Βότανα για γερά μαλλιά

Η τριχόπτωση είναι ο εφιάλτης κυρίως για τον άνδρα, μετά τα χρόνια της πρώτης νεότητας. Οσο νωρίτερα εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια τόσο μεγαλύτερη είναι και η ανησυχία για την εμφάνισή

του. Στο εμπόριο υπάρχουν διαθέσιμα δεκάδες προϊόντα που υπόσχονται ενδυνάμωση των μαλλιών, ενώ τα τελευταία χρόνια η επιστήμη έχει βρει πολλές μεθόδους για την καταπολέμηση της τριχόπτωσης. Σε κάθε περίπτωση, η φύση έχει προνοήσει ακόμα και γι' αυτό. Εδώ και εκατοντάδες χρόνια πολλά βότανα χρησιμοποιούνται στη λαϊκή ιατρική για την τόνωση των μαλλιών.

Ας δούμε τα 10 βότανα για να έχετε γερά και λαμπερά μαλλιά:

Αγγουριά
Ο πιο πιθανός τόπος καταγωγής της αγγουριάς είναι η Ινδία, αν και η καλλιέργειά της ήταν σίγουρα γνωστή στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη. Τα μέρη του φυτού που είναι γνωστά για τις θεραπευτικές ιδιότητές τους είναι τα φύλλα, οι καρποί και οι σπόροι. Παρά το γεγονός ότι η θεραπευτικές του ιδιότητες είναι υποτιμημένες, το αγγούρι βοηθά στην αντιμετώπιση αρκετών προβλημάτων υγείας. Σε φέτες, χυμό ή πολτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την περιποίηση και τόνωση της επιδερμίδας και των μαλλιών αλλά και την τόνωση της τριχοφυΐας. Ο χυμός που αποτελείται από 100 γραμμάρια αγγουριού και δύο κουταλιές της σούπας γάλα μπορεί να απλωθεί στα μαλλιά για περίπου μισή ώρα και να ξεβγαλθεί με χλιαρό νερό.

Αχιλλαία
Το φυτό οφείλει το όνομά του στον Αχιλλέα ο οποίος, σύμφωνα με κάποιους μύθους, το χρησιμοποίησε ως επουλωτικό των πληγών του κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου. Στη Βόρεια Ευρώπη τη χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν, αντί για τον λυκίσκο, στην παρασκευή μπίρας, ενώ την έριχναν και στα βαρέλια για να διατηρείται καλύτερα το κρασί. Η αχιλλαία περιέχει αιθέριο έλαιο, που αποτελείται από κινεόλη και προαζουλένη, και αχιλλεΐνη. Η αχιλλεΐνη είναι η ουσία που δίνει στο φυτό τη χαρακτηριστική πικρή γεύση του. Είναι ιδιαίτερα υγιεινό φυτό το οποίο, μεταξύ άλλων, συμβάλλει και στην τόνωση των μαλλιών. Με εντριβές στο κεφάλι εμποδίζεται η τριχόπτωση και καθαρίζουν οι πόροι.

Δενδρολίβανο
Οι αρχαίοι Ελληνες θεωρούσαν ότι το δενδρολίβανο ήταν το «δώρο της Αφροδίτης» και με αυτό διακοσμούσαν τις εικόνες των θεών. Τον Μεσαίωνα φυτευόταν σχεδόν σε όλους τους κήπους και χρησιμοποιούνταν ως αρωματικό. Ηταν απαραίτητο συστατικό, μαζί με τον κέδρο και την τερβινθίνη, ενός αφεψήματος που το θεωρούσαν ελιξίριο της νεότητας. Το φυτό έχει μια δυνατή μυρωδιά καμφοράς, ενώ η γεύση του είναι καυστική και υπόστυφη. Αν τοποθετηθεί στο κεφάλι τονώνει τη μνήμη, ενώ το πλύσιμο των μαλλιών με δενδρολίβανο βοηθά την ανάπτυξη των τριχών. Να σημειωθεί ότι οποιαδήποτε χρήση του δενδρολίβανου πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή γιατί μπορεί, σε πολύ μεγάλη ποσότητα, να προκαλέσει δηλητηρίαση η οποία ενδεχομένως να είναι θανατηφόρα.

Καρυδιά
Η καρυδιά ήταν γνωστή στην αρχαιότητα και κυρίως στην Ινδία από όπου, το 150 π.Χ. περίπου, μεταφέρθηκε στην Κίνα. Τα αρωματικά φύλλα της περιέχουν τανίνη, πτητικό έλαιο, χρωστική ουσία, γιουγκλόνη, καθώς επίσης και ασβέστιο, μαγγάνιο, σίδηρο και κοβάλτιο. Η πράσινη φλούδα του φυτού είναι πολύ πλούσια σε βιταμίνη C, ενώ περιέχει μηλικό και κιτρικό οξύ, τανίνη, άλατα, χλωροφύλλη και άμυλο. Για να επιτύχουμε την τόνωση των μαλλιών βράζουμε δύο χούφτες φύλλα ή αντίστοιχη ποσότητα πράσινης φλούδας καρυδιών για 15 λεπτά σε δύο λίτρα νερού. Με το μείγμα αυτό κάνουμε εντριβές στο τριχωτό του κεφαλιού. Εκτός από το ότι τονώνονται, τα μαλλιά γίνονται επίσης πιο λαμπερά, ενώ αποκτούν και λίγο πιο σκούρο χρώμα.

Κρεμμύδι
Πρόκειται για ένα από τα λίγα φυτά που όταν καταναλώνονται ως τροφή επιδρούν θετικά στον οργανισμό και ως φάρμακο. Το μέρος που χρησιμοποιείται περισσότερο για θεραπευτικούς λόγους είναι ο βολβός. Περιέχει μια πτητική και δακρυγόνο ουσία με σουλφίδια η οποία περιέχει θειούχο αλλύλιο. Επιπλέον, περιέχει σάκχαρα, πυρίτιο, φθόριο, ιώδιο, φωσφορικό ασβέστιο, οξικό ασβέστιο και κιτρικό ασβέστιο, καθώς επίσης και βιταμίνες A, B και C. Σε εξωτερική χρήση, το κρεμμύδι ενισχύει την τριχοφυΐα. Η συνιστώμενη δόση είναι 60 γραμμάρια κρεμμύδι τα οποία πρέπει να αναμειχθούν με 15 γραμμάρια ανθρακικό κάλιο και 240 γραμμάρια νερό. Με το μείγμα κάνουμε καθημερινό μασάζ του δέρματος του κεφαλιού.

Λάππα
Η λάππα ή λάπαθο είναι ένα κοινότατο φυτό που απαντάται σε πολλές περιοχές της Ευρώπης. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται η ρίζα, τα φύλλα και, σπανιότερα, ο καρπός. Ως θεραπευτικό βότανο ήταν περισσότερο δημοφιλές τον Μεσαίωνα, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται περισσότερο από τους ομοιοπαθητικούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χρήση της λάππας ως φάρμακο για τη σύφιλη από τον Ερρίκο Γ' της Γαλλίας. Γενικά, η λάππα είναι ένα φυτό που χρησιμοποιείται στη λαϊκή ιατρική για την αντιμετώπιση παθήσεων του δέρματος όπως η ακμή, τα εκζέματα και η ψωρίαση, ενώ βοηθά και στην καταπολέμηση της τριχόπτωσης. Η πιο κατάλληλη εφαρμογή για την τριχόπτωση είναι η λοσιόν από φύλλα ή ρίζα με την οποία κάνουμε μασάζ στο κεφάλι κατά τη διάρκεια του λουσίματος.

