Γράφει ο Χρήστος Βαλκάνιος
Παρακολουθήσαμε αυτές τις μέρες εκ μέρους της Τουρκίας μια μοναδική σε γκλαμουριά και
πανηγυρική ατμόσφαιρα γιορτή για την άλωση της Πόλης. Αυτό που σκεφτόμασταν βλέποντας όλο αυτό το απίστευτο υπερθέαμα είναι ότι όλη αυτή η υπερβολή είναι για να πείσει τους ίδιους τους Τούρκους ότι είναι οι κυρίαρχοι της Πόλης και έχουν ανάγκη να το κάνουν, σε αυτό τον υπερθετικό βαθμό, γιατί στη συνείδηση όλων αλλά κυρίως τη δική τους, η Πόλη δεν είναι κομμάτι τους, το ξέρουν και κυρίως το νοιώθουν πολύ καλά. Βέβαια ο Ερντογάν εκτός από τον λόγο που αναφέραμε έχει και έναν επιπλέον, να δείξει πόσο μεγάλος είναι ο Μωάμεθ και μάλιστα να προβληθεί σε τέτοιο βαθμό που να κυριαρχεί σε σύγκριση με τον Κεμάλ, προσπαθώντας φυσικά και με αυτό τον τρόπο, να περνάει στη συνείδηση του τουρκικού λαού το Νέο- οθωμανικό μοντέλο σε βάρος του κοσμικού, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος και για την επερχόμενη σε αυτή την κατεύθυνση αλλαγή του τουρκικού συντάγματος.
Έτσι , για τον εορτασμό της άλωσης της Πόλης, στήθηκαν φέτος σκηνικά, τα οποία είναι τα μεγαλύτερα παγκόσμια ενώ παρουσιάστηκε μόλις έπεσε το φως της ημέρας, τρισδιάστατα η εικόνα του Μωάμεθ του Πορθητή. Συγκεντρώθηκαν περίπου 600.000 άτομα πολλά των οποίων μεταφέρθηκαν και από άλλες πόλεις. Αποτελεί έναν εορτασμό που το κυβερνών κόμμα στην Τουρκία AKP , δίνει τεράστια σημασία και αξία. Περισσότερα από 1200 άτομα χρησιμοποιήθηκαν για την παράσταση, πολλά από τα οποία είχαν ντυθεί γενίτσαροι. Περίπου 9000 αστυνομικοί , πέντε ελικόπτερα, ένα υποβρύχιο, μία φρεγάτα και τρία σκάφη του λιμενικού κινητοποιήθηκαν για τους εορτασμούς. Η αντιπολίτευση από τη μεριά της κατηγορεί τον Ερντογάν ότι ενώ ακυρώνει άλλους εθνικούς εορτασμούς, κάθε χρόνο δίνει όλο και μεγαλύτερο βάρος στους εορτασμούς της άλωσης και ταυτόχρονα ισχυρίζεται ότι το κάνει αυτό, διότι στόχος του είναι να ξεριζώσει την ιστορία του Κεμάλ ώστε να επικρατήσει ο νέο – οθωμανισμός.
Θεωρούμε ότι η αντιπολίτευση εκφράζει την πραγματική αλήθεια, μόνο που ο Ερντογάν εκφράζει την πραγματικότητα και τον ρεαλισμό, που ολοφάνερα λέει ότι η Κωνσταντινούπολη, όπως και όλα τα παράλια, ότι και να γίνει, δεν πρόκειται βαθειά στη συνείδηση του Τούρκου να πάψουν να είναι Ελληνικά. Συνεπώς ο νέο – οθωμανισμός που προβάλλει την κατάκτηση σε φονταμενταλιστική βάση θα αποτελεί την ρεαλιστική προσέγγιση. Εξάλλου το κοσμικό κράτος της Τουρκίας όπως προσπαθούσαν να το έχουν μέχρι σήμερα, ουσιαστικά είναι ένα υβρίδιο χωρίς πραγματική ταυτότητα. Αυτή την ταυτότητα προσπαθεί να δώσει ο Ερντογάν, δηλαδή του κατακτητή, του βάρβαρου, του πολιτισμικά καθυστερημένου … και αυτή τελικά είναι η πραγματικότητα.
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο