Oλοκληρώθηκε η φόρτωση του επικίνδυνου αερίου

Oλοκληρώθηκε η φόρτωση του επικίνδυνου αερίου της μουστάρδας από το λιμάνι της Λαττάκειας με προορισμό την Ιταλία και από εκεί στο αμερικανικό πλοίο για τα διεθνή ύδατα της Μεσογείου σύμφωνα με ανακοίνωση του Οργανισμού Απαγόρευσης των χημικών όπλων . Η
αποκάλυψη έγινε σήμερα το πρωί στον 9,84 ωστόσο στην ίδια ανακοίνωση επισημαίνεται η καθυστέρηση στη συγκέντρωση των άλλων ποσοτήτων χημικών όπλων.

Η ανακοίνωση

Η κυβέρνηση της Συρίας μετέφερε σήμερα μια τέταρτη αποστολή των χημικών ουσιών, μια ποσότητα θείου μουστάρδας, στο λιμένα Latakia όπου φορτώθηκε επάνω σε ένα φορτηγό πλοίο και μετακινήθηκε από τη χώρα.

Το θείο της μουστάρδας είναι μια από πέντε «χημικές ουσίες προτεραιότητας» στο χημικό πρόγραμμα όπλων της Συρίας και θα καταστραφεί εν πλω πάνω σε ένα ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ σκάφος, το Ray των MV.

«Η μεταφορά αυτού του θείου της μουστάρδας είναι μια ενθάρρυνση και μία θετική ανάπτυξη,» είπε ο Γενικός Δ/ντης του OPCW, πρεσβευτής Ahmet Üzümcü.

«Πολλή εργασία εν τούτοις παραμένει να γίνει, και κοιτάζουμε στη συριακή κυβέρνηση για να επιταχύνουμε τις προσπάθειές της να μεταφέρει τις υπόλοιπες χημικές ουσίες στις κανονικές, προβλέψιμες και συστηματικές μετακινήσεις.»

Consignment of Sulfur Mustard Delivered to Latakia and Removed from Syria

Wednesday, 26 February 2014

The Government of Syria today transported a fourth consignment of chemicals, a quantity of sulfur mustard, to the port of Latakia where it was loaded onto a cargo ship and removed from the country. The sulfur mustard is one of five “priority chemicals” in Syria’s chemical weapons programme and will be destroyed at sea aboard a U.S. vessel, the MV Cape Ray.

Nέες αποκαλύψεις

Την ώρα που η πληροφόρηση και οι κινήσεις διαμαρτυρίας στην Κρήτη κινούνται με “ταχύτητα φωτός” γύρω από την υπόθεση της εξουδετέρωσης των χημικών της Συρίας με την υδρόλυση εν πλω για πρώτη φορά, και μάλιστα στην ημίκλειστη θάλασσα της Μεσογείου, κεντρικοί πολιτικοί παράγοντες που διαχειρίζονται πτυχές της όλης υπόθεσης επιχειρούν να απαντήσουν στα αγωνιώδη ερωτήματα κοινωνίας αλλά και επιστημόνων, με ρυθμούς χελώνας, ξαναζεσταμένες πληροφορίες ή χρονικά πίσω από τις εξελίξεις και τα γεγονότα.

Προφανώς έχοντας υπόψη τους ότι στη κεντρική ενημέρωση το θέμα κρατιέται εξαιρετικά χαμηλά έως την αφάνεια, όταν καλούνται να απαντήσουν σε ερωτήματα φορέων, βουλευτών ή μέσων ενημέρωσης της Κρήτης, αντί να ενημερώνουν ουσιαστικά επιχειρούν να αποπληροφορήσουν ή κάνουν χρήση στοιχείων που στην Κρήτη η ροή πληροφόρησης τα έχει υπερβεί κατά πολύ.

Σε αυτό καθοριστικό ρόλο παίζουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία φορείς, βουλευτές και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, που αυτή τη στιγμή τείνουν να έχουν την καλύτερη εικόνα για την υπόθεση ακόμη και από πρωτοκλασάτους υπουργούς, που υποτίθεται ότι αυτοί θα έπρεπε να μας ενημερώνουν υπεύθυνα.

