«Η Γαλλία θα βρεθεί στην κατάσταση της Ελλάδας»
Εκτιμήσεις του πρώην προέδρου της Γαλλίας Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν
Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν, εκτιμά, σε μία
συνέντευξη που δημοσιεύτηκε σήμερα στην εφημερίδα Le Figaro, πως η
Γαλλία «κινδυνεύει να βρεθεί στην κατάσταση την οποία έχει γνωρίσει η
Ελλάδα» και να αναγκαστεί «να ζητήσει τη βοήθεια του Διεθνούς
Νομισματικού Ταμείου».
Ο πρώην Αρχηγός του Κράτους από το 1974 έως το 1981, προτείνει, με την υποστήριξη του Χέλμουτ Σμιτ, καγκελάριου της Γερμανίας την ίδια περίοδο, να σχηματιστεί γύρω από το ευρώ μία «ομοιογενής ομάδα» μιας δεκαριάς χωρών που θα έχουν τους ίδιους κανόνες όσον αφορά τον προϋπολογισμό και τα δημοσιονομικά, την οποία αποκαλεί «Europa».
Παρά το αυξημένο χρέος, εξηγεί, «σήμερα προστατευόμαστε από τα πολύ χαμηλά επιτόκια, όμως αυτό είναι προσωρινό. Η Fed (σ.σ. η κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής) έχει ανακοινώσει την πρόθεσή της να αυξήσει τα επιτόκιά της όταν ο συνδυασμός των περιστάσεων το επιτρέψουν, πιθανόν σε 18 μήνες (...).
Εκείνη την ημέρα, η χώρα μας κινδυνεύει να βρεθεί στην κατάσταση της Ελλάδας. Οι δημόσιες αρχές θα οδηγηθούν στο να ζητήσουν τη βοήθεια του ΔΝΤ».
Σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο, «ο μηχανισμός της Ευρώπης αποσυναρμολογήθηκε με το γαλλικό «Όχι» στο δημοψήφισμα του 2005. Όμως οι δημοσκοπήσεις το πιστοποιούν: μία μεγάλη πλειονότητα των συμπατριωτών μας δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψουν το ευρώ! Θα πρέπει να στηριχθούμε σε αυτή την υποστήριξη της κοινής γνώμης για να ξαναβρούμε το νήμα του αρχικού ευρωπαϊκού σχεδίου, μαζί με εκείνους, από τους γείτονές μας, που το επιθυμούν πολύ. Και να αφήσουμε τους άλλους να ζήσουν τη ζωή τους».
Μέλη αυτής της ένωσης μεγαλύτερης εμβάθυνσης θα ήταν η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Αυστρία, και «όταν έρθει η στιγμή η Πολωνία», διευκρινίζει, προσθέτοντας πως «μπορεί να προβλεφθεί η συμμετοχή της Ιρλανδίας και της Φινλανδίας».
«Αυτές οι δώδεκα χώρες θα αποτελούσαν μία ομοιογενή ομάδα που θα αποκαλέσουμε Europa. Ο σκοπός της είναι να συμπληρωθεί το ευρώ με μία ένωση των προϋπολογισμών και των δημοσιονομικών, η οποία θα επιτευχθεί εν καιρώ από ένα κοινό δημόσιο Θησαυροφυλάκιο και από έναν μηχανισμό οικονομικής αλληλεγγύης», αναφέρει ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, ο οποίος υπερασπίζεται τη θέση αυτή σε ένα βιβλίο, “Europa – la dernière chance de l’ Europe” [«Europa, η τελευταία ευκαιρία της Ευρώπης» (XO Editions), το οποίο προλογίζει ο Χέλμουτ Σμιτ.
Ο πρώην Αρχηγός του Κράτους από το 1974 έως το 1981, προτείνει, με την υποστήριξη του Χέλμουτ Σμιτ, καγκελάριου της Γερμανίας την ίδια περίοδο, να σχηματιστεί γύρω από το ευρώ μία «ομοιογενής ομάδα» μιας δεκαριάς χωρών που θα έχουν τους ίδιους κανόνες όσον αφορά τον προϋπολογισμό και τα δημοσιονομικά, την οποία αποκαλεί «Europa».
Παρά το αυξημένο χρέος, εξηγεί, «σήμερα προστατευόμαστε από τα πολύ χαμηλά επιτόκια, όμως αυτό είναι προσωρινό. Η Fed (σ.σ. η κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής) έχει ανακοινώσει την πρόθεσή της να αυξήσει τα επιτόκιά της όταν ο συνδυασμός των περιστάσεων το επιτρέψουν, πιθανόν σε 18 μήνες (...).
Εκείνη την ημέρα, η χώρα μας κινδυνεύει να βρεθεί στην κατάσταση της Ελλάδας. Οι δημόσιες αρχές θα οδηγηθούν στο να ζητήσουν τη βοήθεια του ΔΝΤ».
Σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο, «ο μηχανισμός της Ευρώπης αποσυναρμολογήθηκε με το γαλλικό «Όχι» στο δημοψήφισμα του 2005. Όμως οι δημοσκοπήσεις το πιστοποιούν: μία μεγάλη πλειονότητα των συμπατριωτών μας δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψουν το ευρώ! Θα πρέπει να στηριχθούμε σε αυτή την υποστήριξη της κοινής γνώμης για να ξαναβρούμε το νήμα του αρχικού ευρωπαϊκού σχεδίου, μαζί με εκείνους, από τους γείτονές μας, που το επιθυμούν πολύ. Και να αφήσουμε τους άλλους να ζήσουν τη ζωή τους».
Μέλη αυτής της ένωσης μεγαλύτερης εμβάθυνσης θα ήταν η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Αυστρία, και «όταν έρθει η στιγμή η Πολωνία», διευκρινίζει, προσθέτοντας πως «μπορεί να προβλεφθεί η συμμετοχή της Ιρλανδίας και της Φινλανδίας».
«Αυτές οι δώδεκα χώρες θα αποτελούσαν μία ομοιογενή ομάδα που θα αποκαλέσουμε Europa. Ο σκοπός της είναι να συμπληρωθεί το ευρώ με μία ένωση των προϋπολογισμών και των δημοσιονομικών, η οποία θα επιτευχθεί εν καιρώ από ένα κοινό δημόσιο Θησαυροφυλάκιο και από έναν μηχανισμό οικονομικής αλληλεγγύης», αναφέρει ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, ο οποίος υπερασπίζεται τη θέση αυτή σε ένα βιβλίο, “Europa – la dernière chance de l’ Europe” [«Europa, η τελευταία ευκαιρία της Ευρώπης» (XO Editions), το οποίο προλογίζει ο Χέλμουτ Σμιτ.
αναρτήθηκε από το χρήστη Anemoni @ 11:11 μ.μ.
<< Αρχική σελίδα