Τα βιβλία του Ιουλίου και των διακοπών του καλοκαιριού
Νέοι τίτλοι που κυκλοφόρησαν από τις ελληνικές εκδόσεις τον τρέχοντα μήνα από Έλληνες και ξένους συγγραφείς.
15 βιβλία, κυρίως μυθιστορήματα, που πήραν μια θέση στα ράφια των
βιλιοπωλείων τις δύσκολες αυτές πρώτες εβδομάδες του Ιουλίου που μας
ταλαιπώρησαν. Ας τους δώσουμε μια θέση εκεί που τους αξίζει, στην
βαλίτσα των διακοπών και τη βιβλιοθήκη μας.
22 Δεκεμβρίου 1980 Το αεροπλάνο που εκτελεί την πτήση 5403 πέφτει στα γαλλοελβετικά σύνορα και τυλίγεται στις φλόγες. 168 από τους 169 επιβάτες σκοτώνονται ακαριαία. Σώζεται μόνο ένα κοριτσάκι τριών μηνών. Δύο οικογένειες το διεκδικούν, και δεν υπάρχει τρόπος να διαπιστωθεί η ταυτότητά του. Έτσι ξεκινάει μια διαμάχη που θα διαρκέσει σχεδόν δύο δεκαετίες. Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ που έχει αναλάβει την υπόθεση η οποία έχει κυριολεκτικά στοιχειώσει τη ζωή του αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Πρώτα όμως καταγράφει όλη του την έρευνα, ώστε να την παραδώσει στην άμεσα ενδιαφερόμενη: τη Λιζ-Ροζ ή την Εμιλί, αυτή την κοπέλα που κανένας δεν γνωρίζει ποια είναι και που όλοι αποκαλούν Λιβελούλα. Καθώς κάθεται στο γραφείο του και ετοιμάζεται να τραβήξει τη σκανδάλη, ανακαλύπτει ένα στοιχείο που ανατρέπει τα πάντα. Δολοφονείται όμως πριν προλάβει να αποκαλύψει την πολυπόθητη αλήθεια...
Ιστορίες από το αρχιπέλαγος Φουάν-Βασίλης Χουλιαράς, εκδόσεις Μελάνι
Στις "Ιστορίες από το αρχιπέλαγος Φουάν" τίθενται ερωτήματα, κλονίζονται βεβαιότητες: στην αναμονή μιας συνάντησης, γωνία Ομήρου και Σκουφά με τους Tindersticks στα ακουστικά• στην απάντηση ενός φυλακισμένου κυκλωμένου από τα αόρατα κάγκελα του ορίζοντα• στο μέγα μυστικό που ο Δον Μπαζίλιο, σημαίνων κάτοικος της Γκαλόνα, ξεψυχά χωρίς ποτέ να μάθει• στην αίρεση των νεμοϊστών και την αέναη διαδικασία μύησης? στη συγκατάβαση του Σίσυφου μπροστά στο δυσβάστακτο μαρτύριό του• στο μακρινό "λυτρωτικό" ταξίδι στο Ζετσούμπο του Αρχιπελάγους Φουάν• στο κέρμα που επιστρέφει, παραδομένο στη βαρύτητα, μπροστά στο δίλημμα ενός τρίστρατου• στο μοναδικό λογοτεχνικό πόνημα του Γάλλου Αυγούστου Ρεϊμόν Le prophete. Πίσω από όλες αυτές τις φαινομενικά ετερόκλητες ιστορίες, κάθε φορά αναδύεται η προσπάθεια του συγγραφέα να αποδώσει -με λόγια- αυτό που "μοιάζει να υπάρχει εκεί έξω, το οποίο θέλει να ειπωθεί, αλλά ίσως δεν είναι τα λόγια ο τρόπος του". Ή τη ματαιότητα του χρόνου "που, όπως πάντα, απαιτεί να βιωθεί".
Στις "Ιστορίες από το αρχιπέλαγος Φουάν" τίθενται ερωτήματα, κλονίζονται βεβαιότητες: στην αναμονή μιας συνάντησης, γωνία Ομήρου και Σκουφά με τους Tindersticks στα ακουστικά• στην απάντηση ενός φυλακισμένου κυκλωμένου από τα αόρατα κάγκελα του ορίζοντα• στο μέγα μυστικό που ο Δον Μπαζίλιο, σημαίνων κάτοικος της Γκαλόνα, ξεψυχά χωρίς ποτέ να μάθει• στην αίρεση των νεμοϊστών και την αέναη διαδικασία μύησης? στη συγκατάβαση του Σίσυφου μπροστά στο δυσβάστακτο μαρτύριό του• στο μακρινό "λυτρωτικό" ταξίδι στο Ζετσούμπο του Αρχιπελάγους Φουάν• στο κέρμα που επιστρέφει, παραδομένο στη βαρύτητα, μπροστά στο δίλημμα ενός τρίστρατου• στο μοναδικό λογοτεχνικό πόνημα του Γάλλου Αυγούστου Ρεϊμόν Le prophete. Πίσω από όλες αυτές τις φαινομενικά ετερόκλητες ιστορίες, κάθε φορά αναδύεται η προσπάθεια του συγγραφέα να αποδώσει -με λόγια- αυτό που "μοιάζει να υπάρχει εκεί έξω, το οποίο θέλει να ειπωθεί, αλλά ίσως δεν είναι τα λόγια ο τρόπος του". Ή τη ματαιότητα του χρόνου "που, όπως πάντα, απαιτεί να βιωθεί".