Λεμονιά
Το λεμόνι, εκτός από τις αναρίθμητες χρήσεις του στη μαγειρική, την αρωματοποιία και τη ζαχαροπλαστική, είναι και πολύτιμο φάρμακο που δυναμώνει και τονώνει τον οργανισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου χορηγούνταν σε σκόνη στους στρατιώτες της Σοβιετικής Ενωσης για να αντιμετωπίσουν καλύτερα τα χιόνια και το κρύο. Η φλούδα του λεμονιού περιέχει αιθέρια έλαια, ενώ η σάρκα του είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β, C και D, κιτρικό οξύ, άλατα καλίου και φωσφόρου, μαγνήσιο, ασβέστιο, πυρίτιο και νάτριο. Αν γίνει εξωτερική χρήση ο χυμός του λεμονιού καθαρίζει το δέρμα, ενώ προλαμβάνει την πιτυρίδα και την τριχόπτωση. Αν γίνει εξωτερική χρήση, ο χυμός του λεμονιού καθαρίζει το δέρμα, ενώ προλαμβάνει την πιτυρίδα και την τριχόπτωση.

Νεροκάρδαμο
Είναι πολύ γνωστό υδρόφιλο φυτό που είναι γνωστό με την ονομασία κρεσόν. Απαντάται σε όλη την Ευρώπη, στις άκρες των ρυακιών, στις πηγές ακόμα και στα έλη. Στην Ελλάδα το βρίσκουμε κυρίως στην Πελοπόννησο και στα νησιά, σε σημεία όπου υπάρχουν στάσιμα ή ημιστάσιμα νερά. Το νεροκάρδαμο χρησιμοποιείται στη λαϊκή ιατρική για τη φροντίδα διάφορων παθήσεων του δέρματος αλλά και για την προστασία των μαλλιών. Μεγαλύτερες θεραπευτικές ιδιότητες έχει το νεροκάρδαμο που βρίσκεται κοντά σε ιωδιούχες πηγές γιατί είναι περιεκτικότερο σε χρήσιμα συστατικά. Για εξωτερική χρήση χορηγείται πολτοποιημένο σε διαλυτικά και καθαριστικά καταπλάσματα. Μπορεί να χορηγηθεί μόνο του ή με αλάτι. Η δοσολογία πρέπει να είναι 10 γραμμάρια αλατιού σε 150 γραμμάρια νεροκάρδαμου.

Τσουκνίδα
Η τσουκνίδα είναι ένα από τα πιο ταπεινά, αλλά συγχρόνως και ένα από τα πιο θαυματουργά φυτά που υπάρχουν στη φύση. Δεν είναι υπερβολή να πει κάποιος ότι στη λαϊκή ιατρική η τσουκνίδα έχει χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση σχεδόν όλων των παθήσεων. Τα φύλλα της περιέχουν ισταμινική ουσία, πυρίτιο, κάλιο, τανίνη, μυρμηκικό οξύ, χαλκό, νάτριο, χλώριο καθώς επίσης και βιταμίνες Α και C. Μεταξύ των δεκάδων άλλων θεραπευτικών ιδιοτήτων της τσουκνίδας είναι και αυτή της πρόληψης της τριχόπτωσης. Από τα φύλλα της τσουκνίδας γίνεται λοσιόν για την τόνωση της τριχοφυΐας.

Μαϊντανός
Ο μαϊντανός προέρχεται από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη ή τη Δυτική Ασία και από αυτές τις περιοχές διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο. Στην αρχαιότητα το χρησιμοποιούσαν μόνο ως φαρμακευτικό φυτό και ποτέ στη μαγειρική. Ο Πλίνιος και ο Διοσκουρίδης συνιστούσαν τον μαϊντανό ως καλό φάρμακο για το στομάχι, διουρητικό και εμμηναγωγό. Με εξωτερική χρήση το αφέψημα του μαϊντανού προστατεύει το κεφάλι από τις ψείρες και τις κόνιδες, ενώ σε λοσιόν τα πολτοποιημένα φύλλα του φυτού εμποδίζουν την τριχόπτωση. Το αφέψημα του μαϊντανού δεν πρέπει, πάντως, να καταναλώνεται για περισσότερο από τρεις ημέρες στη σειρά γιατί μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες. Κάποιες από αυτές είναι οι εντερορραγίες, ο ίλιγγος και η ελάττωση των καρδιακών παλμών.

 

Πηγή: Βασισμένο σε άρθρο από το ethnos/Fytokomia.gr