Νέα, μία από τα ίδια, απάντηση Βενιζέλου

Το βράδυ της Τρίτης, ο υπουργός Εξωτερικών Βαγγέλης Βενιζέλος, υπό την πίεση του βουλευτή Ηρακλείου Νότη Μαριά, κατά την ενημέρωση της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, υποχρεώθηκε να αναφερθεί εκ νέου στην εξουδετέρωση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο. Για πρώτη φορά, μάλιστα, ενώ η κυβέρνηση από τον Οκτώβριο του 2013, οπότε και ελήφθη η απόφαση, έχει γνώση κατά ομολογία του υφυπουργού Εξωτερικών Δ. Κούρκουλα, ο κ. Βενιζέλος εμφανίστηκε μη ικανοποιημένος για την έκβαση των διαπραγματεύσεων σχετικά με τη διέλευση των πλοίων και την επεξεργασία εν πλω των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.

Όπως ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, «δυστυχώς η έξοδος του χημικού οπλοστασίου γίνεται προς τη Μεσόγειο, καθώς υπάρχει και η προσφορά της Ιταλίας να προσφέρει το λιμάνι της Καλαβρίας», και πρόσθεσε: «Αγωνιζόμαστε επί εβδομάδες να κινητοποιήσουμε άλλες χώρες να επιλεγεί άλλος χώρος εκτός Μεσογείου. Το γεγονός όμως ότι έχει επιλεγεί το ιταλικό λιμάνι το καθιστά δύσκολο».

Όμως ο ΥΠ.ΕΞ. δεν εξήγησε ποιες είναι οι αγωνιώδεις προσπάθειες, ούτε απαντάει γιατί από τον Οκτώβριο του 2013 δεν εκφράστηκαν αντιρρήσεις, δε δημοσιοποιήθηκε η υπόθεση και έπρεπε να φτάσουμε στα τέλη Ιανουαρίου, όπου η μόνη ουσιαστική κίνηση ήταν να μας διαβεβαιώνει πως, όπως τον διαβεβαιώνει ο Οργανισμός Απαγόρευσης των Χημικών Όπλων, δε θα υπάρξει κανένα πρόβλημα.

Αντίθετα, ο κ. Βενιζέλος, όχι μόνο για αποτροπή δεν έχει μιλήσει ακόμη και εντός των οργάνων της Ε.Ε. ως προεδρεύων στην Ε.Ε. αυτό το διάστημα σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, αλλά έχει δηλώσει μεταξύ άλλων: «Σεβόμαστε απολύτως τις σχετικές αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, σεβόμαστε απολύτως τις πρωτοβουλίες και τις ευθύνες για την τεχνογνωσία του Οργανισμού για την απαγόρευση των χημικών όπλων, του OPCW. Αλλά, βεβαίως, για μας όσο σημαντικό είναι να απομακρυνθεί το χημικό οπλοστάσιο από τη Συρία – γιατί αυτό είναι η πρώτη και μεγάλη απειλή για τη Μεσόγειο – εξίσου σημαντικό είναι η επιχείρηση να γίνει με απόλυτη διασφάλιση, απόλυτη κατά κυριολεξία και χωρίς καμία εξαίρεση ή απόκλιση διασφάλιση της περιβαλλοντικής ασφάλειας στη Μεσόγειο.

Η εγγύηση της απόλυτης προστασίας του θαλάσσιου μεσογειακού περιβάλλοντος είναι εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής, και χαίρομαι γιατί οι συντονισμένες και έγκαιρες διπλωματικές πρωτοβουλίες μας, όλες τις προηγούμενες ημέρες, μας προσφέρουν τώρα πολλές εγγυήσεις, θεσμικές και επιστημονικές, πως πράγματι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για το μεσογειακό θαλάσσιο περιβάλλον».

Από τη δήλωση αυτή λοιπόν πουθενά δεν προκύπτει αγωνιώδης προσπάθεια αποτροπής της διαδικασίας στη Μεσόγειο, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι όλα θα πάνε καλά, χωρίς αναφορά έστω σε αστάθμητο παράγοντα ή υποθετικό ατύχημα. Πάντως, ο κ. Βενιζέλος γνωστοποίησε ότι θα διοργανωθεί τηλεδιάσκεψη – με πρωτοβουλία της αμερικανικής Αρχής – για την αντιμετώπιση των χημικών όπλων, στην οποία Έλληνες επιστήμονες θα κληθούν να ενημερωθούν για τη διαδικασία «και θα λάβουν τις διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να απορριφθεί τίποτα στο θαλάσσιο χώρο».

Μόνο που το θέμα των Ελλήνων επιστημόνων δεν είναι κυρίως η μη απόρριψη στη θάλασσα χημικών, ούτε να λάβουν διαβεβαιώσεις για το εγχείρημα που σίγουρα δε θα περιλαμβάνουν και το απρόβλεπτο γεγονός ενός ατυχήματος, αλλά γιατί έγινε επιλογή της Μεσογείου, με μία μέθοδο που θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά εν πλω, σε χρόνο ρεκόρ τριών μηνών, όταν οι διαδικασίες κρατάνε πάνω από 10 χρόνια στη Λιβύη, γιατί δε γνωστοποιείται Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, τα σχέδια σε περίπτωση ατυχήματος και γιατί, αν η μέθοδος είναι τόσο ασφαλής, γίνεται σε διεθνή ύδατα, μακριά από λιμάνια ή σε χώρες προηγμένες στην εξουδετέρωση χημικών όπλων.

Παράλληλα, η ανακοίνωση της τηλεδιάσκεψης αυτής σημαίνει ότι εκεί εξαντλείται τελικά η συμμετοχή και παρατήρηση των Ελλήνων επιστημόνων, όταν πριν μία εβδομάδα ο κ. Βενιζέλος στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής ανακοίνωνε ότι θα διεκδικήσει την παρουσία έστω ενός Έλληνα επιστήμονα πάνω στο αμερικανικό πλοίο που θα κάνει την υδρόλυση εν πλω, έστω για την “τιμή των όπλων”;

Στον “κόσμο” του ο υπουργός Ναυτιλίας

Στην Κρήτη, όμως, αίσθηση προκαλεί και η χθεσινή έγγραφη απάντηση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας στο δήμαρχο Χανίων Μ. Σκουλάκη για την επιστολή του προς τον πρωθυπουργό της χώρας Αντώνη Σαμαρά, αναφορικά με την καταστροφή των χημικών της Συρίας στη θαλάσσια περιοχή της Κρήτης.

Στην απάντηση του κ. Βαρβιτσιώτη αναφέρεται το γνωστό και πάλι “τροπάριο” ότι «στο πρόγραμμα καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας δεν προβλέπεται η απόρριψη ουσιών ή αποβλήτων στη θάλασσα ή στο έδαφος, αλλά προβλέπεται ασφαλής μεταφόρτωση των επικίνδυνων ουσιών από τα πλοία μεταφοράς εκτός Συρίας προς το πλοίο των ΗΠΑ “Cape Ray”, όπου και θα διεξαχθεί η καταστροφή/αδρανοποίηση των χημικών».

Στη συνέχεια σημειώνεται ότι «ο σχεδιασμός προβλέπει άμεση και ασφαλή μεταφορά του συνόλου των χημικών αποβλήτων που θα προκύψουν από τη διαδικασία υδρόλυσης σε εγκαταστάσεις οριστικής καταστροφής τους εκτός Μεσογείου».

Προβλέπεται, αλλά για μέτρα ετοιμότητας του υπουργείου Ναυτιλίας αν κάτι πάει στραβά κουβέντα, και βέβαια, σε αντίθεση με τον κ. Βενιζέλο, ο κ. Βαρβιτσιώτης δεν έχει καμία αγωνία να αποτραπεί το εγχείρημα στη Μεσόγειο. Είναι απόλυτα πεισμένος για την αναγκαιότητά του, προφανώς.

 Δεν υπάρχει εκτίμηση του κινδύνου

- Δηλώσεις σχετικά με τη μέθοδο

Όπως σημειώνει ο Έλληνας επιστήμονας Αριστείδης Μουστάκας, σύμφωνα με το διευθυντή του Τομέα Χημικού και Βιολογικού Πολέμου του στρατού των ΗΠΑ και επιθεωρητή χημικών όπλων των Ηνωμένων Εθνών στο Ιράκ το 1994 Raymond Zilinskas:

- «Δεν υπάρχει εκτίμηση περιβαλλοντικού κινδύνου, δεν υπάρχει προηγούμενο, όλοι κάνουμε εικασίες» (3).

Σύμφωνα με τον ίδιο, η υδρόλυση μπορεί να μην πετύχει αν υπάρχουν προσμείξεις στα χημικά, το οποίο δεν το ξέρει, και επίσης «δεν υπάρχει ούτε εκτίμηση κινδύνου, ούτε μελέτη ανθρωπογενών/περιβαλλοντικών επιπτώσεων αν υπάρξει κάποιο ατύχημα» (3).

