Rock stars και σατανισμός! Τα συμβόλαια με το διάβολο που τώρα πληρώνουν με τη ζωή τους
Μεγάλοι αστέρες της ροκ πεθαίνουν ο ένας μετά τον άλλον. Είναι τυχαίο; Τίποτα δεν είναι τυχαίο στον κόσμο…
Ίσως να μη το έχετε ακόμα καταλάβει αλλά το 2016 θα γίνουν πολλά. Θα
γίνουν πράγματα που δεν
πιστεύαμε. Οι ετοιμασίες έχουν γίνει χρόνια τώρα και έχει έρθει η στιγμή τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους. Ο διάολος έχει πολλά ποδάρια και μεγαλεπήβολα σχέδια, το αν θα τα πετύχει δε το ξέρω, βλέπετε έχει συνηθίσει να ενεργεί χωρίς να λαμβάνει υπόψιν του πως ο Θεός και μόνο αυτός έχει τον τελικό λόγο σε όλα. Πάντα και για πάντα.
Όπως φαίνεται ο σατανάς αρχίζει και θυσιάζει τα πιόνια του, αυτά που επηρεάζουν και εξτασιάζουν τα πλήθη και τις μάζες. Σε διάστημα λίγο ημερών μεγάλα ονόματα της rock μουσικής πέθαναν και χωρίς να θέλω να υπονοήσω κάτι αυτό μας κάνει να προβληματιστούμε αν πρόκειται για σύμπτωση ή αν υπάρχει τίποτα άλλο πίσω από αυτούς τους θανάτους.
Διαβάστε και προβληματιστείτε λίγο.
Πρώτος είναι ο θάνατος του «Lemmy» των Motorhead (του άρεσε η στυλιστική των Ναζί και πολλοί τον κατηγορούσαν σαν Ναζί λόγω του χόμπι του για συλλογή γερμανικών στρατιωτικών αντικειμένων/ ενθυμίων/ εμβλημάτων) μετά τα Χριστούγεννα. Διαγνώστηκε με καρκίνο στις 26 Δεκεμβρίου και πέθανε τέσσερις ημέρες μετά τα γενέθλιά του και μόλις δύο ημέρες μετά τη διάγνωση! Η ιστορία αυτή είναι σίγουρα πολύ περίεργη αν όχι τρελή… και στην κυριολεξία απίστευτη.
Μετά έχουμε τον θάνατο του David Bowie, στα 69 του χρόνια και 2 μέρες μετά (ξανά το δύο ημέρες μετά) την κυκλοφορία του νέου του δίσκου «Blackstar» (μαύρο αστέρι) που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ωδή στον σατανά.
Κάποτε ο Bowie είχε πει:
«Το rock ήταν πάντα η μουσική του διαβόλου. Δεν μπορείς να με πείσεις ότι δεν είναι. Ειλικρινά πιστεύω ότι το rock and roll είναι επικίνδυνο. … Νιώθω ότι απλά προαναγγέλλουμε κάτι ακόμα πιο σκοτεινό από τους ίδιους μας τους εαυτούς». (Rolling Stone, 12 Φεβρουαρίου 1976, σελ. 83).
Πίσω στην δεκαετία του 1970, ο Bowie ζούσε μια ζωή σκοτεινή και αλλόκοτη: «Φίλοι που επισκέφθηκαν τον Bowie στο Λος Άντζελες ανέφεραν ότι ζούσε σε ένα δωμάτιο με τις κουρτίνες μόνιμα κλειστές, ένα μπολ κοκαΐνης σε περίοπτη θέση στο τραπέζι και διάσπαρτα στο πάτωμα βιβλία αποκρυφισμού και μυστικισμού. Στους τοίχους είχε σχηματίσει πεντάλφες για προστασία από κατάρες που πίστευε ότι είχαν ειπωθεί εναντίον του. Τόσο σίγουρος ήταν ότι ‘μαύροι’ μάγοι σχεδίαζαν να τον καταστρέψουν, που είχε προσλάβει μια ‘λευκή’ μάγισσα για να τελέσει εξορκισμό, καίγοντας μπλε και λευκά κεριά» (Steve Turner, Hungry forHeaven, σ. 93).
Ο Bowie πέθανε, ακριβώς δύο ημέρες μετά την κυκλοφορία του τελευταίου του άλμπουμ. Στο άλμπουμ αυτό υπάρχει το τραγούδι “Lazarus” (Λάζαρος) και το τραγούδι «Black Star» (Μαύρο Αστέρι).
Ακόμη και οι Times του Λονδίνου παραδέχθηκαν ότι το «Black Star ίσως είναι η πιο περίεργη δουλειά του Bowie».
Το «Black Star παρουσιάζεται με ένα 10λεπτο βίντεο με πολύ παράξενους συμβολισμούς. Το τραγούδι αυτό, όπως και το “Lazarus” έχει πολύ ισχυρές θρησκευτικές αποχρώσεις, με χρώμα φυσικά, αποκρυφιστικό. Το Black Star ξεκινά να μιλά για «τη βίλα του Ormen». Μια απλή έρευνα στο Google οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η λέξη «Ormen» σημαίνει φίδι ή δράκος στα νορβηγικά. Υπάρχει και μια ιστοσελίδα με το ίδιο όνομα («βίλα του Ormen») με σκοτεινές φωτογραφίες που παραπέμπουν σε αποκρυφισμό.
Το βίντεο (που παρουσιάζει τον Bowie να τραγουδάει ενώ πίσω του τρία άτομα στέκονται με ‘άδειο’ βλέμμα κάνοντας σπασμούς σαν δαιμονισμένοι) δείχνει μια γυναίκα με ουρά να πηγαίνει σε ένα νεκρό αστροναύτη, ο οποίος προφανώς ήταν νεκρός για μεγάλο χρονικό διάστημα, και όταν του ανοίγει το κράνος βλέπουμε το αρχαίο διακοσμημένο κρανίο του (προφανώς μη γήινος). Μετά το τραγούδι μιλά για «την ημέρα της εκτέλεσης», όπου οι γυναίκες γονάτισαν… και τότε βλέπουμε ένα χωράφι όπου τρία «σκιάχτρα» κρέμονται από τρεις σταυρούς. Και τα σκιάχτρα κουνιούνται σπαστικά. Το τραγούδι λέει:
«Κάτι συνέβη την ημέρα που πέθανε… Κάποιος άλλος πήρε τη θέση του, και φώναξε θαρραλέα (Είμαι ένα μαύρο αστέρι, είμαι ένα μαύρο αστέρι)»…
Ο Bowie κρατάει κάτι που μοιάζει με Βίβλο και το περιφέρει σαν «ιερό βιβλίο», αλλά έχει ένα μεγάλο μαύρο αστέρι (ή πεντάλφα) στο εξώφυλλο. Βλέπουμε μετά σε κοντινό πλάνο ένα γενειοφόρο άνδρα (σκιάχτρο) να σπαρταράει πάνω στον σταυρό του. Το τραγούδι μιλάει συνεχώς για το κερί «στο κέντρο όλων». Το διακοσμημένο κρανίο το φέρνει με τιμή μία γυναίκα ντυμένη στα μαύρα (σαν ιέρεια) σε μια ομάδα γυναικών που είναι ντυμένες σεμνά (σαν παραδοσιακές χριστιανές) που κι αυτές μόλις το βλέπουν, κλίνουν με σεβασμό το κεφάλι τους και αρχίζουν να κάνουν σπασμωδικές συσπάσεις. Σηκώνουν τα χέρια τους, χορεύουν, γονατίζουν με τα πρόσωπά τους μπροστά του. Συνεχώς σε όλο το βίντεο άνδρες και γυναίκες παρουσιάζονται να έχουν σπασμούς ανεξέλεγκτα, σαν κάτι να έχουν καταληφθεί από κάτι.
Ο David Bowie, όπως και τόσοι άλλοι διάσημοι αστέρες της ροκ, ήταν θαυμαστής του διάσημου αποκρυφιστή/ σατανιστή Άλιστερ Κρόουλυ, γνωστού και ως «το θηρίο». Ο Bowie αναφέρθηκε στον Crowley στο τραγούδι του “Quicksand” από το άλμπουμ «The Man Who Sold the World».
