ.Δ.Ο.Ε. κ. Ιωάννη Καπελέρη, ατύπως, κατάλογο με 20 έως 30 ονόματα, όπως ο ίδιος ο κ. Παπακωνσταντίνου ισχυρίζεται, ή κατάλογο με 10 ονόματα, όπως καταθέτει ο κ. Καπελέρης, χωρίς να τον ενημερώσει ότι πρόκειται για καταθέτες της «Λίστας Λαγκάρντ». Ο κ. Καπελέρης υποστηρίζει σε όλες τις μαρτυρικές καταθέσεις που έχει δώσει και στα υπομνήματα που έχει υποβάλει στους οικονομικούς εισαγγελείς, ότι δεν έλαβε εντολή ελέγχου, αλλά προφορική και άτυπη εντολή έρευνας του φορολογικού προφίλ των συγκεκριμένων προσώπων. Καταθέτει δε, περαιτέρω, ότι έδωσε εντολή και ερευνήθηκε μέσω του TAXIS το φορολογικό προφίλ των συγκεκριμένων προσώπων (φορολογικές δηλώσεις, επαγγελματική δραστηριότητα κ.λπ.) και στη συνέχεια παρέδωσε τον φάκελο με τα εν λόγω στοιχεία στον πρώην Υπουργό, χωρίς να κρατήσει αντίγραφο. Περαιτέρω, όπως ισχυρίζεται, ενημέρωσε τον κ. Παπακωνσταντίνου ότι τα συγκεκριμένα πρόσωπα παρουσίαζαν φορολογικό ενδιαφέρον και ότι επιβάλλεται ενδελεχής έλεγχος.
Καταθέτει σχετικά κατά την ενώπιον της Επιτροπής δοθείσα ένορκη κατάθεσή του ο κ. Ιωάννης Καπελέρης:
«………………Επί της αρχής, ποτέ δεν μου παρεδόθη ή μου ετέθη να γίνω γνώστης της συγκεκριμένης λίστας για την οποία αναφέρεστε. Δεν υπάρχει καμία μαρτυρία από κανένα πρόσωπο που να λέει αυτό το πράγμα. Ποτέ δεν έλαβα γνώση του περιεχομένου είτε του ηλεκτρονικού ή του οποιοδήποτε περιεχομένου της εν λόγω λίστας. Η εμπλοκή μου στη συγκεκριμένη υπόθεση έχει ως ακολούθως.
Περί τα τέλη του 2010 ή αρχές του 2011, το οποίο δεν ενθυμούμαι σαφώς, καλέστηκα από τον τότε Υπουργό Οικονομικών μετά το πέρας κάποιας σύσκεψης που είχαμε στο Υπουργείο και μου παρέδωσε στο γραφείο του έναν φάκελο, που περιείχε σε εκτύπωση μιας σελίδας 10 ονόματα Ελλήνων πολιτών, προκειμένου να διενεργήσω έρευνα, το φορολογικό τους δηλαδή προφίλ.
Δεν μου ανεφέρθη εάν αυτό είναι μέρος κάποιας λίστας. Απλά μου ανεφέρθη να αναζητήσω το φορολογικό τους προφίλ και τα συγκεκριμένα αυτά άτομα είχαν καταθέσεις σε τράπεζα του εξωτερικού, χωρίς να αναφερθεί όνομα τράπεζας, χωρίς τίποτε άλλο.
Αυτό μου παρεδόθη σε επίπεδο εμπιστευτικότητος, προφορικά, να γίνει η έρευνα, το φορολογικό προφίλ, και να επιστρέψω τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής προς τον κύριο Υπουργό. Πράγματι, λόγω της εμπιστευτικότητος, εγώ όταν μετέβην στην υπηρεσία και προκειμένου να διασφαλίσω την εμπιστευτικότητα, σημειωτέον ότι στο έντυπο αυτό χαρτί στο οποίο μου παρέδωσαν τα ονόματα αναγράφονταν το ονοματεπώνυμο, η διεύθυνση, ο αριθμός ταυτότητας και κάποια ποσά, χωρίς αναλυτικές καταστάσεις.
Εγώ η πρώτη κίνηση μου, ενέργειά μου, η οποία έγινε όταν μετέβην στο γραφείο ή την επομένη, ή τις επόμενες μέρες, ανέγραψα για λόγους του εμπιστευτικού -ιδιοχείρως σε έντυπο χαρτί που ανέφερε ότι ήταν προεκτυπωμένα τα στοιχεία του Ειδικού Γραμματέα- αυτά τα ονόματα με τις διευθύνσεις και τους αριθμούς των ταυτοτήτων, τα παρέδωσα στη Γραμματεία μου, στην γραμματέα μου προκειμένου να μπει μέσα στο σύστημα TAXIS, να μου εκτυπώσει το προφίλ τους, δηλαδή φορολογικές δηλώσεις, το επάγγελμα, διευθύνσεις, αριθμού φορολογικού μητρώου και τα υπόλοιπα.
Τα αποτελέσματα αυτά καταγράφηκαν από τη γραμματέα μου σε έντυπο χαρτί. Τα στοιχεία όλα αυτά μαζί με αυτά τα οποία…
…………Τα στοιχεία αυτά μαζί με τον φάκελο τον οποίο μου είχε παραδώσει ο κύριος Υπουργός, τον παρέδωσα, τον επέστρεψα πίσω στον κύριο Υπουργό, τον ενημέρωσα ότι έγινε η πρώτη έρευνα, ότι σε κάθε περίπτωση χρειάζεται να διενεργηθεί έλεγχος, διότι σε κάθε περίπτωση όταν υπάρχουν ποσά καταθέσεως σε τράπεζες πρέπει να διενεργηθεί έλεγχος. Κράτησα εγώ σε φωτοτυπία μόνο το χειρόγραφο αυτό χαρτί μου με τα ονόματα τα οποία μου είχε παραδώσει και τα οποία τα κατέθεσα κατά την πρώτη κλήτευσή μου στους εισαγγελείς.