- Η υδρόλυση εν πλω δεν έχει ξαναγίνει ποτέ και αποφασίστηκε διότι καμία χώρα δε δέχτηκε να υδρολυθούν στο έδαφός της.

- Για την ιστορία, αρνήθηκαν ακόμα και χώρες όπως η Ταϊλάνδη και η Αλβανία, που συχνά δέχονται επί αμοιβή την καταστροφή χημικών και τοξικών ουσιών στο έδαφός τους.

- Η διεθνής νομοθεσία απαγορεύει τη μετακίνηση χημικών όπλων από τη χώρα που τα κατέχει, και προβλέπει ότι η καταστροφή τους πρέπει να γίνει στο έδαφος αυτής της χώρας (4).

- Κατ’ εξαίρεση αποφασίστηκε να μην ισχύσει αυτό στην περίπτωση της Συρίας και τα χημικά να απομακρυνθούν όσο πιο γρήγορα μπορούν, με τη λογική ότι ο Άσαντ είναι αναξιόπιστος ή ότι θα πέσουν στα χέρια των αντιπάλων του (4,5).

- Όμως, άπαξ και έχουν απομακρυνθεί από τη Συρία, δε συντρέχει λόγος γρήγορης καταστροφής.

- Δύο μηχανήματα υδρόλυσης τοποθετήθηκαν πάνω σε ένα φέριμποτ του πολεμικού ναυτικού ΗΠΑ, όπου θα υδρολυθούν 700 τόνοι από τα βαριά χημικά όπλα.

- 120 τόνοι από χημικά τύπου Β θα υδρολυθούν στο έδαφος της Βρετανίας από το στρατό.

- “Economist”: Το χρονικό πλάνο είναι «τουλάχιστον φιλόδοξο για να το θέσουμε ήπια» (6).

- Το πλοίο “MV Cape Ray”, μήκους 197 μ. και 22.000 τόνων, είναι 36 ετών και έχει ένα μόνο επίπεδο στεγανών.

- Πολεμικό ναυτικό ΗΠΑ: Παραδέχεται ότι δεν έχει προηγούμενη εμπειρία από υδρόλυση όταν μηχανήματα και χημικά είναι σε άλλο επίπεδο (κατάστρωμα-γκαράζ) και άρα άλλη πίεση. Παράλληλα, αναφέρει ότι προσομοίωσαν τη συμπεριφορά των μηχανημάτων όταν αυτά κουνιούνται λόγω θαλασσοταραχής. (7)

- Σοβαρά ερωτήματα-Προβληματισμοί

Η εργασία του Έλληνα επιστήμονα στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου κλείνει με τα εξής καίρια ερωτήματα-παρατηρήσεις:

- (Ι) Δε γνωρίζει κανείς (συμπεριλαμβανομένου και του στρατού των ΗΠΑ) εάν τα χημικά περιέχουν προσμείξεις και άρα αν υδρολύονται.

- (ΙΙ) Δε γνωρίζουμε αν η διαδικασία της υδρόλυσης δουλεύει εν πλω με τα μηχανήματα να κουνιούνται και σε άλλο επίπεδο ύψους και άρα πίεσης από τα χημικά.

- (ΙΙΙ) Ακόμα και αν η υδρόλυση δουλέψει εν πλω, δεν υπάρχει Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων σε περίπτωση ατυχήματος (δηλαδή τι επιπτώσεις θα έχει ένα ατύχημα), αλλά ούτε εκτίμηση κινδύνου (δηλαδή πόσο πιθανό είναι να γίνει ένα ατύχημα).

- Επαναλαμβάνουμε πως το πλοίο έχει ένα μόνο στρώμα στεγανών.

- (IV) Πόσο ασφαλές είναι να έχει ένα πλοίο 22.000 τόνων χημικά 9.800 τόνων (στην τελική τους μορφή μετά την υδρόλυση); Πού θα αποθηκευτούν, δεδομένων των μετατροπών του γκαράζ για να μπουν τα 2 μηχανήματα υδρόλυσης;

- (V) Πού θα καταλήξουν αυτοί οι 9.800 (τοξικοί και διαβρωτικοί) τόνοι; Ποια εταιρεία θα αναλάβει τη διαχείρισή τους και γιατί δεν έχει αυτή βρεθεί ακόμη;

- (VI) Αφού καμία χώρα δε δεχόταν υδρόλυση στο έδαφός της γιατί να δεχτεί τα 14πλάσια σε όγκο τοξικά απόβλητα;

- (VII) Για ποιο λόγο δεν υπάρχουν παρατηρητές πάνω στο πλοίο από άμεσα ενδιαφερόμενες χώρες (π.χ. Ιταλία, Μάλτα, Ελλάδα);

 American Thinker: Ρωτά την κυβέρνηση των ΗΠΑ γιατί αναλαμβάνουν να κάνουν στη θάλασσα κάτι που στην ίδια τους τη χώρα (ΗΠΑ) θα ήταν παράνομο (2).

