Κριτική ταινίας: «Ο άνθρωπος που πούλησε τον κόσμο»

Η Δήμητρα Γιαννακού γράφει κριτική για την ταινία του Μπιλ Κόντον «Ο άνθρωπος που πούλησε τον κόσμο» που αναφέρεται στον αμφιλεγόμενο ιδρυτή του WikeLeaks Τζούλιαν Ασάνζ. Η ταινία προβάλλεται από την Odeon.

Μετά την ταινία πάνω στη Google «Οι Καταφερτζήδες» και το φιλμ «Jobs» αφιερωμένο στον Στιβ Τζομπς, κάνει την εμφάνισή της μία ακόμη κινηματογραφική παραγωγή αντλημένη από τον κυβερνοχώρο της πληροφορικής. «Ο Άνθρωπος Που Πούλησε τον Κόσμο» είναι η νέα δουλειά του Μπιλ Κόντον («Χαραυγή», Μέρος 1 και 2) με αυθεντικό τίτλο «The Fifth Estate». Η ταινία αναφέρεται στην ιστορία και τις συνθήκες ίδρυσης της WikiLeaks, ενός μη-κερδοσκοπικού οργανισμού που δημοσιεύει έγγραφα άκρως απόρρητα και εμπιστευτικά τα οποία, σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας.

Η Πέμπτη Εξουσία που ανακοινώνει ο αγγλικός τίτλος αναφέρεται στο Ιντερνέτ, ως το κατεξοχήν σύγχρονο μέσο πληροφόρησης των μαζών παγκοσμίως. Μετά την Τέταρτη Εξουσία που είναι ο τύπος, ακολουθεί η Πέμπτη, εκείνη που πηγάζει από την τεχνολογική εξέλιξη της μετάδοσης πληροφοριών και συνιστά μιαν άλλη αντι-εξουσία. Κάτω από αυτήν την οπτική γωνία, η Πέμπτη Εξουσία του τίτλου του φιλμ παραπέμπει στη WikiLeaks. 

Και πράγματι, στην ταινία «Ο Άνθρωπος Που Πούλησε τον Κόσμο» βλέπουμε τη δύναμη των ηλεκτρονικών μέσων, την άμεση επιρροή τους στη διαδρομή της πληροφορίας και στον καθορισμό των εξελίξεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Η αφήγηση επικεντρώνεται στον ιδρυτή της Τζούλιαν Ασάνζ (Μπένεκτιτ Κούμπερμπατς) και το συνεργάτη του Ντάνιελ Ντόρμσαϊτ-Μπεργκ (Ντάνιελ Μπρουλ).

Με αρκετά περιγραφικές σκηνές, αναπαρίστανται οι μεταξύ τους σχέσεις, εκτίθενται τα σχέδια και οι υπολογισμοί των δύο αυτών ιδεαλιστών ακτιβιστών που φιλοδοξούσαν να καταστήσουν διαφανή τη διαρροή των πληροφοριών προστατεύοντας τους πληροφοριοδότες τους.

Έχοντας ως όραμα να ξεσκεπάσουν τη διαφθορά ανά τον κόσμο, δημιούργησαν μια πλατφόρμα όπου όλοι οι «whistleblowers», δηλ. όσοι επιθυμούσαν να δημοσιοποιήσουν μυστικές πληροφορίες μεγάλης σπουδαιότητας για την κοινωνία και όλο τον πλανήτη, θα μπορούσαν να μοιραστούν τις «ανακαλύψεις» τους. Η ξαφνική αποκάλυψη πληροφοριών-πυροτεχνημάτων έθιξε αρκετές κυβερνήσεις, πολυεθνικές και μεγάλες τράπεζες, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις.   
Η πρόθεση της ταινίας είναι να στήσει το πορτραίτο της ομάδας των δύο ιδρυτών της WikiLeaks και ιδιαίτερα του χαρισματικού Τζούλιαν Ασάνζ ο οποίος με την αποφασιστικότητα και τον ιδεαλισμό του προσπάθησε να αλλάξει τον κόσμο, να τον κάνει καλύτερο, δημιουργώντας ένα «έξυπνο» εργαλείο και ταρακουνώντας έτσι συθέμελα διάφορες μορφές εξουσίας.

Ωστόσο, αισθητικά η ταινία αποτυγχάνει καθώς εξαντλείται σε συνεχή πλάνα οθόνης υπολογιστή, σε χέρια που πληκτρολογούν ασταμάτητα και σε εικόνες που θυμίζουν τηλεοπτική σειρά. Η εναλλαγή των πλάνων γίνεται βίαια και άτεχνα, φανερώνοντας ένα μοντάζ πρόχειρο και «τεχνοκρατικό» (;) που φέρει ως αποτέλεσμα ένα οπτικό σύνολο κουραστικό και βαρετό.  

«Ο Άνθρωπος Που Πούλησε τον Κόσμο» αντλεί το υλικό του από δύο έργα: από τη μαρτυρία «Inside WikiLeaks: My Time With Julian Assange At The World's Most Dangerous Website», του Ντάνιελ Μπεργκ, του γερμανού ακτιβιστή που βοήθησε τον Τζούλιαν Ασάνζ στο «χτίσιμο» και τη γένεση του οργανισμού, καθώς και από το βιβλίο «WikiLeaks: Inside Julian Assange's War On Secrecy» των δημοσιογράφων David Leigh και Luke Harding.

Παίζουν: Μπένεκτιτ Κούμπερμπατς, Ντάνιελ Μπρουλ, Αλίσια Βικάντερ, Στάνλεϊ Τούτσι, Κάρις Βαν Χάουτεν, Λόρα Λίνεϊ, Άντονι Μακί, Νταν Στίβενς, Ντέιβιντ Θιούλις, Μόριτζ Μπλάιμπτροϊ, Πίτερ Καπάλντι. Η ταινία προβάλλεται από την Odeon.

 
ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ 
click@Life