Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Τα 6 βιβλία της εβδομάδας

Ένα παραμύθι με τα ζώα να έχουν ανθρώπινες ιδιότητες, μια αποκαλυπτική βιογραφία και το χρονικό ενός μεγάλου έρωτα, δυο σουρεαλιστικές ιστορίες που καυτηριάζουν το σύγχρονο τρόπο ζωής στις
δυτικές κοινωνίες, μια νουβέλα κι ένα μυθιστόρημα, όλα στις επιλογές αυτής της εβδομάδας.

Ο Κάφκα στην ακτή του Χαρούκι Μουρακάμι από τις εκδόσεις Ψυχογιός
Ένα νεαρό αγόρι, ο Κάφκα Ταμούρα, το σκάει από το σπίτι του και για να ξεφύγει από την εκπλήρωση μιας τραγικής οιδιπόδειας προφητείας και για να αναζητήσει τη μητέρα του και την αδελφή του που έχουν εξαφανιστεί από χρόνια. Ένας αφελής και όχι ιδιαίτερα έξυπνος γέρος, ο Νακάτα, που δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει το σοκ που υπέστη στα παιδικά του χρόνια, αναζητά τον χαμένο εαυτό του. Η αναζήτησή του εν μέρει συμπληρώνει και εν μέρει εξηγεί τη φυγή του Κάφκα. Καθώς οι δρόμοι τους έρχονται ολοένα και πιο κοντά, και γίνεται σταδιακά ξεκάθαρο το γιατί, ο Χαρούκι Μουρακάμι βυθίζει τους αναγνώστες του σ’ έναν κόσμο όπου οι γάτες μιλούν, τα ψάρια πέφτουν απ’ τον ουρανό και τα πνεύματα γλιστρούν έξω από τα σώματα για να κάνουν έρωτα ή να διαπράξουν φόνο.
Ερωτευμένος Χέμινγουεϊ-Η δική του εξιστόρηση του  Άαρον Έντουαρντ Χότσνερ από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος
Το 1966, λίγα χρόνια μετά το θάνατο του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, ο συγγραφέας Άαρον Έντουαρντ Χότσνερ δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο Papa Hemingway όπου κατέγραψε τις περιπέτειες, ευχάριστες ή δυσάρεστες, που έζησε επί δεκατέσσερα χρόνια στο πλάι του φίλου του. Μερικά τμήματα από το αρχικό χειρόγραφο δεν δημοσιεύτηκαν τότε, καθώς αρκετοί από τους πρωταγωνιστές ήταν ακόμα εν ζωή και υπήρξαν φόβοι για νομικά προβλήματα. Ωστόσο, ο Χότσνερ φύλαξε όσα τμήματα του χειρογράφου είχαν περικοπεί. Είκοσι χρόνια μετά, πρόσθεσε σε αυτά πολύ περισσότερες αναμνήσεις του διάσημου συγγραφέα, όπως τις είχε καταγράψει στα ημερολόγια του και το δημοσιογραφικό του μαγνητόφωνο και δημιούργησε ένα νέο, αποκαλυπτικό και συγκινητικό βιβλίο. Τον Ιούνιο του 1961 ο Χότσνερ επισκέφθηκε έναν παλιό του φίλο στην ψυχιατρική πτέρυγα του νοσοκομείου Σεντ Μέρι. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που θα μιλούσαν: λίγες εβδομάδες αργότερα ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ επέστρεψε στο σπίτι του, όπου και αυτοκτόνησε. Η τελευταία τους συζήτηση αποτέλεσε το καταληκτικό κεφάλαιο σε μια ιστορία που ο Χέμινγουεϊ είχε αφηγηθεί σταδιακά μέσα σε μια δεκαετία. Ο Χέμινγουεϊ διηγήθηκε στον Χότσνερ τις λεπτομέρειες της εξωσυζυγικής σχέσης του με την Πολίν που κατέστρεψε τον πρώτο του γάμο: όλη την αλήθεια για τη ρομαντική ζωή στο Παρίσι και για το πώς, χωρίζοντας τη Χάντλεϊ, έχασε το «αληθινό μέρος κάθε γυναικείου χαρακτήρα που θα πρωταγωνιστούσε στα βιβλία του», όπως και τη μεγάλη αγάπη που μάταια θα αναζητούσε ξανά στην υπόλοιπη ζωή του. Μέσα από τα λόγια του ίδιου του Χέμινγουεϊ ο αναγνώστης θα μάθει και για τις σχέσεις του μεγάλου συγγραφέα με την τρίτη και τέταρτη σύζυγό του και τους τρεις γιους του,  λεπτομέρειες για την έντονη σχέση που είχε με τον συγγραφέα Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ αλλά και ανέκδοτες ιστορίες και περιστατικά από τη διαμονή του στο Παρίσι την δεκαετία του '20.
Η ιστορία ενός σούπερ μάρκετ του Δημήτρη Σωτάκη από τις εκδόσεις Κέδρος
O Ροβήρος Άνθρωπος, συντάκτης του φοιτητικού περιοδικού Νέξους, πλησιάζει τα σαράντα. Η ζωή του είναι ήσυχη και ανιαρή. Κατά τη διάρκεια ενός επαγγελματικού ταξιδιού το πλοίο στο οποίο επιβαίνει βουλιάζει. Ο Ροβήρος είναι ο μοναδικός επιζών. Ναυαγός, βρίσκει καταφύγιο σε ένα ερημονήσι. Εκεί, έπειτα από πολλή σκέψη, ήρεμος πλέον και χωρίς το άγχος της καθημερινότητας, σκέφτεται να κάνει ένα μεγάλο βήμα για το μέλλον του: να διεισδύσει στον κόσμο των επιχειρήσεων. Αποφασίζει, λοιπόν, να ανοίξει ένα σούπερ μάρκετ, να κερδίσει φήμη και χρήμα, επιδιώκοντας να ανέβει στα ψηλότερα σκαλοπάτια της κοινωνίας, όπως πάντα ονειρευόταν. Ένα μυθιστόρημα για τη φλογερή επιθυμία του σύγχρονου ανθρώπου να εκπληρώσει τα όνειρά του και να ζήσει τη ζωή που πάντα επιθυμούσε. Ο ήρωας, μέσα από καταστάσεις ακραίες, κωμικές και ενίοτε σουρεαλιστικές, πασχίζει να σταθεί όρθιος και να βγει νικητής σε μια άνιση μάχη με την πραγματικότητα.
Το τιμολόγιο του Γιόνας Κάρλσον από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος
Ο σαραντάχρονος ήρωας του βιβλίου δεν έχει μεγάλες ανάγκες: ένα μικρό σπίτι, μια μικρή δουλειά, μικρές φιλοδοξίες, έναν μικρό κοινωνικό κύκλο, μια βολική, οικεία καθημερινότητα, κατά προτίμηση με πίτσα, ταινίες και μουσική. Τίποτα δεν τον έχει προετοιμάσει για το ιλιγγιώδες ποσό που ο μυστηριώδης οργανισμός «Κατανομής Παγκόσμιων Πόρων» τον καλεί να πληρώσει έναντι της ευτυχίας που έχει βιώσει μέχρι εκείνη τη αέρα: 5.700.000 κορώνες, δηλαδή 600.000 €! Σίγουρος ότι πρόκειται για κάποιο ανόητο λάθος, ο ήρωας μας θα επιχειρήσει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση – είναι δυνατόν να είναι τόσο ευτυχισμένος όσο το ποσό που καλείται να πληρώσει; Στην προσπάθεια του θα βρει κάποιον να τον ακούσει και μέσα από την ιστορία του θα μας καλέσει όλους να συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει πραγματικά ευτυχία...Μια ιστορία σουρεαλιστική και απροσδόκητη, καφκική και αστεία, που βάζει στο μικροσκόπιο τις προτεραιότητες του Δυτικού ανθρώπου, όλα εκείνα τα στοιχεία που συνδέουμε με την επιτυχία απέναντι σ’ αυτό που ονομάζουμε ευτυχία.
Το μυθιστόρημα του Δον Σανδάλιο Σκακιστή του Μιγκέλ Ντε Ουναμούνο από τις εκδόσεις Άγρα
«Aν θέλετε να χάσετε έναν άνθρωπο, μάθετέ του να παίζει σκάκι». Δεν γνωρίζω καλύτερη απεικόνιση αυτού του αφορισμού, που αποδίδεται στον Όσκαρ Ουάιλντ, από τη διαφωτιστική σκηνή όπου ο Βίλχελμ Στάινιτς, ένας από τους πιο αμείλικτους σκακιστές του 19ου αιώνα, ο οποίος εγκλείστηκε σε άσυλο όταν έχασε τα λογικά του, προκαλεί τον Θεό να παίξει μαζί του μια τελευταία παρτίδα, παραχωρώντας του μάλιστα το πλεονέκτημα ενός στρατιώτη. Αυτός ο Εβραίος από τη Βοημία, μέσα στην τρέλα του είχε καταλάβει, πριν από τον Νί­τσε, ότι όποιος αναμετριέται με τον Θεό γίνεται ο ίδιος Θεός. Αυτό το σύντομο αφήγημα παρουσιάζει έναν μισάνθρωπο που δεν αντέχει άλλο τη βλακεία. Αναγνώστης του Φλωμπέρ, αποσύρεται στην ακροθαλασσιά, σε ένα ξενοδοχείο όπου δεν τον ξέρει κανείς και όπου, δόξα τω Θεώ, ούτε εκείνος γνωρίζει κανέναν. Θα συνάψει, ωστόσο, πε­ρίεργο δεσμό με έναν άγνωστο, εξίσου σιωπηλό και αινιγματικό σαν τον ίδιο, έναν κάποιο δον Σανδάλιο, που πηγαίνει στη λέσχη μόνο για να παί­ξει σκάκι, και παίζει χωρίς να αρθρώνει λέξη, με αρρωστημένη μανία.  «Για τον δον Σανδάλιο», γράφει ο Ουναμούνο, «οι στρατιώτες, οι αξιωματικοί, οι πύργοι, τ' άλογα, οι βασίλισσες και οι βασιλιάδες του σκακιού έχουν πιο πολλή ψυχή απ' τα πρόσωπα που τα κινούν. Μπο­ρεί και να 'χει δίκιο». Εξάλλου, το παιχνίδι του σκακιού είναι πέρα από το Καλό και το Κακό. Αλλά ο Ουναμούνο, συντάσσοντας αυτή τη νουβέλα, έχει πάντα στο μυαλό του ότι είναι ο συγγραφέας του Τραγι­κού αισθήματος της ζωής, αδελφό πνεύμα του Κίρκεγκωρ, του φιλοσόφου που αναρω­τιέται: «Είμαστε, γίνεται να είμαστε, κάτι πε­ρισσότερο από παίκτες σκακιού;».
Το όνειρο μιας καλοκαιρινής ημέρας, μια γιαπωνέζικη ιστορία του Λευκάδιου Χερν από τις εκδόσεις Άγρα
«Η σκέψη μου ταξίδεψε ξανά στον Ουράσιμα. Συλλογίστηκα τις ζωγρα­φιές, τα ποιήματα και τα γνωμικά που μαρτυρούν την επίδραση του θρύλου στη φαντασία ενός λαού. Συλλογίστηκα μια χορευτριούλα του Ίζουμο που είδα σ' ένα επίσημο γεύμα· έπαιζε το ρόλο του Ουράσιμα, κρατώντας ένα λακαρι­στό κουτάκι απ' όπου, την τραγική στιγμή, ξεχύθηκε η άχνα του θυμιάμα­τος του Κυότο. Συλλογίστηκα πόσο πα­λιός ήταν ο ωραίος χορός και, μοι­ραία, τις γενιές των χορευτριών πού είχαν πλέον εκλείψει, γεγονός που οδήγησε τη σκέψη μου στη σκόνη, στην αφηρημένη της μορφή, και κατό­πιν στη χειροπιαστή σκόνη που σήκω­ναν τα σαντάλια του κουρουμάγια, στον οποίο όφειλα να δώσω μόνο εβδομηνταπέντε σεν. Και διερωτήθηκα πόση ανθρώπινη σκόνη περιείχε ο κουρνιαχτός του δρόμου, και κατά πό­σον, μες στην αιώνια τάξη των πραγ­μάτων, η ψυχική διέγερση ενδέχεται να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από την έγερση της σκόνης. Στο σημείο αυτό, η προγονική ηθική μού έκρουσε τον κώ­δωνα του κινδύνου. Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι μια ιστορία που άντεξε χίλια χρόνια, ανανεώνον­τας τη σαγήνη της στο πέρασμα των αιώνων, δεν μπορεί παρά να επιβίωσε επειδή εμπεριείχε κάποια αλήθεια. Ποια ήταν, όμως, αυτή ή αλήθεια; Προσώρας, δεν έβρισκα απάντηση στο ερώτημα».
 

click@Life

Ετικέτες ,