HHhH - Himmlers Hirn heist Heydrich-Ο Χάιντριχ είναι ο εγκέφαλος του Χίμλερ, Laurent Binet, εκδόσεις Κέδρος
1942. Κατεχόμενη Τσεχοσλοβακία.Δύο Τσεχοσλοβάκοι παρτιζάνοι σταλμένοι από το Λονδίνο πέφτουν με αλεξίπτωτο κοντά στην Πράγα. Αποστολή τους να δολοφονήσουν τον πιο επικίνδυνο άντρα του Γ’ Ράιχ: τον Ράινχαρντ Χάιντριχ, "το ξανθό κτήνος", τον "δήμιο της Πράγας", τον αρχηγό των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, το δεξί χέρι του Χάινριχ Χίμλερ. Πρόκειται για την Επιχείρηση Ανθρωποειδές, μία από τις πιο τολμηρές και ηρωικές απόπειρες του Β’ Παγκόσμιου πολέμου.Περιγράφοντας με καθηλωτικό τρόπο την απόπειρα δολοφονίας του Χάιντριχ, το HHhH συνθέτει μια πανοραμική εικόνα του Γ’ Ράιχ και της περιόδου του Β’ Παγκόσμιου πολέμου. Μια συναρπαστική ιστορία απροσμέτρητου ηρωισμού και συντροφικότητας, προδοσίας και εκδίκησης.
1942. Κατεχόμενη Τσεχοσλοβακία.Δύο Τσεχοσλοβάκοι παρτιζάνοι σταλμένοι από το Λονδίνο πέφτουν με αλεξίπτωτο κοντά στην Πράγα. Αποστολή τους να δολοφονήσουν τον πιο επικίνδυνο άντρα του Γ’ Ράιχ: τον Ράινχαρντ Χάιντριχ, "το ξανθό κτήνος", τον "δήμιο της Πράγας", τον αρχηγό των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, το δεξί χέρι του Χάινριχ Χίμλερ. Πρόκειται για την Επιχείρηση Ανθρωποειδές, μία από τις πιο τολμηρές και ηρωικές απόπειρες του Β’ Παγκόσμιου πολέμου.Περιγράφοντας με καθηλωτικό τρόπο την απόπειρα δολοφονίας του Χάιντριχ, το HHhH συνθέτει μια πανοραμική εικόνα του Γ’ Ράιχ και της περιόδου του Β’ Παγκόσμιου πολέμου. Μια συναρπαστική ιστορία απροσμέτρητου ηρωισμού και συντροφικότητας, προδοσίας και εκδίκησης.
Σ’ αυτό το εκπληκτικό μυθιστόρημα ο Καρλ Ούβε Κνάουσγκορντ αναμετράται με την ίδια του τη ζωή με επώδυνη ειλικρίνεια. Γράφει για τα παιδικά χρόνια και την εφηβεία του, το πάθος του για τη ροκ μουσική, τη σχέση του με μια σχεδόν ανύπαρκτη μητέρα που όμως αγαπούσε, αλλά και τον απόμακρο, απρόβλεπτο πατέρα του, ο θάνατος του οποίου επέφερε όχι μόνο οδύνη αλλά και σύγχυση. Από τη στιγμή που ο Καρλ Ούβε γίνεται και ο ίδιος γονιός πρέπει να εξισορροπήσει τις απαιτήσεις που έχει η φροντίδα μιας οικογένειας με την αποφασιστικότητά του να γράψει σπουδαία λογοτεχνία. Με το "Ένας θάνατος στην οικογένεια", το πρώτο μέρος μιας εξάτομης λογοτεχνικής αυτοβιογραφίας που έχει προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση, ο Κνάουσγκορντ συνέθεσε μια πανανθρώπινη ιστορία για τις συγκρούσεις, με τις οποίες ερχόμαστε αντιμέτωποι στη ζωή μας, σ’ αυτόν τον αγώνα που είναι η ζωή μας. Ένα βιβλίο απολύτως σαγηνευτικό, ικανό να συμπαρασύρει τον ευαίσθητο αναγνώστη, γραμμένο με μια βραδυφλεγή ένταση, σαν να εξαρτάται από αυτό η ίδια η ύπαρξη του συγγραφέα. Το πρώτο βιβλίο της μυθιστορηματικής σειράς "Ο αγώνας μου".
Το μαύρο κουτί της μνήμης τους, Δώρα Κασκάλη, εκδόσεις Οκτώ
H Δώρα Κασκάλη ανακαλύπτει στο μαύρο κουτί της μνήμης τη σωτηρία των ύστατων, ακραίων πράξεων. Αφηγείται δεκαέξι ιστορίες συνθέτοντας ένα ψηφιδωτό από ανθρώπινες ανάσες, όπου η καθημερινότητα είναι απλώς ένα συμβατικό σκηνικό. Στις παράδοξες ιστορίες των ηρώων της ανατέμνει τα συναισθήματά τους και φωτίζει τις εσωτερικές αγωνίες και τις προσωπικές δυσκολίες τους. Περιγράφει τη μάταιη προσπάθειά τους να υπερβούν ό,τι τους έχει διαμορφώσει. Προσπαθώντας μετανιωμένοι να αποκηρύξουν τον εαυτό τους, τελικά βυθίζονται γαλήνια σε αυτόν, αντιμετωπίζοντας με καθησυχαστική πραότητα και ευλάβεια τις συνθήκες που τους καθόρισαν. Στο τέλος πεπεισμένοι πως ό,τι τους καταστρέφει εντέλει τους σώζει, ενδίδουν στο δικό τους μοναδικό παρόν.
H Δώρα Κασκάλη ανακαλύπτει στο μαύρο κουτί της μνήμης τη σωτηρία των ύστατων, ακραίων πράξεων. Αφηγείται δεκαέξι ιστορίες συνθέτοντας ένα ψηφιδωτό από ανθρώπινες ανάσες, όπου η καθημερινότητα είναι απλώς ένα συμβατικό σκηνικό. Στις παράδοξες ιστορίες των ηρώων της ανατέμνει τα συναισθήματά τους και φωτίζει τις εσωτερικές αγωνίες και τις προσωπικές δυσκολίες τους. Περιγράφει τη μάταιη προσπάθειά τους να υπερβούν ό,τι τους έχει διαμορφώσει. Προσπαθώντας μετανιωμένοι να αποκηρύξουν τον εαυτό τους, τελικά βυθίζονται γαλήνια σε αυτόν, αντιμετωπίζοντας με καθησυχαστική πραότητα και ευλάβεια τις συνθήκες που τους καθόρισαν. Στο τέλος πεπεισμένοι πως ό,τι τους καταστρέφει εντέλει τους σώζει, ενδίδουν στο δικό τους μοναδικό παρόν.
Πάντα θα επιστρέφω, Θοδωρής Καλλιφατίδης, εκδόσεις Γαβριηλίδης
Η 'Ελενα από τη Χρυσοπηγή, ένα χωριό κοντά στα Γρεβενά, ξεκινά το 1932, που γεννιέται, το μεγάλο ταξίδι της ζωής της με σταθμούς την Κατοχή, την Απελευθέρωση, τον Εμφύλιο, τον πρώτο έρωτα και τον γάμο, την πρώτη μετανάστευση την Αυστραλία, την επιστροφή στην Ελλάδα, τη δεύτερη μετανάστευση στη Σουηδία, τη γέννηση της κόρης της, τη Χούντα, τη Μεταπολίτευση...Μέσα από την αφήγηση αυτής της γεμάτης ανατροπές ζωής, ο Θοδωρής Καλλιφατίδης, με τη μαγική του πένα, ξεδιπλώνει συναρπαστικά την πρόσφατη ιστορία αυτής της Ελλάδας, της τόσο ταλαιπωρημένης αλλά ταυτόχρονα και τόσο γοητευτικής.
Η 'Ελενα από τη Χρυσοπηγή, ένα χωριό κοντά στα Γρεβενά, ξεκινά το 1932, που γεννιέται, το μεγάλο ταξίδι της ζωής της με σταθμούς την Κατοχή, την Απελευθέρωση, τον Εμφύλιο, τον πρώτο έρωτα και τον γάμο, την πρώτη μετανάστευση την Αυστραλία, την επιστροφή στην Ελλάδα, τη δεύτερη μετανάστευση στη Σουηδία, τη γέννηση της κόρης της, τη Χούντα, τη Μεταπολίτευση...Μέσα από την αφήγηση αυτής της γεμάτης ανατροπές ζωής, ο Θοδωρής Καλλιφατίδης, με τη μαγική του πένα, ξεδιπλώνει συναρπαστικά την πρόσφατη ιστορία αυτής της Ελλάδας, της τόσο ταλαιπωρημένης αλλά ταυτόχρονα και τόσο γοητευτικής.
Η Δάφνη μπήκε σαν σίφουνας στη ζωή του. Στρογγυλοκάθισε και έμεινε εκεί θρονιασμένη για τα επόμενα σαράντα έξι χρόνια. Όχι πως έψαχνε για γαμπρό και τον βρήκε εύκαιρο. Το τελευταίο πράγμα που είχε στο μυαλό της. Με τις γυναίκες βέβαια ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος, σκέφτηκε. Αργότερα όμως, όταν τη γνώρισε καλύτερα, ήταν σίγουρος πως αυτή η κατά μέτωπον "επίθεση" ήταν τυπική εκδήλωση του ανέμελου και αυθόρμητου χαρακτήρα της. Πάντως, του έκανε "καμάκι" και συχνά την πείραζε γι'αυτό. Έτρωγε μια Πέμπτη μεσημέρι στην τραπεζαρία των φοιτητών, χαμένος στους υπολογισμούς του. Ήταν στις αρχές του τρίτου χρόνου. Η διατριβή του είχε προχωρήσει και τα στοιχεία που προέκυπταν ήταν πολύ πιο σημαντικά από ό,τι είχε προβλέψει ο καθηγητής του. Η αίσθηση ότι αυτός πρώτος έβγαζε κάποια νέα δεδομένα με τους υπολογιστές ήταν συναρπαστική.
Κανέλα από τη Σμύρνη, Θωμάς Σιδέρης, εκδόσεις Μπατζιούλας Ν.&Σ.
Η τελευταία που έφυγε από το σπίτι ήταν η Λέλα. Το βαφτιστικό της ήταν Κανέλα, αλλά η νενέ της που είχε τον πρώτο λόγο μέσα στο σπίτι, επέβαλε σε όλους να τη φωνάζουν Λέλα. Η νενέ χρόνια τώρα έφτιαχνε μια πομάδα από λεβάντα και γάλα, που μοσκοβόλαγε όλο το σπίτι. Έπαιρνε όρκο πως με κείνη την πομάδα οι ρυτιδιασμένες και σταφιδιασμένες γυναίκες γίνονται ξανά κοριτσόπουλα και έτσι κανένας άντρας δεν πρόκειται να ξελογιαστεί, ρίχνοντας τα δίχτυα του αλλού. Η Κανέλα ήταν το στερνοπούλι της οικογένειας και η νενέ έλεγε πως θα της κάνει μάγια για να μη μεγαλώσει ποτέ. Έτσι, από την πρώτη συλλαβή της λέξης λεβάντας και από την τελευταία συλλαβή της λέξης γάλα, η Λέλα ζούσε από μικρή την ψευδαίσθηση μιας υπόσχεσης.Ένα μυθιστόρημα, που με αφορμή την απώλεια, προσπαθεί να διερευνήσει τα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Τα πρόσωπα διαλύονται και τα κομμάτια τους επαναλαμβάνονται μέσα στο χρόνο με άλλα ονόματα αλλά με την ίδια νομοτέλεια. Η ανθρώπινη φύση παντέρμη και ανυπεράσπιστη κάτω από την απέραντη σιωπή του θεού. Ο συγγραφέας δανείζεται την ηρωίδα του, τη Λέλα, από ένα ποίημα της Γαλάτειας Καζαντζάκη."Ένιωθα πως ήμουν κύμα, χαμένο στη φουρτούνα, που δεν έβρισκε γιαλό να ξεσπάσει, άμμο να το ρουφήξει και να το καταπιεί. Καταδικάστηκα σε μια άσκοπη περιπλάνηση - ο πατέρας μου το έλεγε πείσμα. Μπορεί και να ήταν• τώρα πια όμως στην απέραντη θάλασσα έχω από κάπου να πιαστώ. Ένα αμπέχονο, το πανωφόρι της χαμένης αγάπης μου, είναι το δικό μου σωσίβιο"