Ο παραγωγός του βίντεο Black Star ήταν ο Johan Renck, ο οποίος είναι επίσης «ένας τεράστιος οπαδός του Crowley» που είπε ότι είχε «δοκιμάσει να κάνει μια ταινία για τη ζωή του Κρόουλι πριν από μερικά χρόνια» (Behind «Blackstar»: An Interview With Johan Renck, Justin Joffe, Nov. 19 2015).
Ο Aleister Crowley είχε μια μεγάλη επιρροή σε πολλούς σταρ τουροκ, όπως ήταν ο Jimmy Page των Led Zeppelin, ο Ozzy Osbourne, ο Jim Morrison των Doors, ο τραγουδιστής των Iron Maiden Bruce Dickinson, ο Sting, ο Marilyn Manson, ο ΜικΤζάγκερ και οι Beatles.
Μετά από τον θάνατο του Bowie, ήρθε η είδηση του θανάτου του Glenn Frey, κιθαρίστα και συνιδρυτής των Eagles. Το συγκρότημα έγινε γνωστό με το τραγούδι «Hotel California», που περιέχει σατανικό μήνυμα. Όσοι έχετε τον δίσκο σε βινύλιο μπορείτε να τον βάλετε να παίξει ανάποδα και να το ακούσετε. Πιο συγκεκριμένα είναι στο σημείο που οι στίχοι λένε “In the middle of the night, just to hear them say’, το ανάποδο είναι “Satan he hears this. He had me believe in him.”
Η ιστορία συνδέει το τραγούδι με την «Εκκλησιά του Σατανά» και τον Άντον ΛαΒέι γνωστό ως «Μαύρο Πάπα». Αυτός ο μύθος θέλει το τραγούδι να αναφέρεται σε ένα ξενοδοχείο που είχε αγοράσει ο σατανιστής, ΛαΒέι στο Σαν Φρανσίσκο το οποίο μετέτρεψε στην «Εκκλησία του Σατανά» και εκεί έγραψε τη «Σατανική Βίβλο». Μάλιστα λένε ότι στη φωτογραφία στο οπισθόφυλλο του δίσκου σε ένα παράθυρο ψηλά αριστερά εμφανίζεται η μορφή του ΛαΒέι που προειδοποιεί τους αθώους από κάτω του.
Το κομμάτι μιλά για ένα πολυτελέστατο ξενοδοχείο που φαινομενικά μοιάζει με Παράδεισο, όμως στην πορεία οι «σκοτεινές» του πτυχές έρχονται στην επιφάνεια. Ο ταξιδιώτης αρχικά ενθουσιάζεται, όμως στη συνέχεια, αδυνατεί να «σκοτώσει το θηρίο» στίχος «Kill the Beast» και μαθαίνει πως «δε θα μπορέσει ποτέ να βγει από το ξενοδοχείο», «you can check out anytime you like, but you can never leave». Ενώ ο στίχος «δεν έχουμε αυτό το πνεύμα εδώ από το 1969» λέγεται πως αναφέρεται στον Χριστό και το γεγονός ότι η σατανιστική ομάδα αυτή δημιουργήθηκε το 1969.
«Last thing I remember,
I was Running for the door
I had to find the passage back to the place I was before
“Relax” said the night man,
“We are programmed to receive. You can check out any time you like, But you can never leave!… »
Ποιο είναι το «θηρίο» που πρέπει να σκοτώσει; Και γιατί δεν μπορείς να φύγει ποτέ;
Για την ιστορία το «Hotel California» κυκλοφόρησε το 1977 πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλον τον κόσμο και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια στην ιστορία της ροκ. Κατέχει την 49η θέση στη λίστα του Rolling Stone με τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών ενώ το solo του έχει ψηφιστεί ως το 8ο καλύτερο guitar solo στην ιστορία της μουσικής από το Guitar Magazine.
Ακολουθεί το τροχαίο και ο θάνατος του Black λίγες μέρες μετά. Για τον Black δεν έχει ακουστεί κάτι, αλλά το όνομα από μόνο του μας κάνει να προβληματιστούμε. Ενώ δύο μέρες πριν πέθανε και ο Jimmy Bain ,σπουδαίος Σκωτσέζος μπασίστας των Dio (στα Ιταλικά σημαίνει Θεός) και Rainbow.
O μπασίστας ήταν 68 ετών και τα αίτια του θανάτου του δεν έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά… Ο Ronnie James Dio που έκανε τους Dio είχε «θεοποιηθεί»
από τους περισσότερους οπαδούς του heavy metal και του ευρύτερου χώρου
της rock. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 16 Μαΐου 2010 σε ηλικία 67
ετών και ήταν ο άνθρωπος που καθιέρωσε την χειρονομία με το σήμα «Κέρατα Διαβόλου»
(devil’s horns). Ο Dio ήταν και τους Rainbow, συγκρότημα που
δημιούργησε ο κιθαρίστας Ρίτσι Μπλάκμορ ( Ritchie Blackmore), αμέσως
μετά την αποχώρηση του από τους Deep Purple. Αλλά και
στους Black Sabbath (Μαύρο Σάββατο) το 1979 αντικαθιστώντας τον Ozzy
Ozbourne, κυκλοφορόντας τον επιτυχημένο εμπορικά δίσκο Heaven and
Hell.
Όπως βλέπετε υπάρχουν αρκετά στοιχεία που συνδέουν τη rock με τον Σατανά – σατανισμό. Δεν μπορώ να αποδείξω 100% την ακριβή την σχέση των παραπάνω τραγουδιστών με το θέμα, αλλά σίγουρα οι μαζικοί θάνατοι (θυσίες) όλων μέσα σε λίγες μέρες και με στην αρχή του 2016 μόνο τυχαία δεν μπορώ να την θεωρήσω. Δεν ξέρω εσείς τι πιστεύεται, αλλά το σίγουρο είναι πως ο Σατανάς γνωρίζει τη δύναμη της μουσικής σε ένα πολύ προσωπικό επίπεδο. Νομίζω ότι είναι σχεδόν αυτονόητο ότι η σημερινή μουσική δεν αντιπροσωπεύει πλέον ή τιμά τον Κύριο, τον πραγματικό δημιουργό της μουσικής.
Κάνω την εκτίμηση πως μέσα στο 2016 θα ακούσουμε και για πολλούς άλλους θανάτους γνωστών rock stars και μάλιστα σύντομα θα σκάσει ο επόμενος. Ένα όνομα που θα συγκλονίσει τον μουσικό χώρο.
ΠηγήOn News
πιστεύαμε. Οι ετοιμασίες έχουν γίνει χρόνια τώρα και έχει έρθει η στιγμή τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους. Ο διάολος έχει πολλά ποδάρια και μεγαλεπήβολα σχέδια, το αν θα τα πετύχει δε το ξέρω, βλέπετε έχει συνηθίσει να ενεργεί χωρίς να λαμβάνει υπόψιν του πως ο Θεός και μόνο αυτός έχει τον τελικό λόγο σε όλα. Πάντα και για πάντα.
Όπως φαίνεται ο σατανάς αρχίζει και θυσιάζει τα πιόνια του, αυτά που επηρεάζουν και εξτασιάζουν τα πλήθη και τις μάζες. Σε διάστημα λίγο ημερών μεγάλα ονόματα της rock μουσικής πέθαναν και χωρίς να θέλω να υπονοήσω κάτι αυτό μας κάνει να προβληματιστούμε αν πρόκειται για σύμπτωση ή αν υπάρχει τίποτα άλλο πίσω από αυτούς τους θανάτους.
Διαβάστε και προβληματιστείτε λίγο.
Πρώτος είναι ο θάνατος του «Lemmy» των Motorhead (του άρεσε η στυλιστική των Ναζί και πολλοί τον κατηγορούσαν σαν Ναζί λόγω του χόμπι του για συλλογή γερμανικών στρατιωτικών αντικειμένων/ ενθυμίων/ εμβλημάτων) μετά τα Χριστούγεννα. Διαγνώστηκε με καρκίνο στις 26 Δεκεμβρίου και πέθανε τέσσερις ημέρες μετά τα γενέθλιά του και μόλις δύο ημέρες μετά τη διάγνωση! Η ιστορία αυτή είναι σίγουρα πολύ περίεργη αν όχι τρελή… και στην κυριολεξία απίστευτη.
Μετά έχουμε τον θάνατο του David Bowie, στα 69 του χρόνια και 2 μέρες μετά (ξανά το δύο ημέρες μετά) την κυκλοφορία του νέου του δίσκου «Blackstar» (μαύρο αστέρι) που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ωδή στον σατανά.
Κάποτε ο Bowie είχε πει:
«Το rock ήταν πάντα η μουσική του διαβόλου. Δεν μπορείς να με πείσεις ότι δεν είναι. Ειλικρινά πιστεύω ότι το rock and roll είναι επικίνδυνο. … Νιώθω ότι απλά προαναγγέλλουμε κάτι ακόμα πιο σκοτεινό από τους ίδιους μας τους εαυτούς». (Rolling Stone, 12 Φεβρουαρίου 1976, σελ. 83).
Πίσω στην δεκαετία του 1970, ο Bowie ζούσε μια ζωή σκοτεινή και αλλόκοτη: «Φίλοι που επισκέφθηκαν τον Bowie στο Λος Άντζελες ανέφεραν ότι ζούσε σε ένα δωμάτιο με τις κουρτίνες μόνιμα κλειστές, ένα μπολ κοκαΐνης σε περίοπτη θέση στο τραπέζι και διάσπαρτα στο πάτωμα βιβλία αποκρυφισμού και μυστικισμού. Στους τοίχους είχε σχηματίσει πεντάλφες για προστασία από κατάρες που πίστευε ότι είχαν ειπωθεί εναντίον του. Τόσο σίγουρος ήταν ότι ‘μαύροι’ μάγοι σχεδίαζαν να τον καταστρέψουν, που είχε προσλάβει μια ‘λευκή’ μάγισσα για να τελέσει εξορκισμό, καίγοντας μπλε και λευκά κεριά» (Steve Turner, Hungry forHeaven, σ. 93).
Ο Bowie πέθανε, ακριβώς δύο ημέρες μετά την κυκλοφορία του τελευταίου του άλμπουμ. Στο άλμπουμ αυτό υπάρχει το τραγούδι “Lazarus” (Λάζαρος) και το τραγούδι «Black Star» (Μαύρο Αστέρι).
Ακόμη και οι Times του Λονδίνου παραδέχθηκαν ότι το «Black Star ίσως είναι η πιο περίεργη δουλειά του Bowie».
Το «Black Star παρουσιάζεται με ένα 10λεπτο βίντεο με πολύ παράξενους συμβολισμούς. Το τραγούδι αυτό, όπως και το “Lazarus” έχει πολύ ισχυρές θρησκευτικές αποχρώσεις, με χρώμα φυσικά, αποκρυφιστικό. Το Black Star ξεκινά να μιλά για «τη βίλα του Ormen». Μια απλή έρευνα στο Google οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η λέξη «Ormen» σημαίνει φίδι ή δράκος στα νορβηγικά. Υπάρχει και μια ιστοσελίδα με το ίδιο όνομα («βίλα του Ormen») με σκοτεινές φωτογραφίες που παραπέμπουν σε αποκρυφισμό.
