Οι στρατιώτες που δεν έφυγαν ποτέ από το Αφγανιστάν
Ξέμειναν στη χώρα όπου βρέθηκαν κατά τη διάρκεια του εννιαετούς πολέμου
Δεκάδες σοβιετικοί στρατιώτες που βρέθηκαν στο Αφγανιστάν κατά τη
διάρκεια του πολέμου των δυο χωρών, δεν επέστρεψαν ποτέ στη πατρίδα
τους, εδώ και 25 χρόνια. Ο φωτογράφος Aleksey Nikolaev πέρασε ένα μήνα
μαζί με τους «ξεχασμένους» στρατιώτες και οι φωτογραφίες του
συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο του «Forever Captive». Όπως αναφέρει το
Russian Today, ο Nikolaev περιέγραψε στο δίκτυο την ιστορία της ένταξής
τους στην αφγανική κοινωνία.
Όπως αναφέρει το πόρταλ, εκατοντάδες σοβιετικοί στρατιώτες, είχαν λάβει μέρος στην εννιάχρονη σύγκρουση (27 Δεκεμβρίου 1979 - 15 Φεβρουαρίου 1989) που διεξήχθη μεταξύ των σοβιετικών δυνάμεων που υποστηρίζονταν από το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα Μαρξιστών του Λαού του Αφγανιστάν και της ομάδας αντίστασης των μουτζαχεντίν. Δεκάδες από τους στρατιώτες, συνελήφθησαν σε μάχες με τους μουτζαχεντίν, αλλά τελικά δεν κατάφεραν να επιστρέψουν και ενσωματώθηκαν στην αφγανική κοινωνία.
«Η τύχη δεκάδων στρατιωτών, παραμένει άγνωστη», λέει ο φωτογράφος. «Αυτό σημαίνει ότι το Αφγανιστάν παραμένει ένας ‘καυτός’ τόπος για εμάς», συμπληρώνει. Όπως έμαθε ο Nikolaev, αρκετοί από τους στρατιώτες έφτιαξαν τις ζωές τους εδώ, παντρεύτηκαν, άνοιξαν τα δικά τους σπιτικά.
«Ήμουν 18 ετών όταν κατατάχτηκα στον στρατό και πήγα κατευθείαν στο Αφγανιστάν», λέει ο Abdullah το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Khakim Bakhretdinov. «Υπηρέτησα στις Kandahar και Herat για δύο χρόνια και ακολούθως έζησα στην Shindand για ένα περίπου, χρόνο. Εκεί τραυματίστηκα-μια σφαίρα με χτύπησε στο κεφάλι. Όταν άνοιξα τα μάτια μου ήμουν σε ένα υποβαθμισμένο ξύλινο σπίτι. Θυμάμαι παιδιά και μια γυναίκα γύρω μου και δύο γηγενείς γιατρούς να περιποιούνται το τραύμα μου....Στην αρχή σκέφτηκα ότι είτε θα με σκοτώσουν είτε θα με στείλουν στη φυλακή. Αλλά μετά από δύο μήνες προσηλυτίστηκα στο Ισλάμ», καταλήγει.
Όπως αναφέρει το πόρταλ, εκατοντάδες σοβιετικοί στρατιώτες, είχαν λάβει μέρος στην εννιάχρονη σύγκρουση (27 Δεκεμβρίου 1979 - 15 Φεβρουαρίου 1989) που διεξήχθη μεταξύ των σοβιετικών δυνάμεων που υποστηρίζονταν από το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα Μαρξιστών του Λαού του Αφγανιστάν και της ομάδας αντίστασης των μουτζαχεντίν. Δεκάδες από τους στρατιώτες, συνελήφθησαν σε μάχες με τους μουτζαχεντίν, αλλά τελικά δεν κατάφεραν να επιστρέψουν και ενσωματώθηκαν στην αφγανική κοινωνία.
«Η τύχη δεκάδων στρατιωτών, παραμένει άγνωστη», λέει ο φωτογράφος. «Αυτό σημαίνει ότι το Αφγανιστάν παραμένει ένας ‘καυτός’ τόπος για εμάς», συμπληρώνει. Όπως έμαθε ο Nikolaev, αρκετοί από τους στρατιώτες έφτιαξαν τις ζωές τους εδώ, παντρεύτηκαν, άνοιξαν τα δικά τους σπιτικά.
«Ήμουν 18 ετών όταν κατατάχτηκα στον στρατό και πήγα κατευθείαν στο Αφγανιστάν», λέει ο Abdullah το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Khakim Bakhretdinov. «Υπηρέτησα στις Kandahar και Herat για δύο χρόνια και ακολούθως έζησα στην Shindand για ένα περίπου, χρόνο. Εκεί τραυματίστηκα-μια σφαίρα με χτύπησε στο κεφάλι. Όταν άνοιξα τα μάτια μου ήμουν σε ένα υποβαθμισμένο ξύλινο σπίτι. Θυμάμαι παιδιά και μια γυναίκα γύρω μου και δύο γηγενείς γιατρούς να περιποιούνται το τραύμα μου....Στην αρχή σκέφτηκα ότι είτε θα με σκοτώσουν είτε θα με στείλουν στη φυλακή. Αλλά μετά από δύο μήνες προσηλυτίστηκα στο Ισλάμ», καταλήγει.
<< Αρχική σελίδα