"Ο ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΗΡΑΣ ΤΩΝ ΣΚΥΛΛΟΥΝΤΙΩΝ ΣΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑ"

Ο ναός της Ήρας αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα δείγματα μνημειακής ναοδομίας στην Ελλάδα. Ήταν κτισμένος στη βορειοδυτική γωνία του ιερού χώρου της Άλτεως, στους νότιους πρόποδες του Κρονίου λόφου, όπου για την προστασία του κατασκευάσθηκε ισχυρός αναλημματικός τοίχος.

Αφιερώθηκε στο ιερό της Ολυμπίας από τους κατοίκους του Σκιλλούντα.

Ο Παυσανίας αναφέρει, ότι κτίσθηκε περίπου οκτώ χρόνια αφ' ότου ο Όξυλος πήρε τη βασιλεία στην Ήλιδα, δηλαδή γύρω στο -1100, όμως, η χρονολόγηση αυτή δεν συμφωνεί με τη χρονολόγηση του ναού, η οποία είναι νεότερη.

Κατά μία άποψη, ο πρώτος ναός της Ήρας κτίσθηκε γύρω στο -650, ήταν μικρός, δωρικός, και είχε μόνο σηκό και πρόναο, ενώ γύρω στο -600 προστέθηκε σε αυτόν ο οπισθόδομος και το πτερό. Ωστόσο, σήμερα, επικρατέστερη είναι η άποψη ότι ο ναός οικοδομήθηκε περίπου το -600 με ενιαίο αρχιτεκτονικό πρόγραμμα.

Κατά καιρούς υπέστη διάφορες επεμβάσεις, ενώ στα ρωμαϊκά χρόνια μετατράπηκε σε είδος μουσείου, όπου φυλάσσονταν μερικά από τα πιο πολύτιμα έργα του ιερού, ανάμεσα στα οποία και ο περίφημος Ερμής του Πραξιτέλη.

Ο ναός χαρακτηρίζεται από τις βαριές του αναλογίες, καθώς έχει ιδιαίτερα επιμήκη κάτοψη και είναι αρκετά χαμηλός σε ύψος. Έχει προσανατολισμό Α-Δ και είναι δωρικός, περίπτερος, με έξι κίονες στις στενές και δεκαέξι στις μακρές πλευρές. Οι κίονες αρχικά ήταν ξύλινοι και σταδιακά αντικαταστάθηκαν με λίθινους. Για το λόγο αυτό, τόσο οι κίονες όσο και τα κιονόκρανα, δεν είναι όμοια μεταξύ τους, αφού κάθε φορά ο νέος κίονας ακολουθούσε το ρυθμό της εποχής του, με αποτέλεσμα επάνω στο ναό να αποτυπώνεται η πλήρης εξέλιξη του δωρικού ρυθμού, από τα αρχαϊκά έως και τα ρωμαϊκά χρόνια.

Είναι αξιοσημείωτο ότι μέχρι το -2ο αιώνα, όταν ο Παυσανίας επισκέφθηκε το ιερό, ο ένας κίονας του οπισθόδομου είχε παραμείνει ξύλινος (από ξύλο δρυός). Στις αβαθείς ορθογώνιες κοιλότητες, που παρατηρούνται σε διάφορα σημεία των κιόνων, ήταν τοποθετημένες οι ζωγραφικές εικόνες των νικητριών στα Ηραία, αθλητικοί αγώνες που γίνονταν προς τιμήν της θεάς. Το κατώτερο τμήμα του ναού ήταν κατασκευασμένο από κογχυλιάτη λίθο, ενώ το ανώτερο μέρος των τοίχων ήταν από ωμές πλίνθους. Ο θριγκός ήταν ξύλινος με πήλινη επένδυση και τα κεραμίδια της στέγης επίσης πήλινα. Το κεντρικό δισκοειδές ακρωτήριο του αετώματος, διαμέτρου 2,3 μ. ήταν πήλινο, με εντυπωσιακή γραπτή διακόσμηση.

Ο ναός αποτελείται από πρόναο, σηκό και οπισθόδομο. Ο πρόναος και ο οπισθόδομος είναι δίστυλοι εν παραστάσι και η πρόσβαση στο σηκό γινόταν από τον πρόναο, μέσω μιας δίφυλλης θύρας, πλάτους 2,90 μ. Ο σηκός χωρίζεται κατά μήκος σε δύο κλίτη με δύο σειρές οκτώ δωρικών κιόνων. Ανά δύο κίονες υπήρχαν μικρά τοιχάρια εγκάρσια προς τους τοίχους του σηκού, που σχημάτιζαν πέντε μικρές κόγχες. Στο βάθος του σηκού, επάνω σε βάθρο ήταν στημένα τα λατρευτικά αγάλματα του Δία και της Ήρας, τα οποία αναφέρει ο Παυσανίας (5.17.1). Η Ήρα απεικονιζόταν καθισμένη σε θρόνο και δίπλα της στεκόταν ο Δίας. Το λίθινο αρχαϊκό κεφάλι, που βρέθηκε κοντά στο Ηραίο και σήμερα εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας, αποδίδεται με κάποιες επιφυλάξεις στο άγαλμα της θεάς. Στο λατρευτικό άγαλμα απέθεταν κάθε τέσσερα χρόνια οι δεκαέξι ευγενείς Ηλείες, που οργάνωναν τα Ηραία, έναν καινούργιο πέπλο, που ύφαιναν για τη θεά. Για το εσωτερικό του ναού δεν έχουμε άλλες πληροφορίες.