- Η ίδια μελέτη αναρωτιέται αν αυτά τα τοξικά θα δοθούν σε εταιρεία που θα τα εξαφανίσει χωρίς πολλές ερωτήσεις (2).

- Η σημερινή τεχνολογία επιτρέπει την ασφαλή και επιτυχή αποδόμηση των χημικών, αλλά αυτό κοστίζει.

- Το κόστος αποδόμησης αποτελεί συμβατική υποχρέωση της κατασκευαστικής εταιρείας.

Παγκρήτιο Συντονιστικό κατά του εγχειρήματος

Την ίδια ώρα, οι αντιδράσεις και οι κινητοποιήσεις στην Κρήτη παίρνουν καταιγιστικό ρυθμό και ο συντονισμός δράσης αναβαθμίζεται με θεαματικές πρωτοβουλίες. Το παγκόσμιο σύμβολο εθελοθυσίας, το Αρκάδι, θα γίνει ο τόπος συγκέντρωσης για την αντίθεση των Κρητικών στην καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας που ξεκίνησε δυναμικά την προσπάθεια ενημέρωσης και αφύπνισης για το χημικό εφιάλτη.

Ο δήμαρχος Αρχανών-Αστερουσίων Ρούσσος Κυπριωτάκης, ο πρόεδρος του ΤΕΕ/ΤΑΚ Γιάννης Χαρωνίτης, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Σωκράτης Βαρδάκης και η πρόεδρος των Αρχιτεκτόνων Φανή Κουτσουμπού αποτελούν τον αρχικό πυρήνα, που εντός των ημερών θα διευρυνθεί παγκρήτια, με στόχο, αν όχι να αποτραπεί η καταστροφή των χημικών στα νοτιοδυτικά της Κρήτης, τουλάχιστον να μην επαναληφθεί μία τέτοια διαδικασία και να προστατευτεί η λεκάνη της Μεσογείου. Η συντονιστική επιτροπή, εκτός της παγκρήτιας διαμαρτυρίας που θα γίνει στο Αρκάδι, μέσα στις επόμενες εβδομάδες δρομολογεί και την οργάνωση Παμμεσογειακού Συνεδρίου με τη συμμετοχή και άλλων περιφερειών της Μεσογείου, φορέων και οργανώσεων. Το Forum θα πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην Κρήτη και θα περιστρέφεται γύρω από το περιβάλλον, την ειρήνη και τον πολιτισμό.

Χθες έγινε και συνάντηση της συντονιστικής επιτροπής με τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ.κ. Ειρηναίο, ο οποίος μαζί με την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας του νησιού έχει από την πρώτη στιγμή εκφράσει την κάθετη διαφωνία του στο εγχείρημα.

Αύριο επίσης, στη Μάλτα, στα πλαίσια της συνόδου της Επιτροπής Ελέγχου (Monitoring Committee) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΚΣΣΕ), ο Νότης Μαριάς θα θέσει εκ νέου το ζήτημα της ακύρωσης της καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας εντός της Μεσογείου και θα επιδιώξει να δρομολογηθεί η άρση της ασυλίας των Διεθνών Οργανισμών και Κρατών, καθώς και των υπαλλήλων τους που εμπλέκονται στο ζήτημα αυτό.

Ο Οργανισμός Απαγόρευσης των Χημικών Όπλων, την ίδια στιγμή, αντί να επιχειρήσει να αποσαφηνίσει όλα τα ερωτήματα που έχουν θέσει οι Έλληνες επιστήμονες για το εγχείρημα, ανακοινώνει ότι μετά την Ε.Ε., που χρηματοδοτεί το “πείραμα” στη Μεσόγειο με 12 εκατομμύρια ευρώ, και η Ιαπωνία ανακοίνωσε τη συνδρομή της με 13,2 εκατομμύρια ευρώ!

Του Γιώργου Σαχίνη

Pentapostagma.gr