Το βίντεο (που παρουσιάζει τον Bowie να τραγουδάει ενώ πίσω του τρία άτομα στέκονται με ‘άδειο’ βλέμμα κάνοντας σπασμούς σαν δαιμονισμένοι) δείχνει μια γυναίκα με ουρά να πηγαίνει σε ένα νεκρό αστροναύτη, ο οποίος προφανώς ήταν νεκρός για μεγάλο χρονικό διάστημα, και όταν του ανοίγει το κράνος βλέπουμε το αρχαίο διακοσμημένο κρανίο του (προφανώς μη γήινος). Μετά το τραγούδι μιλά για «την ημέρα της εκτέλεσης», όπου οι γυναίκες γονάτισαν… και τότε βλέπουμε ένα χωράφι όπου τρία «σκιάχτρα» κρέμονται από τρεις σταυρούς. Και τα σκιάχτρα κουνιούνται σπαστικά. Το τραγούδι λέει:
«Κάτι συνέβη την ημέρα που πέθανε… Κάποιος άλλος πήρε τη θέση του, και φώναξε θαρραλέα (Είμαι ένα μαύρο αστέρι, είμαι ένα μαύρο αστέρι)»…
Ο Bowie κρατάει κάτι που μοιάζει με Βίβλο και το περιφέρει σαν «ιερό βιβλίο», αλλά έχει ένα μεγάλο μαύρο αστέρι (ή πεντάλφα) στο εξώφυλλο. Βλέπουμε μετά σε κοντινό πλάνο ένα γενειοφόρο άνδρα (σκιάχτρο) να σπαρταράει πάνω στον σταυρό του. Το τραγούδι μιλάει συνεχώς για το κερί «στο κέντρο όλων». Το διακοσμημένο κρανίο το φέρνει με τιμή μία γυναίκα ντυμένη στα μαύρα (σαν ιέρεια) σε μια ομάδα γυναικών που είναι ντυμένες σεμνά (σαν παραδοσιακές χριστιανές) που κι αυτές μόλις το βλέπουν, κλίνουν με σεβασμό το κεφάλι τους και αρχίζουν να κάνουν σπασμωδικές συσπάσεις. Σηκώνουν τα χέρια τους, χορεύουν, γονατίζουν με τα πρόσωπά τους μπροστά του. Συνεχώς σε όλο το βίντεο άνδρες και γυναίκες παρουσιάζονται να έχουν σπασμούς ανεξέλεγκτα, σαν κάτι να έχουν καταληφθεί από κάτι.
Ο David Bowie, όπως και τόσοι άλλοι διάσημοι αστέρες της ροκ, ήταν θαυμαστής του διάσημου αποκρυφιστή/ σατανιστή Άλιστερ Κρόουλυ, γνωστού και ως «το θηρίο». Ο Bowie αναφέρθηκε στον Crowley στο τραγούδι του “Quicksand” από το άλμπουμ «The Man Who Sold the World».
Ο παραγωγός του βίντεο Black Star ήταν ο Johan Renck, ο οποίος είναι επίσης «ένας τεράστιος οπαδός του Crowley» που είπε ότι είχε «δοκιμάσει να κάνει μια ταινία για τη ζωή του Κρόουλι πριν από μερικά χρόνια» (Behind «Blackstar»: An Interview With Johan Renck, Justin Joffe, Nov. 19 2015).
Ο Aleister Crowley είχε μια μεγάλη επιρροή σε πολλούς σταρ τουροκ, όπως ήταν ο Jimmy Page των Led Zeppelin, ο Ozzy Osbourne, ο Jim Morrison των Doors, ο τραγουδιστής των Iron Maiden Bruce Dickinson, ο Sting, ο Marilyn Manson, ο ΜικΤζάγκερ και οι Beatles.
Μετά από τον θάνατο του Bowie, ήρθε η είδηση του θανάτου του Glenn Frey, κιθαρίστα και συνιδρυτής των Eagles. Το συγκρότημα έγινε γνωστό με το τραγούδι «Hotel California», που περιέχει σατανικό μήνυμα. Όσοι έχετε τον δίσκο σε βινύλιο μπορείτε να τον βάλετε να παίξει ανάποδα και να το ακούσετε. Πιο συγκεκριμένα είναι στο σημείο που οι στίχοι λένε “In the middle of the night, just to hear them say’, το ανάποδο είναι “Satan he hears this. He had me believe in him.”
Η ιστορία συνδέει το τραγούδι με την «Εκκλησιά του Σατανά» και τον Άντον ΛαΒέι γνωστό ως «Μαύρο Πάπα». Αυτός ο μύθος θέλει το τραγούδι να αναφέρεται σε ένα ξενοδοχείο που είχε αγοράσει ο σατανιστής, ΛαΒέι στο Σαν Φρανσίσκο το οποίο μετέτρεψε στην «Εκκλησία του Σατανά» και εκεί έγραψε τη «Σατανική Βίβλο». Μάλιστα λένε ότι στη φωτογραφία στο οπισθόφυλλο του δίσκου σε ένα παράθυρο ψηλά αριστερά εμφανίζεται η μορφή του ΛαΒέι που προειδοποιεί τους αθώους από κάτω του.