Επέστρεψα όλο το φάκελο. Εγώ δεν είχα κάτι στα χέρια μου, κάποια στοιχεία στα χέρια μου…….»
Έκτοτε και μέχρι την 24η Ιανουαρίου του 2011, ο κ. Καπελέρης ισχυρίζεται ότι  ουδεμία εντολή ελέγχου έλαβε από τον πρώην Υπουργό Οικονομικών, ούτε καν ενημερώθηκε για την ύπαρξη της «Λίστας». Κατά την ημερομηνία αυτή πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο Υπουργείο Οικονομικών, την οποία συνεκάλεσε ο κ. Παπακωνσταντίνου, με συμμετοχή και του Ηλία Πλασκοβίτη, τότε Γ.Γ. του Υπουργείου Οικονομικών, του Ι. Καπελέρη, Ειδικού Γραμματέα του Σ.Δ.Ο.Ε., του Αναστάσιου Μπάνου, Νομικού Συμβούλου του Κράτους, και της κ. Χρυσής Χατζή, διευθύντριας του γραφείου του.
Αντικείμενο της σύσκεψης ήταν ο έλεγχος και η φορολόγηση καταθέσεων Ελλήνων σε τράπεζες του εξωτερικού. Στην εν λόγω σύσκεψη ο κ. Παπακωνσταντίνου ενημέρωσε τους παρευρισκομένους ότι: «Το Υπουργείο Οικονομικών κατέχει στοιχεία, αποθηκευμένα σε ψηφιακό μέσο, Ελλήνων καταθετών σε τράπεζα της Ελβετίας» (βλ. ένορκη κατάθεση Αναστάσιου Μπάνου στην Επιτροπή, 13-02-2013).
Η διαλογική συζήτηση, που επακολούθησε σχετικά με την αξιοποίηση αυτών των στοιχείων, κατέληξε στην ανάθεση εκ μέρους του πρώην Υπουργού Οικονομικών προς τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών, κ. Ηλία Πλασκοβίτη, της διαδικασίας προώθησης της συμφωνίας της ελληνικής με την ελβετική Κυβέρνηση για τη φορολόγηση των καταθέσεων Ελλήνων υπηκόων σε ελβετικές τράπεζες. Επί του σημαντικού αυτού ζητήματος, άποψή μας είναι ότι η προώθηση και επίτευξη συμφωνίας με την ελβετική κυβέρνηση για τη φορολόγηση των καταθέσεων Ελλήνων φορολογουμένων σε ελβετικές τράπεζες, όπως συνέβη με άλλες χώρες της Ευρώπης (Αγγλία), είναι επιτακτικής ανάγκης. Είναι αδιανόητο να είναι συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις οι οικονομικά ασθενέστεροι και να υπάρχει η υπόνοια ότι οι οικονομικά ισχυροί δεν συνεισφέρουν ανάλογα με τις δυνατότητές τους, όπως τούτο επιβάλλεται από το Σύνταγμα.
Περαιτέρω, αποφασίστηκε η αξιοποίηση της «Λίστας» ως βάσης φορολογικού ελέγχου από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα.
Ο κ. Αναστάσιος Μπάνος προσδιόρισε ως αρμόδια για τον φορολογικό έλεγχο όργανα το Σ.Δ.Ο.Ε. ή εναλλακτικά ειδικά κλιμάκια, που έπρεπε να συσταθούν για την πραγματοποίηση του ελέγχου. Μολονότι ο τότε Υπουργός Οικονομικών αποφάνθηκε θετικά για την πραγματοποίηση του ελέγχου, εν τούτοις δεν αποφάσισε εκείνη τη στιγμή σε ποιο όργανο θα αναθέσει τον έλεγχο.
Παρατίθεται σχετικό απόσπασμα της από 13/02/2013 κατάθεσης του μάρτυρα κ. Αναστάσιου Μπάνου: 
«…..Ρωτήθηκα ποια είναι τα αρμόδια για τον έλεγχο όργανα. Κατά την άποψη μου, αυτά ήταν δύο: Το ΣΔΟΕ, βέβαια, που είναι το θεσμικό όργανο για τέτοιους ελέγχους, αλλά θα μπορούσε στη συγκεκριμένη περίπτωση να συσταθούν και ειδικά κλιμάκια ελέγχου με διατάξεις που είχαν περάσει το προηγούμενο έτος, το 2010. Θέλετε να πω τους νόμους; Θα σας διευκόλυνε να πω τους νόμους για τα ειδικά κλιμάκια ελέγχου; Είναι ο Ν. 1914/90 το άρθρο 39 το οποίο είχε τροποποιηθεί με το άρθρο 5 παράγραφος 5 του Ν. 3833/2010. Τόνισα ότι πρέπει να γίνει με αυτό το άρθρο, διότι κατά την γνώμη μου τα ειδικά κλιμάκια μ΄αυτήν την εξουσιοδότηση είχαν ευρύτερες και πιο λυσιτελείς αρμοδιότητες από άλλες εξουσιοδοτικές διατάξεις. Ο Υπουργός είπε «Ναι, θα γίνει έλεγχος». Δεν αποφάσισε εκείνη τη στιγμή σε ποιο όργανο θα αναθέσει τον έλεγχο. Μου είπε όμως να ενημερώσω την Γενική Διεύθυνση Ελέγχου γι’ αυτές τις ειδικές διατάξεις ώστε αν αποφάσιζε να γίνει ο έλεγχος με ειδικό κλιμάκιο ελέγχου, να γίνει με αυτά τα κλιμάκια που θα  πατούσαν πάνω σε αυτή την εξουσιοδότηση. Την επόμενη μέρα, αν θυμάμαι καλά, ενημέρωσα με e-mail το Γενικό Διευθυντή Ελέγχων και πιθανότατα μίλησα μαζί του τηλεφωνικά είτε την προηγούμενη είτε την ίδια ημέρα. Του έστειλα τις ειδικές διατάξεις ώστε να είναι προετοιμασμένος εάν του ζητηθεί η συγκρότηση ειδικών κλιμακίων, να χρησιμοποιήσει τις σωστές εξουσιοδοτικές διατάξεις. Έκτοτε δεν ασχολήθηκα με το θέμα αυτό καθόλου…..»
