Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ: ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη, σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών, κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, αλλά ήταν και άρτια καταρτισμένη και στα δόγματα της
χριστιανικής πίστης. Όταν, επί Μαξεντίου, διεξαγόταν διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με παρρησία διέδιδε πως ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. 

 

Για το λόγο αυτό, συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητα των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους, όμως, η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους συνομιλητές της Αικατερίνης πείστηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν τη χριστιανική πίστη. Μπροστά σε αυτή την κατάληξη, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά, με την ελπίδα πως η Αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Όμως, η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της.

Πέθανε στον τροχό, ύστερα από διαταγή του έπαρχου. 


 Ο μαρτυρικός της θάνατος έγινε πηγή θρύλων και λαϊκών παραδόσεων. Το λείψανό της βρέθηκε από Αιγυπτίους χριστιανούς τον 8ο αιώνα στο βουνό Χορίβ και μεταφέρθηκε στην ομώνυμη μονή του Όρους Σινά. Η Εκκλησία μας ανακήρυξε την Αγία Αικατερίνη μεγαλομάρτυρα και γιορτάζει τη μνήμη της στις 25 Νοεμβρίου. Θεωρείται προστάτιδα της φιλοσοφίας και της παιδείας. Οι βυζαντινοί αγιογράφοι τη ζωγράφισαν με ένα σπασμένο τροχό και ένα ματωμένο ξίφος, που συμβολίζουν τα βασανιστήριά της. Ακόμα, τη ζωγράφισαν μ’ ένα κλαδί φοινικιάς και ένα βιβλίο στο χέρι, σύμβολα της σοφίας της.