Το κομμάτι μιλά για ένα πολυτελέστατο ξενοδοχείο που φαινομενικά μοιάζει με Παράδεισο, όμως στην πορεία οι «σκοτεινές» του πτυχές έρχονται στην επιφάνεια. Ο ταξιδιώτης αρχικά ενθουσιάζεται, όμως στη συνέχεια, αδυνατεί να «σκοτώσει το θηρίο» στίχος «Kill the Beast» και μαθαίνει πως «δε θα μπορέσει ποτέ να βγει από το ξενοδοχείο», «you can check out anytime you like, but you can never leave». Ενώ ο στίχος «δεν έχουμε αυτό το πνεύμα εδώ από το 1969» λέγεται πως αναφέρεται στον Χριστό και το γεγονός ότι η σατανιστική ομάδα αυτή δημιουργήθηκε το 1969.
«Last thing I remember,I was Running for the door
I had to find the passage back to the place I was before
“Relax” said the night man,
“We are programmed to receive. You can check out any time you like, But you can never leave!… »
Ποιο είναι το «θηρίο» που πρέπει να σκοτώσει; Και γιατί δεν μπορείς να φύγει ποτέ;
Για την ιστορία το «Hotel California» κυκλοφόρησε το 1977 πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλον τον κόσμο και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια στην ιστορία της ροκ. Κατέχει την 49η θέση στη λίστα του Rolling Stone με τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών ενώ το solo του έχει ψηφιστεί ως το 8ο καλύτερο guitar solo στην ιστορία της μουσικής από το Guitar Magazine.
Ακολουθεί το τροχαίο και ο θάνατος του Black λίγες μέρες μετά. Για τον Black δεν έχει ακουστεί κάτι, αλλά το όνομα από μόνο του μας κάνει να προβληματιστούμε. Ενώ δύο μέρες πριν πέθανε και ο Jimmy Bain ,σπουδαίος Σκωτσέζος μπασίστας των Dio (στα Ιταλικά σημαίνει Θεός) και Rainbow.
O μπασίστας ήταν 68 ετών και τα αίτια του θανάτου του δεν έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά… Ο Ronnie James Dio που έκανε τους Dio είχε «θεοποιηθεί»
από τους περισσότερους οπαδούς του heavy metal και του ευρύτερου χώρου
της rock. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 16 Μαΐου 2010 σε ηλικία 67
ετών και ήταν ο άνθρωπος που καθιέρωσε την χειρονομία με το σήμα «Κέρατα Διαβόλου»
(devil’s horns). Ο Dio ήταν και τους Rainbow, συγκρότημα που
δημιούργησε ο κιθαρίστας Ρίτσι Μπλάκμορ ( Ritchie Blackmore), αμέσως
μετά την αποχώρηση του από τους Deep Purple. Αλλά και
στους Black Sabbath (Μαύρο Σάββατο) το 1979 αντικαθιστώντας τον Ozzy
Ozbourne, κυκλοφορόντας τον επιτυχημένο εμπορικά δίσκο Heaven and
Hell.Όπως βλέπετε υπάρχουν αρκετά στοιχεία που συνδέουν τη rock με τον Σατανά – σατανισμό. Δεν μπορώ να αποδείξω 100% την ακριβή την σχέση των παραπάνω τραγουδιστών με το θέμα, αλλά σίγουρα οι μαζικοί θάνατοι (θυσίες) όλων μέσα σε λίγες μέρες και με στην αρχή του 2016 μόνο τυχαία δεν μπορώ να την θεωρήσω. Δεν ξέρω εσείς τι πιστεύεται, αλλά το σίγουρο είναι πως ο Σατανάς γνωρίζει τη δύναμη της μουσικής σε ένα πολύ προσωπικό επίπεδο. Νομίζω ότι είναι σχεδόν αυτονόητο ότι η σημερινή μουσική δεν αντιπροσωπεύει πλέον ή τιμά τον Κύριο, τον πραγματικό δημιουργό της μουσικής.
Κάνω την εκτίμηση πως μέσα στο 2016 θα ακούσουμε και για πολλούς άλλους θανάτους γνωστών rock stars και μάλιστα σύντομα θα σκάσει ο επόμενος. Ένα όνομα που θα συγκλονίσει τον μουσικό χώρο.
ΠηγήOn News
αναρτήθηκε από το χρήστη Anemoni @ 6:14 μ.μ.
<< Αρχική σελίδα