Στο ίδιο χρονικό διάστημα που ο κ. Παπακωνσταντίνου κατείχε προσωπικά τη «Λίστα», και συγκεκριμένα στις 28/02/2011 και από ώρα 00:12:17 έως 00:35:05, ο χρήστης «windows user» πραγματοποιεί άνοιγμα 16 ηλεκτρονικών αρχείων της «Λίστας» με στοχευμένη αναζήτηση, σύμφωνα με το περιεχόμενο της υπ’ αριθ. πρωτ. 3022/21-2686-1-δ΄/9-2-2013 έκθεσης πραγματογνωμοσύνης της Δ/νσης Εγκληματολογικών Ερευνών (ο χρήστης «windows user» είναι ο ίδιος που άνοιξε τα 24 ηλεκτρονικά αρχεία τις μεταμεσονύκτιες ώρες μεταξύ της 29ης και 30ής Σεπτεμβρίου 2010).
Την 6η Μαΐου του 2011 και ενώ Υπουργός Οικονομικών ήταν ο κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, τη θέση του Ειδικού Γραμματέα του Σ.Δ.Ο.Ε. αναλαμβάνει ο κ. Ιωάννης Διώτης. Σε χρόνο που προσδιορίζεται λίγο πριν από την αναχώρησή του από το Υπουργείο Οικονομικών, για να αναλάβει καθήκοντα Υπουργού Περιβάλλοντος, ο κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου καλεί στο γραφείο του τον τότε Ειδικό Γραμματέα του Σ.Δ.Ο.Ε. κ. Ιωάννη Διώτη και τον ενημερώνει για την ύπαρξη της «Λίστας» και την πρόθεσή του να του παραδώσει το σχετικό υλικό. Η συνάντηση ήταν σύντομης χρονικής διάρκειας και η πεποίθηση που σχημάτισε ο κ. Διώτης σχετικά με τη «Λίστα», όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, ήταν ότι επρόκειτο περί παρανόμως κτηθέντων στοιχείων με τη μεσολάβηση των μυστικών υπηρεσιών Ελλάδας και Γαλλίας και ότι αφορούσαν καταθέσεις Ελλήνων σε ελβετική τράπεζα. Τα στοιχεία των καταθετών τού παραδόθηκαν αποθηκευμένα σε USB από συνεργάτη του κ. Παπακωνσταντίνου, που τον επισκέφθηκε για τον σκοπό αυτό στο γραφείο του στο Σ.Δ.Ο.Ε.
Καταθέτει σχετικά κατά την ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας ένορκη κατάθεσή του από 03/10/2012  ο κ. Ιωάννης Διώτης:
«………μου έδωσε ένα αρχείο, τον Ιούνιο του 2011……..
……Όταν άλλαξε, λίγο καιρό μετά, διότι είχε συμβεί, τότε, αλλαγή στο Υπουργείο Οικονομικών. Μετακινήθηκε ο κ. Παπακωνσταντίνου σε άλλο Υπουργείο. Τότε, κατά την αναχώρησή του, εκείνες τις ημέρες, μου παρέδωσε, άτυπα, χωρίς διαβιβαστικό έγγραφο, χωρίς συνοδευτικό έγγραφο, χωρίς αριθμό πρωτοκόλλου, χωρίς τίποτα. Ατύπως, μου παρέδωσε ένα στικάκι…..»
Εν τω μεταξύ, την 1/7/2011 και ώρα 08:05:27, ο χρήστης με το όνομα «windows user» ανοίγει επτά (7) ηλεκτρονικά αρχεία της «Λίστας» (υπενθυμίζεται ότι ο χρήστης «windows user» είναι ο ίδιος που άνοιξε 24 ηλεκτρονικά αρχεία την 29η προς 30ή Σεπτεμβρίου 2010 και 16 ηλεκτρονικά αρχεία την 28/02/2011).
Ο κ. Ιωάννης Διώτης, στη συνεδρίαση της Επιτροπής την 26η Μαρτίου 2013, προκειμένου να προσδιορίσει τον ακριβή χρόνο παραλαβής εκ μέρους του της «Λίστας Λαγκάρντ», προσκόμισε και κατέθεσε στην Επιτροπή ηλεκτρονική αλληλογραφία (e-mails), που είχε ανταλλάξει με τον τότε Υπουργό Οικονομικών. Από το περιεχόμενο της ανταλλαγείσας μεταξύ των Γεωργίου Παπακωνσταντίνου και Ιωάννη Διώτη ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (e-mails) πιθανολογείται ότι:
•    Ο Ειδικός Γραμματέας του Σ.Δ.Ο.Ε. κ. Ιωάννης Διώτης παρέλαβε το  USB το νωρίτερο την 5η Ιουλίου του 2011.
•    Ο κ. Ιωάννης Διώτης συνεχίζει να εκλαμβάνει ως δεδομένο το γεγονός της εμπλοκής της Ε.Υ.Π. στην απόκτηση και επεξεργασία της «Λίστας» και θεωρεί επιβεβλημένη τη συνεργασία του με τον διοικητή της Ε.Υ.Π. κ. Κωνσταντίνο Μπίκα.
•    Για πρώτη φορά ο κ. Ιωάννης Διώτης πληροφορείται το γεγονός ότι έχει υπάρξει επεξεργασία των στοιχείων της «Λίστας» από τον προκάτοχό του στο Σ.Δ.Ο.Ε. κ. Ιωάννη Καπελέρη.
•    Υπάρχει προσωπικό ενδιαφέρον του πρώην Υπουργού Οικονομικών κ. Γεωργίου Παπακωνσταντίνου για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Ειδικότερα, σύμφωνα με τη μαρτυρία του κ. Ιωάννη Διώτη, το ενδιαφέρον του πρώην Υπουργού Οικονομικών αφορούσε στην εξέλιξη της υπόθεσης του εκδότη της εφημερίδας «Το Πρώτο Θέμα», κ. Θέμου Αναστασιάδη, με τον οποίο ο πρώην Υπουργός Οικονομικών βρισκόταν σε αντιδικία.