Η τελευταία που έφυγε από το σπίτι ήταν η Λέλα. Το βαφτιστικό της ήταν Κανέλα, αλλά η νενέ της που είχε τον πρώτο λόγο μέσα στο σπίτι, επέβαλε σε όλους να τη φωνάζουν Λέλα. Η νενέ χρόνια τώρα έφτιαχνε μια πομάδα από λεβάντα και γάλα, που μοσκοβόλαγε όλο το σπίτι. Έπαιρνε όρκο πως με κείνη την πομάδα οι ρυτιδιασμένες και σταφιδιασμένες γυναίκες γίνονται ξανά κοριτσόπουλα και έτσι κανένας άντρας δεν πρόκειται να ξελογιαστεί, ρίχνοντας τα δίχτυα του αλλού. Η Κανέλα ήταν το στερνοπούλι της οικογένειας και η νενέ έλεγε πως θα της κάνει μάγια για να μη μεγαλώσει ποτέ. Έτσι, από την πρώτη συλλαβή της λέξης λεβάντας και από την τελευταία συλλαβή της λέξης γάλα, η Λέλα ζούσε από μικρή την ψευδαίσθηση μιας υπόσχεσης.Ένα μυθιστόρημα, που με αφορμή την απώλεια, προσπαθεί να διερευνήσει τα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Τα πρόσωπα διαλύονται και τα κομμάτια τους επαναλαμβάνονται μέσα στο χρόνο με άλλα ονόματα αλλά με την ίδια νομοτέλεια. Η ανθρώπινη φύση παντέρμη και ανυπεράσπιστη κάτω από την απέραντη σιωπή του θεού. Ο συγγραφέας δανείζεται την ηρωίδα του, τη Λέλα, από ένα ποίημα της Γαλάτειας Καζαντζάκη."Ένιωθα πως ήμουν κύμα, χαμένο στη φουρτούνα, που δεν έβρισκε γιαλό να ξεσπάσει, άμμο να το ρουφήξει και να το καταπιεί. Καταδικάστηκα σε μια άσκοπη περιπλάνηση - ο πατέρας μου το έλεγε πείσμα. Μπορεί και να ήταν• τώρα πια όμως στην απέραντη θάλασσα έχω από κάπου να πιαστώ. Ένα αμπέχονο, το πανωφόρι της χαμένης αγάπης μου, είναι το δικό μου σωσίβιο"
Μελέκ θα πει άγγελος, Ιφιγένεια Θεοδώρου, εκδόσεις Πατάκη
Με αφορµή τη Θράκη και µε τον έρωτα ως πρόσχηµα...Τι σχέση έχει ένας φιλόδοξος διπλωµάτης µε τους µουσουλµάνους κατοίκους της Θράκης; Τι κοινό συνδέει τη µικρή κόρη ενός πρέσβη µε µια δωδεκάχρονη από ένα µειονοτικό χωριό της Ξάνθης; Μπορεί ένας παράφορος έρωτας να ελευθερώσει τις ψυχές και τις ριζωµένες θρησκευτικές αντιλήψεις;Μεγάλη Παρασκευή, ένα δυστύχηµα ανατρέπει τα σχέδια των διακοπών του πρέσβη Ορέστη Λεούση και της οικογένειάς του, καθώς και την πασχαλιάτικη ατµόσφαιρα στο σπίτι του Έλληνα πρόξενου στη Σµύρνη. Όλοι βρίσκονται αντιµέτωποι µε τη µικρήΜελέκ, που βγαίνει σώα από τα συντρίµµια και µε την πεισµατική σιωπή της τους παρασέρνει µέσα από τους ορεινούς δρόµους της Θράκης στην αναζήτηση του λόγου του ταξιδιού της στα µικρασιατικά παράλια.Ένα ατµοσφαιρικό µυθιστόρηµα που µαγεύει µε τη γλώσσα και τις εικόνες που αβίαστα αναδύονται από τις σελίδες του. ΄Ενα επίκαιρο βιβλίο που επινοεί τον µύθο του αναδεικνύοντας τη σηµερινήπραγµατικότητα, ανακινεί θέµατα πολιτιστικής ταυτότητας, γλώσσας, θρησκείας και το ζήτηµα της συνύπαρξης µε το διαφορετικό που ζει και κινείται δίπλα µας. Ορεσίβιοι καλλιεργητές του καπνού και επαγγελµατίες της διεθνούς διπλωµατίας ζουν για λίγες µέρες γύρω από την αινιγµατικήΜελέκ, τόσο διαφορετικοί και συγχρόνως όµοιοι µεταξύ τους, αλλάζουν δρόµους, τόπους, τρόπο ζωής και γλώσσα, αλλά ποτέ δε λησµονούν. Τους συνδέει το κοινό ταξίδι, το δικό µας ταξίδι στη ζωή: έρωτας και θάνατος.
Με αφορµή τη Θράκη και µε τον έρωτα ως πρόσχηµα...Τι σχέση έχει ένας φιλόδοξος διπλωµάτης µε τους µουσουλµάνους κατοίκους της Θράκης; Τι κοινό συνδέει τη µικρή κόρη ενός πρέσβη µε µια δωδεκάχρονη από ένα µειονοτικό χωριό της Ξάνθης; Μπορεί ένας παράφορος έρωτας να ελευθερώσει τις ψυχές και τις ριζωµένες θρησκευτικές αντιλήψεις;Μεγάλη Παρασκευή, ένα δυστύχηµα ανατρέπει τα σχέδια των διακοπών του πρέσβη Ορέστη Λεούση και της οικογένειάς του, καθώς και την πασχαλιάτικη ατµόσφαιρα στο σπίτι του Έλληνα πρόξενου στη Σµύρνη. Όλοι βρίσκονται αντιµέτωποι µε τη µικρήΜελέκ, που βγαίνει σώα από τα συντρίµµια και µε την πεισµατική σιωπή της τους παρασέρνει µέσα από τους ορεινούς δρόµους της Θράκης στην αναζήτηση του λόγου του ταξιδιού της στα µικρασιατικά παράλια.Ένα ατµοσφαιρικό µυθιστόρηµα που µαγεύει µε τη γλώσσα και τις εικόνες που αβίαστα αναδύονται από τις σελίδες του. ΄Ενα επίκαιρο βιβλίο που επινοεί τον µύθο του αναδεικνύοντας τη σηµερινήπραγµατικότητα, ανακινεί θέµατα πολιτιστικής ταυτότητας, γλώσσας, θρησκείας και το ζήτηµα της συνύπαρξης µε το διαφορετικό που ζει και κινείται δίπλα µας. Ορεσίβιοι καλλιεργητές του καπνού και επαγγελµατίες της διεθνούς διπλωµατίας ζουν για λίγες µέρες γύρω από την αινιγµατικήΜελέκ, τόσο διαφορετικοί και συγχρόνως όµοιοι µεταξύ τους, αλλάζουν δρόµους, τόπους, τρόπο ζωής και γλώσσα, αλλά ποτέ δε λησµονούν. Τους συνδέει το κοινό ταξίδι, το δικό µας ταξίδι στη ζωή: έρωτας και θάνατος.
Η προσωπικότητα του Ντόριαν Γκρέι είναι ένας συνδυασμός τόσων αντιθέσεων που μετά βίας μπορούμε να τις καταλάβουμε. Είναι καλός και συγχρόνως κακός• όμορφος και συγχρόνως ειδεχθής• αψεγάδιαστος και συγχρόνως τρομερά επιλήψιμος. Το πιο σημαντικό όλων: είναι κυριολεκτικά δύο σε ένα - είναι αυτός που είναι, μια ζώσα ύπαρξη και συγχρόνως ένα πορτραίτο, μια ορατή αντανάκλαση της ψυχής του.Το ζήτημα είναι ότι ο Ντόριαν δεν είναι ο μόνος που έχει μια στρεβλή άποψη για την αληθινή ομορφιά. Γνωρίζει καλά ότι και οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την τάση να μπερδεύουν την εξωτερική εμφάνιση με την εσωτερική ομορφιά και γι’ αυτόν τον λόγο όσο μπορεί να βγάζει μια εικόνα αμαρτωλού προς τα έξω τόσο μπορεί να αμαρτάνει ελεύθερα. Είναι αλήθεια πως φοβερές φήμες πλανώνται γύρω από το όνομά του, αλλά οι άνθρωποι που τον γνωρίζουν από κοντά δεν μπορούν να τις πιστέψουν. Αυτό που τον κάνει να συνεχίζει είναι η τέλεια "εικόνα" του - ζει αποκλειστικά για τις σωματικές απολαύσεις και αντλεί απόλαυση από τα ίδια του τα αισθητικά προτερήματα.Ο Ντόριαν βρίσκει πεισματικά την ευχαρίστηση στην αχρεία και τη διεφθαρμένη ψυχή του. Δεν ανησυχεί για το πορτραίτο του επειδή νιώθει κάποια ενοχή, αλλά επειδή φοβάται μήπως αποκαλυφθεί το μυστικό του. Και το πιο φοβερό μυστικό από όλα είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι το ίδιο το πορτραίτο, αλλά το τι σημαίνει για τον Ντόριαν ο τρόπος που βλέπει το πορτραίτο. Έχει πλήρη επίγνωση τού πόσο φαύλος είναι, αλλά δε θέλει να κάνει κάτι για να αλλάξει. Γοητεύεται από τη φαυλότητά του, αγαπά τη φαυλότητα. Στο τέλος του μυθιστορήματος είναι ήδη πολύ αργά - παρά τη φαινομενική αθωότητα και την απίστευτη ομορφιά ο πραγματικός Ντόριαν είναι αμετανόητα κακός.
Η Αϊσέ πάει διακοπές, Κωνσταντία Σωτηρίου, εκδόσεις Πατάκη
«Είκοσι Ιουλίου, το θυµάσαι πολύ καλά, είχε γίνει η µεγάλη καταστροφή. Ξύπνησες το πρωί και ήταν η λεκάνη στη ρίζα της συκιάς σου γεµάτη µε σύκα ανοιγµένα. Με το νυχτικό βγήκες έξω τα χαράµατα, πήρες το φαράσι και τη σκούπα να τα µαζεύεις. Μάζευες, µάζευες και τελειωµό δεν είχαν. Τα συκαλάκια σου, σκεφτόσουν, τα µελένια σου τα σύκα και µαράζωνες τη συκιά. Και έλεγες τι θα τρώµε τώρα τον Αύγουστο που δεν θα είχες τα συκαλάκια τα γλυκά, τι θα τρώµε τον Αύγουστο που δεν θα έχουµε σύκα. Αν δει το πλάσµαν τα σύκα να ψήννουνταιεποχήν που ’εν ένι του τζαιρού τους, σηµαίνει µεγάλον µαράζιν. Σηµαίνεικαβκάδες, καρκασαλλίκκιν, κακόν. Που τζείνα τα κακά που ’εν ηµπορεί να βάλει το σέριν του ούτε ο ίδιος ο Θεός. Τίποτε ’εν θα ηµπόρει να κάµει ο Πλάστης. Έτσι σε βρήκε η γειτόνισσα το πρωί. Ήρθε καταχαρούµενη να σου πει τα νέα. Σωθήκαµε, σου φώναξε. Σωθήκαµε. Ήρθε η µάνα µας να µας σώσει. Ήρθε η Αϊσέ να κάνει εδώ διακοπές. "Τι κάνεις εκεί µε τα σύκα;" "Σκάσανε όλα" της είπες. "Ανοίγουνε τα συκαλάκια µου τον Ιούλιο, τα µελένια µου τα σύκα που ζηλεύει όλη η γειτονιά. Σκάνε και πέφτουνε στην αυλή. Δεν θα έχουµε σύκα να τρώµε τον Αύγουστο" είπες και βούρκωσες. Άφησες µετά τη γειτόνισσα στην αυλή και έτρεξες να ξυπνήσεις τον γιο σου. "Μάνα, τι γίνεται;" σου φώναξε. "Ήρθε" του είπες "η Αϊσέ να κάνει εδώ διακοπές. Και εµάς µας αρρώστησε η συκιά µας. Δεν θα έχουµε κάτι να την τρατάρουµε. Δεν θα µπορέσουµε τον Αύγουστο να τρώµε σύκα".
Και άρχισες ύστερα να κλαις».
«Είκοσι Ιουλίου, το θυµάσαι πολύ καλά, είχε γίνει η µεγάλη καταστροφή. Ξύπνησες το πρωί και ήταν η λεκάνη στη ρίζα της συκιάς σου γεµάτη µε σύκα ανοιγµένα. Με το νυχτικό βγήκες έξω τα χαράµατα, πήρες το φαράσι και τη σκούπα να τα µαζεύεις. Μάζευες, µάζευες και τελειωµό δεν είχαν. Τα συκαλάκια σου, σκεφτόσουν, τα µελένια σου τα σύκα και µαράζωνες τη συκιά. Και έλεγες τι θα τρώµε τώρα τον Αύγουστο που δεν θα είχες τα συκαλάκια τα γλυκά, τι θα τρώµε τον Αύγουστο που δεν θα έχουµε σύκα. Αν δει το πλάσµαν τα σύκα να ψήννουνταιεποχήν που ’εν ένι του τζαιρού τους, σηµαίνει µεγάλον µαράζιν. Σηµαίνεικαβκάδες, καρκασαλλίκκιν, κακόν. Που τζείνα τα κακά που ’εν ηµπορεί να βάλει το σέριν του ούτε ο ίδιος ο Θεός. Τίποτε ’εν θα ηµπόρει να κάµει ο Πλάστης. Έτσι σε βρήκε η γειτόνισσα το πρωί. Ήρθε καταχαρούµενη να σου πει τα νέα. Σωθήκαµε, σου φώναξε. Σωθήκαµε. Ήρθε η µάνα µας να µας σώσει. Ήρθε η Αϊσέ να κάνει εδώ διακοπές. "Τι κάνεις εκεί µε τα σύκα;" "Σκάσανε όλα" της είπες. "Ανοίγουνε τα συκαλάκια µου τον Ιούλιο, τα µελένια µου τα σύκα που ζηλεύει όλη η γειτονιά. Σκάνε και πέφτουνε στην αυλή. Δεν θα έχουµε σύκα να τρώµε τον Αύγουστο" είπες και βούρκωσες. Άφησες µετά τη γειτόνισσα στην αυλή και έτρεξες να ξυπνήσεις τον γιο σου. "Μάνα, τι γίνεται;" σου φώναξε. "Ήρθε" του είπες "η Αϊσέ να κάνει εδώ διακοπές. Και εµάς µας αρρώστησε η συκιά µας. Δεν θα έχουµε κάτι να την τρατάρουµε. Δεν θα µπορέσουµε τον Αύγουστο να τρώµε σύκα".
Και άρχισες ύστερα να κλαις».
Microαστές, Ελένη Φουρνάρου, εκδόσεις Βάκχικον.
Μια παρέα γυναικών γύρω στα τριάντα ζουν και κινούνται στα Εξάρχεια και τα πέριξ, τα πρώτα χρόνια του νέου αιώνα. Στο επίκεντρο η Ιωάννα, η Κάτια και η Δέσποινα, φίλες από τα φοιτητικά τους χρόνια. Πίνουν καφέδες και ποτά συζητώντας πρωτίστως τα ερωτικά τους και ό,τι άλλο ελαφρύ ή βαρύτερο προκύψει.Ώσπου στη ζωή τους εμπλέκονται αναπάντεχα μια διεθνής τρομοκρατική οργάνωση, η ελληνική αστυνομία, οι μυστικές υπηρεσίες και, φυσικά, η οικονομική κρίση. Οι αντοχές τους δοκιμάζονται, οι φιλίες επίσης και τα προσωπικά τους αφηγήματα υπονομεύονται από την αναπόφευκτη πραγματικότητα.Μια ιστορία ενηλικίωσης στη δύσκολη Αθήνα της προηγούμενης δεκαετίας. Μια ιστορία για τις Ελληνίδες υποψιασμένες μικροαστές. Με έρωτες, φιλίες, πολύ γέλιο και λίγη τροφή για σκέψη καθώς μεγαλώνουμε.
Μια παρέα γυναικών γύρω στα τριάντα ζουν και κινούνται στα Εξάρχεια και τα πέριξ, τα πρώτα χρόνια του νέου αιώνα. Στο επίκεντρο η Ιωάννα, η Κάτια και η Δέσποινα, φίλες από τα φοιτητικά τους χρόνια. Πίνουν καφέδες και ποτά συζητώντας πρωτίστως τα ερωτικά τους και ό,τι άλλο ελαφρύ ή βαρύτερο προκύψει.Ώσπου στη ζωή τους εμπλέκονται αναπάντεχα μια διεθνής τρομοκρατική οργάνωση, η ελληνική αστυνομία, οι μυστικές υπηρεσίες και, φυσικά, η οικονομική κρίση. Οι αντοχές τους δοκιμάζονται, οι φιλίες επίσης και τα προσωπικά τους αφηγήματα υπονομεύονται από την αναπόφευκτη πραγματικότητα.Μια ιστορία ενηλικίωσης στη δύσκολη Αθήνα της προηγούμενης δεκαετίας. Μια ιστορία για τις Ελληνίδες υποψιασμένες μικροαστές. Με έρωτες, φιλίες, πολύ γέλιο και λίγη τροφή για σκέψη καθώς μεγαλώνουμε.
"Η Μοίρα είναι κυνηγός υποµονετικός. Κάποιες συµπτώσεις είναι προδιαγεγραµµένες, σαν ελεύθεροι σκοπευτές που, καθισµένοι ανακούρκουδα µε το µάτι στο σκόπευτρο και το δάχτυλο στη σκανδάλη, περιµένουν την κατάλληλη στιγµή. Κι εκείνη ήταν, αναµφίβολα, η στιγµή. Μια από τις τόσες ψεύτικες ευκαιρίες που σχεδιάζει αυτή η πανούργα, ειρωνική, παθιασµένη µε τις πιρουέτες Μοίρα. Ή κάτι τέτοιο. Ένα είδος ιδιότροπου και άσπλαχνου θεού, περισσότερο χωρατατζή παρά οτιδήποτε άλλο".Ένας τροµοκράτης της τέχνης. Έτσι αποκαλούν τον Σνάιπερ στον µικρόκοσµο του γκράφιτι, επειδή είναι διάσηµος για την επιµονή του να µην παίζει το παιχνίδι της "εξηµερωµένης" τέχνης του δρόµου. Η ανάθεση ενός έργου για τη δουλειά του φέρνει την ιστορικό τέχνης Αλεχάντρα πίσω από τα ίχνη του. Κανείς δεν έχει δει ποτέ το πρόσωπό του ούτε γνωρίζει πού βρίσκεται. Η αναζήτηση θα οδηγήσει την Αλεχάντρα από τη Μαδρίτη στη Λισσαβόνα και αποκεί στη Βερόνα και στη Νάπολη, στην προσπάθειά της να αποκρυπτογραφήσει τον στόχο που σηµαδεύει το θανατηφόρο στόχαστρο του µοναχικού κυνηγού.Η "Υποµονή του ελεύθερου σκοπευτή" είναι ένα σπουδαίο µυθιστόρηµα της εποχής µας, ένα σαγηνευτικό θρίλερ, µια αριστοτεχνική διανοητική µονοµαχία, ένα παιχνίδι υποµονής για δύο, τον διώκτη και το θήραµα. Γιατί ο χρόνος δεν είναι το πιο σηµαντικό πράγµα όταν υπάρχουν ανοιχτοί λογαριασµοί...
Η αλεπού της σκάλας και άλλες ιστορίες, Ηλίας Λ. Παπαμόσχος, εκδόσεις Κίχλη
Στις ιστορίες του Ηλία Παπαμόσχου δεσπόζουν τα θέματα της μνήμης, του χρόνου, της απώλειας, του πόνου ως θεμελιώδους στοιχείου του ανθρώπινου βίου, της σχέσης μας με τα ζώα και τη φύση, από την κυριαρχία του ανθρώπου πάνω τους έως την ενοχή.Τα πεζά του ανά χείρας βιβλίου δεν στηρίζονται στην καθαρόαιμη μυθοπλασία• αξιοποιούν τρόπους και τεχνικές της νεωτερικής πεζογραφίας, της ποίησης αλλά και του νεωτερικού αυτοβιογραφικού λόγου. Κάποια διηγήματα αρθρώνονται γύρω από ένα δίχτυ υπαινιγμών, δεξιοτεχνικά απλωμένο, ενώ άλλα οργανώνονται γύρω από πυκνούς συνειρμούς της μνήμης και της σκέψης που δημιουργούν επάλληλους κύκλους παρεκβάσεων - και οι δύο τρόποι λειτουργούν παρελκυστικά ως προς τον κρυμμένο πυρήνα των διηγημάτων. Ορισμένα από τα κείμενα του βιβλίου διαποτίζονται από την υπόγεια (αλλά δραστική) λειτουργία λέξεων-εννοιών που έχουν ενδυθεί ένα συμβολικό νόημα, ενώ άλλα νοηματοδοτούνται από τη διαφαινόμενη αλληγορική τους σκηνοθεσία. Σε κάποια άλλα πάλι οι μέθοδοι ανοικείωσης και αιφνιδιασμού -που επιτυγχάνονται με παραλληλισμούς θεμάτων σε ειρωνική αντίστιξη και ενίοτε με την πλήρη αντιστροφή της έκβασης των αφηγουμένων- δημιουργούν μιαν υπόκωφη ένταση. Εκείνα, τέλος, στα οποία τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα έχουν τον πρώτο λόγο καταφέρνουν, χάρη στους συνεχείς μετατονισμούς, να αποκτήσουν καθολικότερο χαρακτήρα.
