Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Η δυνητική ομορφιά της πολιτικής

του *Δημήτρη Βουρέλλη
Δεν είναι  γνωστό πόσα χρήματα ακριβώς χρωστάμε σαν κράτος. Κάποιοι μιλάνε για 300 δις, κάποιοι άλλοι ανεβάζουν τον αριθμό στα 350 δις. Γνωστός όμως είναι ένας άλλος αριθμός, πιο τρομακτικός : Oι 550 πιο πλούσιοι Έλληνες κατέχουν 660 δις. Και να φανταστεί κανείς, ότι οι δικοί μας πλούσιοι είναι ψιλικατζήδες μπροστά σε άλλους συναδέλφους τους του εξωτερικού. Υπάρχουν άνθρωποι των οποίων η προσωπική περιουσία, ξεπερνά  τους προϋπολογισμούς ολόκληρων κρατών. Αυτό δεν μπορεί να είναι σωστό…
Το ότι οι τεράστιες αυτές περιούσιες δημιουργήθηκαν ως επί το πλείστον σε δημοκρατικά καθεστώτα, δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά με τη Δημοκρατία μας. Στην ουσία, εκατομμύρια άνθρωποι εκχωρούν οικιοθελώς τα πάντα σε μια χούφτα ανθρώπων. Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς πολλούς μικρούς λόγους που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα αλλά στη βάση όλων τους βρίσκεται- κατά τη γνώμη μου- ένας: Η παραίτηση.
Η δύναμη της Δημοκρατίας βρίσκεται στη συμμετοχή των πολιτών. Μέσα από τη συμμετοχή του ο πολίτης ασκεί έλεγχο , γνωστοποιεί και επιβάλλει τις ιδέες και τα συμφέροντά  του. Όταν εκατομμύρια ασχολούνται με την πολιτική, τότε οι ιδέες και τα συμφέροντα εκατομμυρίων ανθρώπων ζυμώνονται ως που να βγει ένας κοινός παρονομαστής. Όταν μόνο 550 ασχολούνται με την πολιτική, είτε οι ίδιοι είτε μέσω αντιπρόσωπων τους, τότε επιβάλλονται οι ιδέες και τα συμφέροντα αυτών. Τόσο απλά…
Μπορούμε να έχουμε με την πολιτική ό,τι προβλήματα θέλουμε, αλλά η παραίτηση και η αποστασιοποίηση σίγουρα δεν είναι η λύση. Στα κάτω κάτω, αν πιστεύουμε ότι όλες τις θέσεις κλειδιά τις κατέχουν οι ανίκανοι και οι φαύλοι, ας σκεφτούμε ότι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει όσο εμείς καθόμαστε στον καναπέ μας.
*Ο Δημήτρης Βουρέλλης είναι συγγραφέας που ζει και εργάζεται στη Μυτιλήνη