Από όλα τα παραπάνω συνάγονται τα ακόλουθα συμπεράσματα:
•    Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών, μέχρι την ημέρα αντικατάστασής του στο Υπουργείο την 16η Ιουνίου 2011 και ενώ είχε στην αποκλειστική κατοχή του το ηλεκτρονικό αρχείο της «Λίστας Λαγκάρντ», δεν ανέθεσε τη διεξαγωγή ελέγχου σε κανένα αρμόδιο όργανο, ώστε να προχωρήσει η φορολογική αξιοποίηση της «Λίστας».
•    Διατηρεί στην αποκλειστική κατοχή του και επεξεργάζεται τη «Λίστα Λαγκάρντ», τουλάχιστον μέχρι την 5η Ιουλίου 2011, δηλαδή σε χρόνο μεταγενέστερο της αποχώρησής του από το Υπουργείο Οικονομικών και ενώ έχει αναλάβει καθήκοντα Υπουργού Περιβάλλοντος.
•    Παραδίδει ατύπως το αποθηκευτικό μέσο USB με τα στοιχεία της «Λίστας Λαγκάρντ» στον τότε Ειδικό Γραμματέα του Σ.Δ.Ο.Ε. κ. Ιωάννη Διώτη με εντολή ελέγχου, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται και ο ίδιος ο κ. Ιωάννης Διώτης παραδέχεται, χωρίς ωστόσο να τον ενημερώσει για την ακριβή διαδικασία παραλαβής της «Λίστας».
•    Το USB που παραδίδει στον κ. Ιωάννη Διώτη περιέχει 2059 ηλεκτρονικά αρχεία λογιστικών φύλλων και όχι 2062 ηλεκτρονικά αρχεία που περιελάμβανε το CD, το οποίο απέστειλε αρχικά το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών (σύμφωνα με την υπ’ αριθ. πρωτ. 3022/21-2686-2-γ΄/14-04-2013 έκθεση πραγματογνωμο-σύνης της Δ.Ε.Ε.).
•    Ουδέποτε ενημερώνει τον διάδοχό του στο Υπουργείο Οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο για την ύπαρξη της συγκεκριμένης «Λίστας».

Ο πρώην Ειδικός Γραμματέας του Σ.Δ.Ο.Ε. κ. Ιωάννης Διώτης παρέλαβε κατά τα ανωτέρω από τον πρώην Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, σε αποθηκευτικό μέσο (USB) τα στοιχεία της «Λίστας Λαγκάρντ» μετά την 5η Ιουλίου 2011. Την 6η Ιουλίου 2011  και ώρα 11:33:50 έως 11:38:25, όπως προκύπτει από τις εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης με αριθ. πρωτ. 3022/21-2686-1-δ/09/02/2013 και 3022/21-2686-γ΄/14/04/2013, ο χρήστης με ονομασία «SO113601» τοποθετεί σε φορητό Η/Υ, που βρίσκεται στο γραφείο του Ειδικού Γραμματέα του Σ.Δ.Ο.Ε., το USB που έχει παραληφθεί από τον πρώην Υπουργό Οικονομικών και ανοίγει δύο (2) αρχεία λογιστικών φύλλων. Όπως ο κ. Ιωάννης Διώτης έχει καταθέσει, στη συγκεκριμένη ενέργεια προέβη ο ίδιος.
Την 8η Ιουλίου 2011 ο κ. Ιωάννης Διώτης, μετά το πέρας σύσκεψης στο Υπουργείο Οικονομικών, την οποία είχε συγκαλέσει ο τότε Υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, μεταβαίνει στο γραφείο του στο Σ.Δ.Ο.Ε. και με τη συνδρομή της συνεργάτιδάς του κυρίας Γαλάτειας Μανέ δημιουργεί ένα πρώτο αντίγραφο του USB, που είχε παραλάβει από τον πρώην Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, κατά τις ώρες 15:02:20 έως 15:04:36. Το εν λόγω αντίγραφο με σειριακό αριθμό «79MNSGYLSGF7900» περιλαμβάνει συνολικά δύο χιλιάδες πενήντα εννέα (2059) ηλεκτρονικά αρχεία λογιστικών φύλλων.
Όπως προκύπτει από την έκθεση της Δ.Ε.Ε. της 14ης Απριλίου 2013 με αριθ. πρωτ. 3022/21-2686-2-γ΄, που περιέχει την πραγματογνωμοσύνη επί του φορητού Η/Υ (laptop) του Ειδικού Γραμματέα του Σ.Δ.Ο.Ε., φαίνεται ότι ο κ. Ιωάννης Διώτης δημιούργησε και δεύτερο αντίγραφο του USB, που είχε παραλάβει από τον πρώην Υπουργό Οικονομικών Κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, με σειριακό αριθμό «91GM7FNVTGSBPVNH».
Από την ίδια έκθεση προκύπτει ότι:
•    Το αρχικό USB, που είχε παραλάβει ο κ. Ιωάννης Διώτης από τον κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, συνδέθηκε στον συγκεκριμένο φορητό Η/Υ για πρώτη φορά στις 06-07-2011 και ώρα 12:28:43 και επανασυνδέθηκε για τελευταία φορά στις 12-07-201 και ώρα 08:08:15.
•    Το πρώτο αντίγραφο USB που δημιούργησε ο κ. Ιωάννης Διώτης, στις 08-07-2011, συνδέθηκε για μία και μόνο φορά στον συγκεκριμένο φορητό Η/Υ, στις 08-07-2011, που αποτελεί και την ημερομηνία δημιουργίας του συνόλου των 2059 ηλεκτρονικών αρχείων λογιστικών φύλλων σε αυτό. Από το συγκεκριμένο αντίγραφο USB και από χρήστη με ονομασία «Userv» ανοίχτηκαν 3 αρχεία λογιστικών φύλλων στις 08-07-2011 και από ώρα 21:39:46 έως 21:40:03 (έκθεση αρ. πρωτ. 3022/21/2686/1-δ΄) (09-02-2013).
•    Το δεύτερο αντίγραφο USB, που δημιούργησε ο κ. Ιωάννης Διώτης, συνδέθηκε με τον συγκεκριμένο φορητό Η/Υ για πρώτη φορά στις 15-07-2011 και ώρα 13:20:20  και για τελευταία φορά 6 μήνες αργότερα στις 16-01-2012.
Ο κ. Ιωάννης Διώτης παραδίδει στον τότε Υπουργό Οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, που έχει αναλάβει τα καθήκοντά του στις 17 Ιουνίου του 2011, αντίγραφο του USB της «Λίστας Λαγκάρντ» που δημιούργησε στις 08-07-2011 και όχι αυτό που του είχε παραδώσει ο πρώην Υπουργός Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, όπως αρχικά είχε ισχυριστεί. Στις διαδοχικές καταθέσεις του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, στους Οικονομικούς Εισαγγελείς και στην Επιτροπή που διεξάγει την προκαταρκτική εξέταση, διαφοροποιεί συνεχώς τον χρόνο παράδοσης της «Λίστας» στον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο. Ενώ αρχικά προσδιορίζει ως χρόνο παράδοσης του USB και ορισμένων εκτυπώσεων στον Υπουργό Οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο τον Αύγουστο του 2011, με την αιτιολογία ότι δεν μπορούσε να τον συναντήσει νωρίτερα,  εξαιτίας σοβαρών υπηρεσιακών υποχρεώσεων του Υπουργού, στο τέλος πιθανολογεί ως χρόνο παράδοσης του USB στον Υπουργό την 8η Ιουλίου του 2011, δηλαδή 2 μόλις μέρες μετά την παραλαβή του από τον πρώην Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, και την παράδοση των εκτυπώσεων σε μεταγενέστερο χρόνο.
Κατά τη συνάντησή τους, που και ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος τοποθετεί τον Αύγουστο του 2011 και η οποία είναι εξαιρετικά σύντομη, ο κ. Ιωάννης Διώτης ενημερώνει τον Υπουργό ότι: ο κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου του παρέδωσε ηλεκτρονικό υλικό για καταθέσεις Ελλήνων σε ελβετική τράπεζα, υλικό που είχε δοθεί στον πρώην Υπουργό με τη μεσολάβηση υπηρεσιών πληροφοριών Ελλάδας και Γαλλίας, ότι το υλικό είχε παραδοθεί στον ίδιο ανεπισήμως, χωρίς διαβιβαστικό έγγραφο και αριθμό πρωτοκόλλου, γιατί προφανώς είχε παραδοθεί στον κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Ο κ. Ιωάννης Διώτης γνωστοποίησε στον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο την υπηρεσιακή και νομική του άποψη, σύμφωνα με την οποία το υλικό αυτό, ως προϊόν υποκλοπής και υπεξαγωγής, δεν μπορεί να καταστεί νόμιμο αντικείμενο επεξεργασίας. Άποψη με την οποία ο κ. Ευάγγελος  Βενιζέλος συμφώνησε. Το USB που του παρεδόθη ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος το διατήρησε στο γραφείο του μαζί με άλλα ηλεκτρονικά υλικά, ανέπαφο και στη μορφή που του το παρέδωσε ο κ. Ιωάννης Διώτης, μέχρι και την ημερομηνία αποστολής του στον Πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά στις 2 Οκτωβρίου 2012. Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, στις καταθέσεις του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και στην Επιτροπή που διενεργεί την προκαταρκτική εξέταση κατέθεσε ότι είχε τη βεβαιότητα πως το Σ.Δ.Ο.Ε. διατηρούσε το πρωτότυπο της «Λίστας», πράγμα που επιβεβαίωσε και ο κ. Ιωάννης Διώτης, και ότι το χρησιμοποιούσε ως πληροφοριακό υλικό και αφετηρία έρευνας, σύμφωνα με την εκ του νόμου αρμοδιότητα του.
Από τα παραπάνω εξάγονται τα ακόλουθα συμπεράσματα:
•    Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου ουδέποτε ενημέρωσε τον κ. Ιωάννη Διώτη για τον ακριβή τρόπο απόκτησης της «Λίστας Λαγκάρντ», με αποτέλεσμα ο τελευταίος να έχει τη βεβαιότητα ότι πρόκειται για ατύπως αποκτηθέν, με τη μεσολάβηση των μυστικών υπηρεσιών Ελλάδας και Γαλλίας, παράνομο υλικό και, ως εκ τούτου, να μεταφέρει τη γνώση του αυτή στον νέο Υπουργό Οικονομικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο.
•    Ο κ. Ιωάννης Διώτης δημιουργεί δύο (2) τουλάχιστον αντίγραφα του περιεχομένου του USB, που του παρέδωσε ο κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, παραδίδει το ένα εξ αυτών στον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, διατηρεί στην κατοχή του το δεύτερο, καθώς και το αρχικό USB, για άγνωστο χρονικό διάστημα.
•    Ο κ. Ιωάννης Διώτης, ενώ διατυπώνει με κατηγορηματικό τρόπο την άποψη ότι δεν μπορεί να αξιοποιήσει νομίμως τη «Λίστα», εν τούτοις τη διατηρεί ιδιωτικώς στην κατοχή του και την επεξεργάζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα.






ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΓΙΑ 2η ΦΟΡΑ ΤΟΥ CD ΜΕ ΤΗ «ΛΙΣΤΑ» ΚΑΤΑΘΕΤΩΝ

Το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου του 2012 ο ειδικός Γραμματέας του Σ.Δ.Ο.Ε. κ. Ιωάννης Διώτης αντικαταστάθηκε από τον κ. Στυλιανό Στασινόπουλο. Εν τω μεταξύ, κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα ο δημοσιογραφικός θόρυβος γύρω από την ύπαρξη και μη αξιοποίηση από το Σ.Δ.Ο.Ε. λίστας Ελλήνων καταθετών σε ελβετική τράπεζα είχε ενταθεί σε τέτοιο σημείο, που αυτό ήταν πλέον σχεδόν κοινή πεποίθηση. Όταν από το Σ.Δ.Ο.Ε., υπό τη νέα πολιτική ηγεσία, έγινε γνωστό ότι δεν υπάρχει ουδεμία τέτοια «Λίστα» στην υπηρεσία, ο ευρισκόμενος στο εξωτερικό αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πρώην Υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, έδωσε εντολή τις βραδινές ώρες της 01/10/2012 στη συνεργάτιδά του κ. Σοφία Μπέλμπα να αποστείλει άμεσα στο γραφείο του πρωθυπουργού το USB, που είχε παραδοθεί σ’ αυτήν για φύλαξη από τον κ. Βενιζέλο, όταν του το είχε παραδώσει ο κ. Διώτης. Πράγματι, τις πρωινές ώρες της επόμενης ημέρας (02/10/2012)  απεστάλη με αγγελιοφόρο το USB στο πρωθυπουργικό γραφείο μέσα σε σφραγισμένο φάκελο, αφού προηγουμένως ελέγχθηκε, αν είναι αυτό που είχε παραδοθεί για φύλαξη, και παρεδόθη στον κ. Δημήτριο Κανελλόπουλο, προϊστάμενο του Γραφείου Διοίκησης και Οργάνωσης του γραφείου του Πρωθυπουργού κ. Αντωνίου Σαμαρά. Ο κ. Κανελλόπουλος, χωρίς να ανοίξει τον φάκελο, όπως εν τω μεταξύ είχε πάρει εντολή από τον κ. Πρωθυπουργό, τον μετέφερε ο ίδιος και τον παρέδωσε στον Ειδικό Γραμματέα του Σ.Δ.Ο.Ε. κ. Στυλιανό Στασινόπουλο, ο οποίος με τη σειρά του τον παρέδωσε στους οικονομικούς εισαγγελείς.
Εξεταζόμενος ενόρκως ως μάρτυρας ο κ. Κανελλόπουλος ενώπιον της Αντ/λέως Εφετών κ. Ελένης Ράϊκου, κατόπιν παραγγελίας της Επιτροπής, σύμφωνα με το αρθ. 156&4 του Κανονισμού της Βουλής, μεταξύ των άλλων κατέθεσε:
«………Στις 2-10-2012 και περί ώρα 10.15’-10.20’ π.μ., με πήρε στο εσωτερικό τηλέφωνο της Υπηρεσίας μου, ο Πρωθυπουργός και μου ανέφερε ότι ο επικεφαλής της ασφάλειάς του κ. Λάζαρος Γκλεζάκος, θα μου παρέδιδε ένα φάκελο τον οποίο έπρεπε άμεσα, αφού τον πρωτοκολλήσω, να τον παραδώσω στον Ειδικό Γραμματέα του Σ.Δ.Ο.Ε. κ. Στυλιανό Στασινόπουλο. Μετά από λίγο, εμφανίστηκε στο γραφείο μου ο κ. Γκλεζάκος, ο οποίος μου παρέδωσε τον φάκελο κλειστό. Τον φάκελο αυτό, αφού τον πρωτοκόλλησα ως εισερχόμενο έγγραφο, αμέσως, συνέταξα ένα διαβιβαστικό προς τον κ.Στασινόπουλο και στη συνέχεια, επειδή είχα αντιληφθεί αλλά και μου είχε μεταφερθεί το επείγον της υπόθεσης, με υπηρεσιακό αυτοκίνητο μετέβην στο Σ.Δ.Ο.Ε., προκειμένου να παραδώσω τον ως άνω φάκελο στον κ. Στασινόπουλο. Σας παραδίδω φωτοτυπία της εξωτερικής πλευράς του φακέλου απ΄όπου προκύπτει ότι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απέστειλε τον φάκελο αυτό με την ένδειξη προσωπικό/εμπιστευτικό στον Πρωθυπουργό, καθώς επίσης (προκύπτει) η ημερομηνία και η ώρα που πρωτοκολλήθηκε με την παραλαβή του, ο φάκελος αυτός στην Υπηρεσία μου. Επίσης σας καταθέτω αντίγραφο του διαβιβαστικού της Υπηρεσίας μου, το οποίο υπογράφω εγώ, ως Προϊστάμενος αυτής, από το οποίο προκύπτει και η παραλαβή του φακέλου από τον κ.Στασινόπουλο. Όταν έφτασα στο Σ.Δ.Ο.Ε., ο κ. Στασινόπουλος ήταν μέσα στο γραφείο του σε σύσκεψη με υπηρεσιακούς παράγοντες, όπως με ενημέρωσε η γραμματέας του. Ωστόσο, έλαβα την πρωτοβουλία να χτυπήσω την πόρτα, να ζητήσω συγγνώμη για την διακοπή, προκειμένου να του παραδώσω τον φάκελο. Ο κ. Στασινόπουλος όντως διέκοψε τη συνεργασία του και αφού του παρέδωσα τον φάκελο, ζήτησα την άμεση πρωτοκόλλησή του, επιπλέον δε, ζήτησα από τον ίδιο να μου υπογράψει επί του δικού μου διαβιβαστικού, την ημερομηνία και ώρα παραλαβής αυτού του φακέλου. Ο φάκελος αυτός, όπως σας προανέφερα, μου παραδόθηκε κλειστός και εγώ τον παρέδωσα όπως ακριβώς τον παρέλαβα, δηλ. κλειστό, χωρίς να γνωρίζω το περιεχόμενο του…….»
Οφείλουμε στο σημείο αυτό να τονίσουμε την άψογη συνεργασία της Επιτροπής μας τόσο με τους οικονομικούς εισαγγελείς, όσο και με τους λοιπούς εισαγγελικούς λειτουργούς. Η ανταπόκριση στο οποιοδήποτε αίτημα ήταν άμεση, ουσιαστική και πλήρης. Πιστεύουμε ότι μια τέτοια συνεργασία σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο βαθμό, αφού και ο Κανονισμός της Βουλής το επιτρέπει (άρθ. 156&4), θα μπορούσε να καταστήσει περισσότερο αντικειμενικές τις εργασίες και τα πορίσματα των εξεταστικών και προκαταρκτικών επιτροπών. Και τούτο μέχρι την αναθεώρηση του Συντάγματος, διά της οποίας, όπως όλα δείχνουν, θα καταργηθεί το αμφιλεγόμενο άρθρο 86.