Στις ιστορίες του Ηλία Παπαμόσχου δεσπόζουν τα θέματα της μνήμης, του χρόνου, της απώλειας, του πόνου ως θεμελιώδους στοιχείου του ανθρώπινου βίου, της σχέσης μας με τα ζώα και τη φύση, από την κυριαρχία του ανθρώπου πάνω τους έως την ενοχή.Τα πεζά του ανά χείρας βιβλίου δεν στηρίζονται στην καθαρόαιμη μυθοπλασία• αξιοποιούν τρόπους και τεχνικές της νεωτερικής πεζογραφίας, της ποίησης αλλά και του νεωτερικού αυτοβιογραφικού λόγου. Κάποια διηγήματα αρθρώνονται γύρω από ένα δίχτυ υπαινιγμών, δεξιοτεχνικά απλωμένο, ενώ άλλα οργανώνονται γύρω από πυκνούς συνειρμούς της μνήμης και της σκέψης που δημιουργούν επάλληλους κύκλους παρεκβάσεων - και οι δύο τρόποι λειτουργούν παρελκυστικά ως προς τον κρυμμένο πυρήνα των διηγημάτων. Ορισμένα από τα κείμενα του βιβλίου διαποτίζονται από την υπόγεια (αλλά δραστική) λειτουργία λέξεων-εννοιών που έχουν ενδυθεί ένα συμβολικό νόημα, ενώ άλλα νοηματοδοτούνται από τη διαφαινόμενη αλληγορική τους σκηνοθεσία. Σε κάποια άλλα πάλι οι μέθοδοι ανοικείωσης και αιφνιδιασμού -που επιτυγχάνονται με παραλληλισμούς θεμάτων σε ειρωνική αντίστιξη και ενίοτε με την πλήρη αντιστροφή της έκβασης των αφηγουμένων- δημιουργούν μιαν υπόκωφη ένταση. Εκείνα, τέλος, στα οποία τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα έχουν τον πρώτο λόγο καταφέρνουν, χάρη στους συνεχείς μετατονισμούς, να αποκτήσουν καθολικότερο χαρακτήρα.
Ο ουρανός του Μπέι Σίτι, Catherine Mavrikakis, εκδόσεις Εστία
Στην πόλη του Μίσιγκαν όπου γεννήθηκε η Έιμι, μεταξύ σούπερ μάρκετ, αυτοκινητοδρόμου και λυκείου, όλα την προόριζαν για την ήρεμη εφηβεία μιας τυπικής Αμερικανίδας. Αυτή ήταν και η επιθυμία της μητέρας της, μιας Πολωνέζας εβραϊκής καταγωγής, η οποία ήρθε στην αμερικανική ήπειρο προσπαθώντας να ξεφύγει από το οικογενειακό παρελθόν της.
Αλλά μέσα στο λαμαρινένιο σπίτι της Βερόνικα Λέιν, τα φαντάσματα δεν είναι δυνατόν να ξεχαστούν. Οι νύχτες της Έιμι στοιχειώνονται από φοβερούς εφιάλτες, όπου παραδόξως ξεπροβάλλουν όλοι οι μάρτυρες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς επίσης και το πρόσωπο της πρωτότοκης αδελφής της, που γεννήθηκε νεκρή.
Το μυθιστόρημα εξιστορεί λεπτομερώς τις κρίσιμες ημέρες του 1979, τότε που θα ανατραπεί το πεπρωμένο της αφηγήτριας: την 4η Ιουλίου, γιορτή της Ανεξαρτησίας και επέτειο των δέκατων όγδοων γενεθλίων της, το λαμαρινένιο σπίτι παίρνει φωτιά. Ολόκληρη η οικογένεια γίνεται καπνός και στάχτη, σε μια συγκλονιστική επιστροφή της Ιστορίας, αφήνοντας την Έιμι αντιμέτωπη με το παρόν της.
Όλη η ουσία αυτού του εμπνευσμένου βιβλίου βρίσκεται στην απελπισμένη θέληση της ηρωίδας του να απαλλαγεί από το παρελθόν. Ο ουρανός του Μπέι Σίτι είναι ένα συγκλονιστικό αμερικάνικο μυθιστόρημα, από την άποψη ότι δεν παύει να θεωρεί δυνατόν το μέλλον των χαρακτήρων του• ένα μυθιστόρημα που εξετάζει με τρομακτική ακρίβεια κατά πόσο ένας λαός είναι ικανός να ξεχάσει την Ιστορία του.
Στην πόλη του Μίσιγκαν όπου γεννήθηκε η Έιμι, μεταξύ σούπερ μάρκετ, αυτοκινητοδρόμου και λυκείου, όλα την προόριζαν για την ήρεμη εφηβεία μιας τυπικής Αμερικανίδας. Αυτή ήταν και η επιθυμία της μητέρας της, μιας Πολωνέζας εβραϊκής καταγωγής, η οποία ήρθε στην αμερικανική ήπειρο προσπαθώντας να ξεφύγει από το οικογενειακό παρελθόν της.
Αλλά μέσα στο λαμαρινένιο σπίτι της Βερόνικα Λέιν, τα φαντάσματα δεν είναι δυνατόν να ξεχαστούν. Οι νύχτες της Έιμι στοιχειώνονται από φοβερούς εφιάλτες, όπου παραδόξως ξεπροβάλλουν όλοι οι μάρτυρες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς επίσης και το πρόσωπο της πρωτότοκης αδελφής της, που γεννήθηκε νεκρή.
Το μυθιστόρημα εξιστορεί λεπτομερώς τις κρίσιμες ημέρες του 1979, τότε που θα ανατραπεί το πεπρωμένο της αφηγήτριας: την 4η Ιουλίου, γιορτή της Ανεξαρτησίας και επέτειο των δέκατων όγδοων γενεθλίων της, το λαμαρινένιο σπίτι παίρνει φωτιά. Ολόκληρη η οικογένεια γίνεται καπνός και στάχτη, σε μια συγκλονιστική επιστροφή της Ιστορίας, αφήνοντας την Έιμι αντιμέτωπη με το παρόν της.
Όλη η ουσία αυτού του εμπνευσμένου βιβλίου βρίσκεται στην απελπισμένη θέληση της ηρωίδας του να απαλλαγεί από το παρελθόν. Ο ουρανός του Μπέι Σίτι είναι ένα συγκλονιστικό αμερικάνικο μυθιστόρημα, από την άποψη ότι δεν παύει να θεωρεί δυνατόν το μέλλον των χαρακτήρων του• ένα μυθιστόρημα που εξετάζει με τρομακτική ακρίβεια κατά πόσο ένας λαός είναι ικανός να ξεχάσει την Ιστορία του.
Clickatlife.gr
Ετικέτες ΑΡΧΙΚΗ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
αναρτήθηκε από το χρήστη Anemoni @ 7:03 μ.μ.
<< Αρχική σελίδα