Γνωρίζουμε μόνο ότι εδώ φυλασσόταν ο δίσκος του Ιφίτου, επάνω στον οποίο ήταν γραμμένη η ιερή εκεχειρία, ενώ στον οπισθόδομο βρισκόταν η λάρνακα του Κυψέλου, από ξύλο, χρυσό και ελεφαντόδοντο, διακοσμημένη με μυθολογικές παραστάσεις, καθώς και η τράπεζα του Κολώτη, πάνω στην οποία τοποθετούνταν τα στεφάνια αγριελιάς, με τα οποία στεφάνωναν τους Ολυμπιονίκες.

Σήμερα από το ναό σώζονται τα θεμέλια, οι τεράστιοι του ορθοστάτες του σηκού και το κατώτερο μέρος των κιόνων. Έχουν αναστηλωθεί 4 κίονες. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας εκτίθενται θραύσματα από την πήλινη διακόσμηση του θριγκού και το πήλινο κεντρικό ακρωτήριο του ναού.

ΠΡΩΤΗ ΕΙΚΟΝΑ: ο ναός της Ήρας
ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ: Η Αφή της Ολυμπιακής φλόγας. Σύμφωνα με το τελετουργικό, την Αφή την κάνει η Πρωθιέρεια στο χώρο του ναού της Ήρας (Ηραίον), που βρίσκεται απέναντι από το ναό του Δία, στο αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας. Εκεί η πρωθιέρεια ζητά τη βοήθεια του θεού του ήλιου Απόλλωνα ώστε να ανάψει η δάδα απαγγέλοντας την επίκληση.

The famous temple of Hera in Olympia Skyllountion

FIRST PICTURE: the Temple of Hera
SECOND IMAGE: The lighting of the Olympic flame. According to the ritual, the Touch makes the High Priestess in the temple of Hera (Heraion), located opposite the Temple of Zeus, the ancient site of Olympia. There the High Priestess asks the help of the sun god Apollo to turn on the torch reciting the invocation.

The temple of Hera, one of the oldest monumental temples in Greece. She was built at the northwest corner of the sacred precinct of the Altis, on the south slopes of Kronios hill, protected by a powerful terrace wall.

He was dedicated to the Olympian sanctuary by the inhabitants of Skillous.

Pausanias mentions that it was built about eight years Since Father Oxylos took the kingdom of Elis, around -1100, but this date is not consistent with the dating of the church, which is newer.

In a sense, the first temple of Hera, built around -650, was small Doric temple with only a cella and pronaos, while around -600 added to this opisthodomos and pinion. However, today most prevalent view is that the temple was built around -600 in a uniform architectural program.

At times suffered various interventions, while in Roman times turned into a kind of museum for some of the most valuable works of the sanctuary, among which the famous Hermes of Praxiteles.

The church is characterized by its heavy proportions, as is particularly elongated floor plan and is quite low in height. Is oriented EW and Doric, peripteral with six columns on the narrow sixteen on the long sides. The columns were originally wooden and gradually replaced with stone. For this reason, both the columns and the capitals are not identical to each other, since every time a new column followed the rhythm of his time, leading up to the temple to reflect the full development of the Doric order, from the archaic up Roman times.

It is noteworthy that by -2o century when Pausanias visited the sanctuary, one column of opisthodomos remained wood (oak). On shallow cavities observed at various points of the columns were placed paintings portraits of the winners to Iraia, athletic games held in honor of the goddess. The lower part of the temple was made of shell stone, while the upper part of the walls were of mud bricks. The entablature was of wood with terracotta paneling and roof tiles also clay. The central circular akroterion diameter 2.3 m. Was clay, with impressive painted decoration.

The church consists of vestibule, nave and opisthodomos. The vestibule and opisthodomos distyle in antis and access to the nave became the vestibule through a double door, width 2.90 m. The nave is divided lengthwise into two aisles by two rows of Doric columns. Every second column was toicharia transverse to the walls of the nave, which formed five small niches. At the far end of the nave, on a pedestal stood the cult statues of Zeus and Hera, which Pausanias (5.17.1). Hera is portrayed seated on a throne beside Zeus stood. The Archaic stone head found near Ireon today exhibited in the Archaeological Museum of Olympia, with some reservations attributed to the statue of the goddess. The statue apethetan every four years sixteen noble Elean women who organized the Iraia, a new peplos woven for the goddess. For the interior of the temple we have no other information.

We only know that here was kept the disc Ifitos, on which was written the sacred truce while in opisthodomos was the shrine Blister, wood, gold and ivory, decorated with mythological scenes, and the bank Koloti on which placed olive wreaths with which crowned the Olympic champions.

Today the temple's basement with its massive pillars of the nave and the lower part of the columns. They have restored 4 columns. The Archaeological Museum of Olympia exposed fragments of the terracotta entablature and the clay central Cape Temple.

Πηγή:
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΣ
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