Anemoni: Αμφίπολη: Νεα ευρήματα “κρύβονταν” πίσω από τις Καρυάτιδες- Διαψεύδει το υπουργείο Πολιτισμού την Ανακάλυψη Επιγραφών

Πολλά ερωτήματα που μέχρι σήμερα βασάνιζαν τους ειδικούς φαίνεται σιγά – σιγα να παίρνουν τις απαντήσεις τους. Τα νεα ευρήματα από τις ανασκαφές στον τάφο της Αμφίπολης είναι εντυπωσιακά.

Πίσω από τις Καρυάτιδες βρέθηκε ένα επιστύλιο το οποίο έχει σπάσει σε τρία κομμάτια.
Το μέρος του που είναι κολλημένο στον τοίχο, έχει πλάτος 80 εκατοστά με ένα μέτρο και ύψος 15 εκατοστά.
Εχει επάνω του μπλε και κόκκινο χρώμα ενώ υπάρχει και ορθομαρμάρωση που σύμφωνα με τους ειδικούς μας δείχνει ότι ο τάφος πιθανότατα να είναι πολυτελής. Τα τρία κομμάτια επιστυλίου, βρέθηκαν μέσα στο χώμα, κατά την αποχωμάτωση του θαλάμου. Τα ανασκαφικά ευρήματα μεταφέρθηκαν, νωρίς το πρωί, για λόγους προστασίας στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αμφιπόλεως. Σύμφωνα με έγκυρες πηγές του υπουργείου Πολιτισμού, στον προθάλαμο υπάρχουν και άλλα επιστύλια που διασώζονται χωρίς φθορές.
Επίσης, πίσω ακριβώς από τις Καρυάτιδες βρέθηκε αμμώδες χώμα το οποίο πιθανότατα μεταφέρθηκε από τον ποταμό Στρυμόνα από τους ίδιους τους κατασκευαστές του τάφου και φθάνει σε ύψος μέχρι και 70 εκατοστά. Το σημείο είναι απάτητο γεγονός που δείχνει ότι τοποθετήθηκε εκεί λίγο πριν σφραγιστεί ο τάφος.
Τι είναι το επιστύλιο
Πρόκειται για ένα παραλληλόγραμμο κομμάτι μαρμάρου που συνδέει τους κίονες και λέγεται έτσι γιατί βρίσκεται “επί των στύλων”. Στα μικρότερα μνημεία το επιστύλιο μπορεί να είναι ολόσωμο, δηλαδή να αποτελείται από ένα συμπαγές κομμάτι μαρμάρου. Σε μεγαλύτερα μνημεία αποτελούνταν από δυο στοιχεία ή ακόμη και τρία, όπως στον Παρθενώνα. Το κομμάτι που ήταν τοποθετημένο στο εσωτερικό του μνημείου λέγεται αντίθημα. Το επιστύλιο δεν είχε καμιά διακόσμηση εκτός από το ναό της Άσσου που είχε ανάγλυφα θέματα και κάποια πρώιμα σικελικά κτίρια που είχαν επενδύσεις από τερρακότα.
Στον Παρθενώνα, εκ των υστέρων είχαν αναρτήσει χάλκινες ασπίδες και επιγραφές. Το μόνο στοιχείο που υπήρχε στο επιστύλιο ήταν οι σταγόνες, έξι συνήθως, που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως στοιχείο των υπερκείμενων μετοπών.