H Γερμανία σε πιθανή πορεία αστάθειας

Oι χρηματοπιστωτικές αγορές πιστεύουν ότι μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές στη Γερμανία στις 22 Σεπτεμβρίου η πολιτική του Βερολίνου όσον αφορά την ευρωζώνη θα συνεχίσει χωρίς αλλαγές. Μια νέα νίκη για την Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και το κόμμα της CDU είναι πιθανή και, μπορεί να κερδίσει μια τρίτη θητεία , αλλά μπορεί το αντιπολιτευόμενο κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών ( SPD ) να μπει σε μια κυβέρνηση συνασπισμού – ότι και να γίνει πολλοί πιστεύουν ότι δεν θα αλλάξουν οι εγχώριες πολιτικές θέσεις. Αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο.

Η προσέγγιση αυτή υποτιμά ότι μικρές αλλαγές στα γερμανικά αποτελέσματα των εκλογών μπορεί να επηρεάσουν δραματικά τη σύνθεση των μετεκλογικών κυβερνητικών συνασπισμών , που με τη σειρά τους μπορεί να έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην γερμανική οικονομική πολιτική.

Οι εκλογές αυτή είναι οι πιο κρίσιμες στη Γερμανία μετά την ενοποίηση , δεδομένου ότι όλες οι σημαντικές αποφάσεις στην Ευρωζώνη έχουν τεθεί σε αναμονή έως ότου τα αποτελέσματα των εκλογών γίνουν γνωστά , αναγνωρίζοντας σιωπηρά τον απαραίτητο ηγετικό ρόλο της Γερμανίας στην απόφαση για το οικονομικό μέλλον της Ευρώπης .

Όμως παρά την προσωπική δημοτικότητα της , υπάρχουν και σύννεφα στο ορίζοντα των εκλογών της Μέρκελ. Πρώτον , πρόσφατα στοιχεία δείχνουν μια αυξανόμενη πιθανότητα ότι ο συνασπισμός CDU με τους Ελεύθερους Δημοκράτες ( FDP ),δεν θα τα καταφέρει ή, εναλλακτικά, θα επανεκλεγεί με πολύ μικρή πλειοψηφία στη Βουλή – και στη Κάτω Βουλή των Αντιπροσώπων , αποδυναμώνοντας σημαντικά την αρχή της Καγκελαρίας .

Δεύτερον , το CDU είναι μερικώς αποδυναμωμένο από νέους εκλογικούς κανόνες , που ελαχιστοποιούν το πλεονέκτημα ενός κόμματος να κερδίσει περισσότερες μονοεδρικές από ότι θα τους κατανεμηθούν σύμφωνα με το ποσοστό των συνολικών ψήφων . Ακόμη και αν η Μέρκελ επιβιώσει την εκλογική επίθεση , δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα παραμείνει καγκελάριος . Πράγματι, είναι περιορισμένες οι επιλογές της. Εάν ο συνασπισμός CDU / FDP δεν έχει τους αριθμούς για να σχηματίσει μια πλειοψηφία στην Ομοσπονδιακή Βουλή , η Μέρκελ μπορεί να χρειαστεί να στραφεί προς το SPD για να σχηματίσουν ένα «ευρύ συνασπισμό» .

Η ρητορική των εκλογών είναι συχνά ακριβώς αυτό – με απλά λόγια, οι απειλές και τα παζάρια μπορεί να μην πραγματοποιηθούν ποτέ. Είναι πιθανό το SPD να είναι και πάλι υπεύθυνο για το Υπουργείο Οικονομικών, και να είναι πιο διεκδικητικό στις απαιτήσεις του για αύξηση των δημόσιων δαπανών για κοινωνικά προγράμματα , και είναι πιθανό να καθυστερήσει και να περιπλέξει τη γερμανική κυβέρνηση στη λήψη αποφάσεων σχετικά με απαλλαγές της ευρωζώνης , την τραπεζική ένωση και άλλων κρίσιμων οικονομικών θεμάτων .

Το SPD δεν θέλει να θεωρηθεί ως υποχείριο της Μέρκελ, μια εντύπωση που δημιουργήθηκε κατά την περίοδο συνεργασίας τους το 2005-2009. Εναλλακτικά, εάν το SPD διατηρήσει την προεκλογική θέση του και δεν εισέλθει ως μέλος ενός μεγάλου συνασπισμού με τη Μέρκελ ως καγκελάριο , η ίδια θα πρέπει να θυσιαστεί ώστε το CDU να παραμείνει στην κυβέρνηση. Δεν είναι απολύτως σαφές ποιος θα την αντικαταστήσει όμως – η, Δρ Μέρκελ έχει εξοντώσει εσωτερικούς αντιπάλους του κόμματός της όλα αυτά τα χρόνια , με συστηματικό τρόπο.

Αντίθετα , το SPD έχει μεγαλύτερη ευελιξία με βάση τις τρέχουσες δημοσκοπήσεις , και με δύο άλλες ρεαλιστικές επιλογές συνασπισμού.

Η πρώτη αφορά το SPD να αποτελεί κομμάτι μιας σχετικά ήπιας τριμερούς συνεργασίας με τους παραδοσιακούς εταίρους τους, τους Πράσινους , και με ντους έους εταίρους της Μέρκελ , το FDP , αλλά υπάρχουν πραγματικά ερωτήματα ως προς το αν το FDP θα ενταχθεί σε ένα συνασπισμό που στηρίζει την αύξηση της ρύθμισης και υψηλότερους φόρους . Μια τέτοια συμμαχία μπορεί να είναι στην καλύτερη περίπτωση ασταθής και βραχύβια .

Η δεύτερη , λιγότερο προτιμώμενη επιλογή για το SPD (και τους Πράσινους) είναι ένας συνασπισμός με το διαβόητο εξτρεμιστικό και εσωτερικά ασταθές Αριστερό Κόμμα – που σε μεγάλο βαθμό ελέγχεται από σκληροπυρηνικούς πρώην κομμουνιστές της Ανατολικής Γερμανίας και δυσαρεστημένους σοσιαλιστές από το SPD .

Μια τρίτη επιλογή είναι για το SPD να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας με τους Πράσινους , ποικιλοτρόπως εξαρτώμενο από το FDP και / ή τις ψήφους του Αριστερού Κόμματος για να περάσει νομοθεσία που εισάγει πρωτοφανή αστάθεια και αβεβαιότητα στη γερμανική ομοσπονδιακή πολιτική.

Σε αντίθεση με τη συνετή διαχείριση της Μέρκελ , το SPD , οι Πράσινοι και το Αριστερό Κόμμα έχουν δεσμευτεί ποικιλοτρόπως για αύξηση των φόρων, άνοδο των κοινωνικών δαπανών, περιορισμό των εμπορικών συναλλαγών και επαναρύθμιση της αγοράς εργασίας , τα οποία κινδυνεύουν να βλάψουν σοβαρά μια γερμανική οικονομία που υπήρξε η κινητήρια δύναμη της ευρωπαϊκής ανάκτησης .

Μέχρι στιγμής, η Μέρκελ ήταν ο μοναδικός σημαντικός φάρος σταθερότητας σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα της ευρωζώνης . Εάν η καγκελάριος επιστρέψει στην εξουσία αποδυναμωμένη, ή αποχωρήσει από τη γερμανική πολιτική , η αβεβαιότητα θα παρεισφρήσει πίσω στις χρηματοπιστωτικές αγορές .

Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι μια νέα κεντροαριστερή Bundestag θα συμφωνήσει

με τη συμμετοχή της Γερμανίας στις αγορές ομολόγων της ΕΚΤ, εκθέτοντας το σχέδιο Draghi ως λιγότερο αποτελεσματικό από ό, τι εθεωρείτο μέχρι σήμερα. Αυτό θα μπορούσε να είναι μόνο η πρώτη από τις πολλές πολιτικές καθυστερήσεις και αναμετρήσεις στο Βερολίνο όσον αφορά τις πολιτικές της ευρωζώνης που θα στείλει ταυτόχρονα μηνύματα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες , αλλά και στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές .
 

 

 

sofokleous10.gr/24 ωρες