Όπως ήταν φυσικό, με δεδομένο ότι το USB ήταν αντίγραφο του αρχικώς παραδοθέντος CD, ηγέρθη συζήτηση περί της γνησιότητας τούτου. Έτσι, στις 12 Οκτωβρίου 2012, ο νυν Υπουργός Οικονομικών κ. Ι. Στουρνάρας απέστειλε επιστολή στον Γάλλο ομόλογό του, με την οποία του ζητούσε την εκ νέου αποστολή του CD, που είχε παραδοθεί την 29/09/2010 στον Έλληνα πρέσβη στο Παρίσι και εν συνεχεία στο Υπουργείο Οικονομικών, όταν ήταν υπουργός ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Οι γαλλικές αρχές ανταποκρίθηκαν θετικά στο παραπάνω αίτημα των ελληνικών αρχών για διοικητική συνδρομή, στο πλαίσιο της διμερούς σύμβασης μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας για την αποφυγή διπλής φορολογίας. Για τον λόγο αυτό, ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών κ. Ι. Στουρνάρας όρισε τριμελή υπηρεσιακή επιτροπή, αποτελούμενη από τους κ.κ. Θεόδωρο Φλωράτο, αναπληρωτή προϊστάμενο της Δ/νσης Σχεδιασμού και Συντονισμού Ελέγχων του Σ.Δ.Ο.Ε., Σμαράγδα Πιτένη, αναπληρώτρια του προϊσταμένου της Δ/νσης Οικονομικών Σχέσεων (Δ.Ο.Σ.), και Εμμανουήλ Σκαρμέα, εφοριακό υπάλληλο, με σκοπό να μεταβούν στο Παρίσι και να παραλάβουν από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών πιστό αντίγραφο του αρχικού ψηφιακού δίσκου (CD).
Πράγματι, στις 20/12/2012, οι προαναφερόμενοι μετέβησαν στο Παρίσι και παρέλαβαν το παραπάνω CD, που περιείχε τα στοιχεία που διατηρούσε και διατηρεί το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών, με ονόματα Ελλήνων καταθετών στην τράπεζα HSBC του Χόνγκ-Κόνγκ- υποκατάστημα Γενεύης Ελβετίας.
Στις 21/12/2012 στα γραφεία του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (Σ.Δ.Ο.Ε.) παραδόθηκε, παρουσία του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος κ. Γρηγ. Πεπόνη, από την κυρία Σμαράγδα Πιτένη στον Ειδικό Γραμματέα του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (Σ.Δ.Ο.Ε.), κ. Στυλιανό Στασινόπουλο, ο ψηφιακός δίσκος που είχε παραδοθεί από την αρμόδια γαλλική αρχή στην ελληνική αντιπροσωπεία την Πέμπτη, 20 Δεκεμβρίου του 2012 και ώρα 16:30, στα γραφεία του Υπουργείου Οικονομικών της Γαλλίας, στο πλαίσιο της διοικητικής συνεργασίας των δύο χωρών στον τομέα της άμεσης φορολογίας.
Την ίδια ημέρα, 21/12/2012, ο Ειδικός Γραμματέας του Σ.Δ.Ο.Ε. κ. Στυλιανός Στασινόπουλος, παρουσία των κ.κ. Νικ. Παναγιωτόπουλου, προϊσταμένου της Περιφερειακής Δ/νσης Σ.Δ.Ο.Ε. Αττικής, και Παναγιώτη Μαντούβαλου, αναπληρωτή προϊσταμένου της ίδιας Δ/νσης, παρέδωσε εντός του γραφείου του στους οικονομικούς εισαγγελείς κ.κ. Γρηγ. Πεπόνη και Σπυρ. Μουζακίτη ένα ακριβές αντίγραφο του παραληφθέντος CD (βλ. το υπ’ αριθ. 61/21-12-2012 έγγραφο του Ειδικού Γραμματέα Σ.Δ.Ο.Ε.) και ταυτόχρονα παρέδωσε στον κ. Νικόλαο Παναγιωτόπουλο τον πρωτότυπο ψηφιακό δίσκο (CD).
Καταθέτουσα ενώπιον του οικονομικού εισαγγελέως κ. Πεπόνη ενόρκως ως μάρτυρας η κυρία Πιτένη κατέθεσε μεταξύ των άλλων ότι:
«Είμαι Αναπληρώτρια Προϊσταμένη της Δ/νσης Δ/νων Οικονομικών Σχέσεων του Υπουργείου Οικονομικών. Με την ιδιότητα μου αυτή και με το Α.Π. 99ΕΜΠ/19-12-2012 έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών κ. Ιωάννη Στουρνάρα, εξουσιοδοτήθηκα να παραλάβω από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας, ψηφιακό υλικό, στο πλαίσιο της διοικητικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας, στον τομέα της άμεσης φορολογίας. Για την παραλαβή του ψηφιακού υλικού από το ΑΠ 100ΕΜΠ/19-12-2012 έγγραφο του Υπουργού Οικονομικών Ιωάννη Στουρνάρα, ορίστηκε τριμελής ελληνική αντιπροσωπεία, η οποία μετέβη στη Γαλλία και παρέλαβε αυτό (ψηφιακό υλικό). Η τριμελής αυτή αντιπροσωπεία αποτελούνταν από εμένα, στην οποία και θα παραδιδόταν το ανωτέρω ψηφιακό υλικό, τον Θεόδωρο Φλωράτο, από πλευράς Σ.Δ.Ο.Ε. και τον Εμμανουήλ Σκαρμέα, από πλευράς του γραφείου Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος. Το ιστορικό της μεταβάσεώς μας στο Παρίσι και την παραλαβή του συγκεκριμένου ψηφιακού υλικού έχει ως ακολούθως:
-Το αναφερόμενο ψηφιακό υλικό μου παραδόθηκε υπό μορφή ενός(1) ψηφιακού δίσκου (CD) από τον εκπρόσωπο της αρμόδιας γαλλικής αρχής, κ.Edouard Marcus (Ministere de I’ ‘Econome et des Finances, Direction Generale des Finances Publiques, Service du contrôle fiscal, Sous-direction du contrôle fiscal, Bureau CF3) εκ της ιδιότητας μου ως Αν. Προϊσταμένης της Διεύθυνσης μας στις 20 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 16.30 εντός χώρου του Υπουργείου Οικονομικών της Γαλλίας, παρουσία των δύο άλλων μελών της ορισθείσας ελληνικής αντιπροσωπείας, ήτοι του Αν. Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Σχεδιασμού και Συντονισμού Ελέγχου του Σ.Δ.Ο.Ε., κ. Θ. ΦΛΩΡΑΤΟΥ και του Προϊσταμένου του Γραφείου του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, κ. Ε. ΣΚΑΡΜΕΑ.
