Anemoni: Τσικνοπέμπτη: Να μυρίσει τσίκνα!

Τσικνοπέμπτη σε ταβέρνα; Ολο και λιγότεροι νοσταλγούν το στρίμωγμα και την ανελέητη αναμονή

για άλλη μια φορά "δεν ξαναβγαίνω Τσικνοπέμπτη". Καλύτερα στο σπίτι. Φωνάζεις δυο ως τέσσερις φίλους -είναι και καθημερινή και περιορίζουμε τη φασαρία- αγοράζεις έγκαιρα τα κρεατικά σου (από αξιόπιστο κρεοπώλη) και "τσικνίζεις" με τον τρόπο που σε βολεύει: αν έχεις τζάκι το εκμεταλλεύεσαι για μπριζολάκια στα κάρβουνα, αν δεν αντέχεις φασαρία "της ώρας" πετάς μια λαδόκολα στο φούρνο, αν σου αρέσει το τηγάνι φτιάχνεις μια συκωταριά να μοσχομυρίσει το σπίτι. Προσαρμόζεις το έθιμο στις ανάγκες σου.
για να φας ένα κιλό παραψημένα παϊδάκια και να φύγεις με τα ρούχα ποτισμένα τσίκνα, υποσχόμενος

Το κρέας έχει τον πρώτο λόγο και ο ρόλος του είναι να τσικνίσει. Που σημαίνει ότι αφήνουμε για άλλη περίσταση μοσχαράκια και φιλετάκια και στρεφόμαστε προς τα πιο "αμαρτωλά", που έτσι κι αλλιώς δεν τα τρώμε καθημερινά: αρνάκι, κατσικάκι, μπριζολάκια από λαιμό. Εκτός κι αν ετοιμάσουμε ένα γκιούλμπασι στο χαρτί, που χρειάζεται πιο ψαχνό κρεατικό. Βάζουμε τα υποψήφια ψητά αποβραδίς στη μαρινάδα και τα βγάζουμε από το ψυγείο τουλάχιστον μια ώρα πριν το ψήσιμο. Οι συνοδευτικές πατάτες γίνονται παράλληλα στο φούρνο ενώ και τα ψητά λαχανικά είναι πολύ καλή ιδέα.

Όπως και να είναι, η Τσικνοπέμπτη θα γιορταστεί και το νέφος του τζακιού θα μετατραπεί σε νέφος τσίκνας για ένα βράδυ -για να μην ξεχνάμε ένα από τα πιο ευχάριστα έθιμα της χρονιάς.

Ας δούμε νόστιμες παραδοσιακές συνταγές: