Θέλει πυρηνικά όπλα ο Ερντογάν;

Ανησυχητικές είναι οι ειδήσεις από την Τουρκία, σχετικά με την επιμονή του κ. Ερντογάν για κατασκευή πυρηνικού σταθμού στο Άκουγιου της Μερσίνας (η ελληνική πόλη Ζεφύριον), απέναντι από την Κύπρο.

Το 2010, Τουρκία και Ρωσία υπέγραψαν συμφωνία, για την κατασκευή πυρηνικού αντιδραστήρα. Ευθύς εξ αρχής, το έργο είχε προκαλέσει την αντίδραση περιβαλλοντικών οργανώσεων, στην παγκόσμια οικολογική κοινότητα, αλλά και σε μερίδα της τουρκικής κοινής γνώμης, όπως και των γειτονικών χωρών.
Το 2011, ο κ. Τόλγκα Γιορμάν, καθηγητής Πυρηνικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Οκάν της Κωνσταντινούπολης, απέσυρε την υποστήριξή του για το σχέδιο, επισημαίνοντας ότι το Άκουγιου απέχει μόλις 25 χλμ. από ένα ενεργό ρήγμα, πάνω στη ζώνη όπου συναντώνται η Αφρικανική και η Ευρασιατική τεκτονική πλάκα. Η περιοχή είναι γνωστή για τη σεισμικότητά της, και δημιουργούνται απορίες σχετικώς με την επιλογή της τοποθεσίας.
Τότε, ο κ. Ερντογάν είχε υποστηρίξει πως «Δεν υπάρχει επένδυση χωρίς ρίσκο». Και πως η κυβέρνησή του «δεν σκέφτεται να αναστείλει το σχέδιο σχετικά με τον πυρηνικό σταθμό», ούτε μετά την καταστροφή στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας. Του αρκεί η διαβεβαίωση της κατασκευάστριας εταιρίας, ότι το εργοστάσιο είναι σχεδιασμένο να αντέχει σε σεισμούς έντασης 9,0 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.
Ακόμη κι αυτό αν συμβαίνει, αλλού είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ότι οι αντιδραστήρες νερού υπό πίεση που θα χρησιμοποιεί το Άκουγιου δεν έχουν κατασκευαστεί ποτέ στο παρελθόν και επομένως δεν έχουν δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες. Προβλήματα θα μπορούσαν να προκύψουν και από τον σχεδιασμό του συστήματος ψύξης με θαλασσινό νερό, το οποίο δεν θα περνά από πύργους ψύξης. Ιδίως, αν συμβεί η θρυλούμενη κλιματική, που θα μπορούσε στο μέλλον να επηρεάσει τη λειτουργία των θερμοηλεκτρικών σταθμών που ψύχονται με νερό.
Το σχέδιο του κ. Ερντογάν, με την επαναβεβαίωση της απόφασης κατασκευής του πυρηνικού σταθμού, κατά την πρόσφατη συνάντηση με τον κ. Πούτιν, είναι άκρως απειλητικό για τις γειτονικές χώρες και ιδιαιτέρως για την Κύπρο, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Και ναι μεν η κυπριακή κυβέρνηση δεν αντέδρασε, αντιδρούν όμως Τουρκοκύπριοι, που έχουν πολλούς λόγους να είναι δυσαρεστημένοι με την κατοχή της περιοχής τους από τους έποικους.
Ενδιαφέρον έχει το ρεπορτάζ (από Afrika – tourkikanea), όπου δημοσιεύονται απόψεις της Ένωσης Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων Τουρκίας και του Επιμελητηρίου Μηχανικών Περιβάλλοντος, που υποστηρίζουν πως ο πυρηνικός σταθμός συνοδεύεται από πολύ μεγάλα ρίσκα για περιβαλλοντικές καταστροφές, ετοιμάζονται δε να μεταφέρουν το θέμα στα δικαστήρια, εν γνώσει τους φυσικά ότι κατηγορούμενος και δικαστής είναι τα ίδια πρόσωπα (εννοεί την εξάρτηση των δικαστών από την εξουσία).
Ειδικοί αναφέρουν πως σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος, η Κύπρος θα είναι μεταξύ των περιοχών που θα επηρεαστούν πολύ. Αναφέρεται πως ο κίνδυνος για ένα τέτοιο ατύχημα, με τεχνολογία πρωτοεμφανιζόμενη, πάντα είναι υπαρκτός. Αυτά όμως δεν υπολογίζονται από τον κ. Ερντογάν, ο οποίος άλλωστε έκτισε το «παλάτι» σε δασώδη έκταση, στην οποία απαγορεύεται η οικοδόμηση. Ποιος θα τον ελέγξει;
Ίσως, επαφίεται στην προστασία του Αλλάχ. Επειδή, ο υπουργός Ενέργειας κ. Γιλντίζ, την εποχή της απόφασης προ τετραετίας, ερωτηθείς από δημοσιογράφο σχετικώς με το ατύχημα της Φουκουσίμα, είχε δηλώσει πως «Δεν γίνεται τέτοιο μεγάλο ατύχημα σε εμάς, αλλά ακόμη και αν γίνει με την βοήθεια του Αλλάχ θα το ξεπεράσουμε με την λιγότερη δυνατή ζημιά». Δεν διευκρίνισε αν ο Αλλάχ θα προστατεύσει και τους χριστιανούς των γειτονικών χωρών.
Όλα τα ανωτέρω, δημιουργούν την υπόνοια, ότι ο κύριος λόγος που επιμένει ο κ. Ερντογάν στην υλοποίηση ενός αμφιλεγόμενου σχεδίου, είναι να καταστήσει την Τουρκία πυρηνική δύναμη. Δεν το έκρυψε άλλωστε ότι μια μεγάλη Δύναμη (όπως θεωρεί την χώρα του) πρέπει να έχει και πυρηνικά όπλα. Αυτός είναι σοβαρός για να αρχίσει να ανησυχεί η ελληνική πολιτεία.
(στην φωτογραφία, η μακέτα του σταθμού στο Άκουγιου)



Ο Μακεδών
πηγήpentapostagma.gr