-Πριν την ολοκλήρωση της εν λόγω διαδικασίας παράδοσης- παραλαβής, εκπρόσωποι της γαλλικής αρχής προέβησαν σε επίδειξη του περιεχομένου του ψηφιακού δίσκου προκειμένου να διασφαλιστεί η ύπαρξη του περιεχομένου του, ο οποίος κατά δήλωση τους περιείχε 2.062 αρχεία, καθώς και αρχεία που επεξηγούν τον τρόπο ανάγνωσης της εμπεριέχουσας πληροφορίας. Το εν λόγω υλικό παραδόθηκε εντός κλειστού φακέλου δεόντως σφραγισμένου από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών. Σημειωτέον, ότι καθ’ υπόδειξη της γαλλικής αρχής παραδόθηκε από την ελληνική πλευρά έγγραφη εξουσιοδότηση του Έλληνα Υπουργού Οικονομικών προς εμένα την ίδια για την παραλαβή του ως άνω υλικού, γεγονός που αποτέλεσε προϋπόθεση για την περάτωση της διαδικασίας.
-Η γαλλική πλευρά διαβεβαίωσε την ελληνική αντιπροσωπεία ότι ο παραδοθείς ψηφιακός δίσκος ήταν πανομοιότυπος με αυτόν που παραδόθηκε σε παλαιότερο χρόνο και με την ίδια διαδικασία σε έλληνα διπλωματικό εκπρόσωπο.
-Εν συνεχεία, την ίδια ημέρα, κατόπιν της άφιξης της τριμελούς αντιπροσωπείας σε ελληνικό έδαφος, παρέδωσα το εν λόγω υλικό στον Ειδικό Γραμματέα Σ.Δ.Ο.Ε., κ. Σ. ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟ, ήτοι σε εκπρόσωπο της αρμόδιας για φορολογικό έλεγχο αρχής, παρουσία του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, κ. Γ. ΠΕΠΟΝΗ και του Αναπληρωτή Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, κ. Σ.ΜΟΥΖΑΚΙΤΗ, στο Γραφείο του Ειδικού Γραμματέα Σ.Δ.Ο.Ε. και κατά ώρα 01.00……»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4Ο
ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΑΠΟ Σ.Δ.Ο.Ε.-ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΑΝ ΣΥΓΓΕΝΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ κ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Εν τω μεταξύ, δυνάμει της υπ’ αριθ. οικ. Ε.Ι.Ε. 283/4-10-2012 παραγγελίας των εισαγγελέων του οικονομικού εγκλήματος κ.κ. Γρ. Πεπόνη και Σπυρ. Μουζακίτη, το Σ.Δ.Ο.Ε. διενεργούσε ήδη από τον Οκτώβριο του 2012 προκαταρκτική εξέταση προς διακρίβωση  τυχόν διάπραξης αυτεπαγγέλτως διωκόμενων αξιόποινων πράξεων οικονομικής φύσεως σε σχέση με τα πρόσωπα που αναφέρονται στη «Λίστα Λαγκάρντ». Στο πλαίσιο της διενεργούμενης έρευνας, ευθύς μετά την παραλαβή για δεύτερη φορά του επίμαχου ψηφιακού δίσκου (CD), το Σ.Δ.Ο.Ε. προέβη σε σύγκριση των ηλεκτρονικών αρχείων που διαλαμβάνονταν στα δύο ηλεκτρονικά μέσα, ήτοι το USB που κατά τα ανωτέρω εφυλάσσετο στο γραφείο του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου και το οποίο είχε περιέλθει στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης στο Σ.Δ.Ο.Ε. και το παραληφθέν την 21-12-2012 CD από το Υπουργείο οικονομικών της Γαλλίας. Από τη σύγκριση των αρχείων διαπιστώθηκε ότι ο οπτικός ψηφιακός δίσκος (CD) περιείχε επί πλέον τρία ηλεκτρονικά αρχεία με τους κάτωθι κωδικούς:
 BUP:9010138503.xls-ROSSONIS ANDREAS
 BUP:9010140694.xls-SIKIARIDIS SYMEON
 BUP:9010140695.xls-SIKIARIDIS PAPAKONSTANTINOY ELENI
Στο υπ’ αριθ. πρωτ. ΕΜΠ 24023/07-06-2013 έγγραφο του Σ.Δ.Ο.Ε. προς τους εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος αναφέρεται:
«…….Η υπηρεσία μας σε εκτέλεση της υπό στοιχεία ΟΙΚ.ΕΙΣ.ΠΕ.283/4-10-2013 παραγγελίας Σας ενεργεί προκαταρκτική εξέταση προς διακρίβωση ενδεχομένως διαπράξεως αυτεπαγγέλτως διωκομένων αξιοποίνων πράξεων οικονομικής φύσεως εγκλημάτων (Ν.2523/97, Ν.3691/08

fe-mail.gr