Αγαπητοί συνάδελφοι, σας παρακαλώ, όπως δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στα διαλαμβανόμενα στο παρόν άρθρο, γιατί άπτονται της εθνικής ασφάλειας της πατρίδας μας.

Η Δύση σήμερα πληρώνει τα τραγικά εκείνα λάθη της καταστροφής των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας, τον καιρό της διάλυσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας, και δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια γιατί η Ελλάδα και η Κύπρος κατά γενική ομολογία αποτελούν τα προπύργια της άμυνας της Ευρώπης και Ουάσιγκτων και Βρυξέλες αναζητούν όλων των ειδών τα ερίσματα.
Η παγκόσμια πολιτικοοικονομική κρίση, μεταβάλει τις διεθνείς συγκυρίες στο χώρο της Ευρώπης που θα αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα από τις άγνωστες διαθέσεις του Πανισλαμικού Κινήματος. Γνωρίζουν πολύ καλά Ουάσιγκτων και Βρυξέλες, ότι όποιαδήποτε τουρκική ανάμιξη όπουδήποτε στη τελευταία ανάλυσή της έχει ισλαμικό χαρακτήρα, σ’ ένα χώρο που τις μέρες αυτές, τις τόσο κρίσιμες θα εξαφανισθούν και έθνη.
Θα άξιζε όμως ν’ αναρωτηθεί κανείς σε ποιούς λόγους οφείλεται η δήλωση του Ελληνα πρωθυπουργού, για την μεταναστευτική πολιτική: «Ποια σύνορα; Έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;» Η απάντηση αυτή είναι παρόμοια με την απάντηση που μου έδωσε ο Τούρκος Ναύαρχος Μπιρέντ, στις 23 Φεβρουαρίου 1991 στο ετήσιο συνέδριο της τουρκικής οργάνωσης στην Αμερική, Ο Ναύρχος Μπιρέντ, θεωρείται ένας από τους κύριους τεχνοκράτες της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας στο Αιγαίο. Στο περιθώριο του συνεδρίου, είχα την ευκαιρία ν’ ανταλάξω λίγες απόψεις μαζί του. Σ’ ερωτήσεις μου να μου πεί τη γνώμη του για το θέμα του Αιγαίου, μου είπε: «Οι συζητήσεις πρέπει να επαναληφθούν στη βάση, πως δεν υπάρχουν οριοθετικές γραμμές και σύνορα στο Αιγαίο». Μου είπε ακόμη ο κ. Μπιρέντ, ότι “σε λίγα χρόνια τα παιδιά μας θα γελάνε, όταν μάθουνε ότι δεν μπορούμε να συννενοηθούμε για τόσο απλό πράγμα και σε μια περιοχή, η οποία ανήκει στην Ε.Ο.Κ., στην οποία η Ελλάδα τυγχάνει μέλλος και η Τουρκία προσπαθεί να εισέλθει». Πάνω σ’ αυτό του είπα μόνο, ότι η σκέψη του και μεθοδολογία του είναι ανακόλουθη, γιατί η χώρα του προσπαθεί να δώσει μια γεωπολιτική λύση στο πρόβλημα του Αιγαίου, ενώ ακόμα τα σύνορα της Ευρωπαικής Οικονομικής Κοινότητας είναι άγνωστα από πλευράς πολιτικής και ασφάλειας, και η Τουρκία δεν είναι ούτε καν μέλος. Απάντησε: “Κάποτε θα θυμηθείς τις κουβέντες μου αυτές”, και εδώ έκλεισε η συζήτησή μας. Πρόκειται, δηλαδή, για τις γνωστές και απαράδεκτες τουρκικές απόψεις προσέγγισης του προβλήματος.
Ταυτόχρονα, ανακαλύπτοντας ότι η Ευρώπη έχει σύνορα, η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, εκφράζει τον προβληματισμό της για την εισβολή πρσφύγων στην Ευρώπη αναφερόμενη σε τέσσερα σημεία. Καταπιάνεται, όλως αιφνιδίως, ότι η Ελλάδα «χρειάζεται τη στήριξη της Τουρκίας γιατί αδυνατή να φυλάξει μόνη τα σύνορά της». Επιπλέον, υποστηρίζει για την «φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης». Παράλληλα, λέει πως πρέπει «να δούμε τους λόγους της φυγής των ανθρώπων, και να τους καταπολεμήσουμε». Επιπρόσθετα μιλάει για εγκατάστασης “hot spots”, για κατανομή προσφύγων, σε χώρες που βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαικής Ένωσης, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.
Με δεδομένα τα παραπάνω, όλη αυτή η δραστηριότητα, της Γερμανίας, γύρω από το Αιγαίο, για κοινές περιπολίες Ελλάδας-Τουρκίας για την κατάσταση της μεταναστευτικής ροής των θαλασσίων συνόρων στο Αιγαίο, αποτελεί σχέδιο, από συμβουλές και υποδείξεις ανόμωτων Κέντρων, και της Τουρκίας η οποία ζητά ανταλλάγματα. Η επίσημη Ελλάδα, πρέπει να έχει κατά νου μέσα από το φάσμα των εξελίξεων, ότι η Τουρκία θα δημιουργήσει συγχύσεις γύρω από το θέμα των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος στο Αιγαίο. Οι προσπάθειες της Τουρκίας, για συνεκμετάλλευση και συγκυριαρχία στο Αιγαίο δεν έχουν σταματήσει από το 1962. Θα θέσει και πάλι αίτημα αναλήψεως της ευθύνης και επιχειρησιακής διευθύνσεως του Ανατολικού Αιγαίου, αλλά και μέριμνα αμύνης του θαλασσίου χώρου από τον τουρκικό στόλο, κάτι που ζήτησε και στο παρελθόν από το ΝΑΤΟ. Το σχέδιό της Τουρκίας είναι ότι τα νησιά για να έχουν δικαίωμα επί της αιγιαλίτιδος ζώνης, της συνορευούσης ζώνης, της υφαλοκριπίδος και της οικονομικής ζώνης, αναλόγως: α) του μεγέθους των β) Του πληθυσμού, κάτι που προβλέπει να γίνει με τους Μουσουλμάνους, γ) της γεωγραφικής γειτνιάσεως και δ) αναλόγως της γεωμορφολογικής διαμορφώσεώς των.
Σε αντίθεση με την εγκατάσταση των “hot spots”, “σε χώρες που βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαικής ‘Ενωσης, για την δίκαιη κατανοή των προσφύγων¨, η Κυρία Μέρκελ πρέπει να γνωρίζει ότι τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης είναι η διαχωριστική γραμμή των ορίων επί του Αιγαίου, και όχι στα ελληνικά νησιά. Αξίζει να σημειωθεί ιδιαίτερα η νομική κατάσταση των συνόρων της Ευρωπαικής ‘Ενωσης.
Στην περίπτωση αυτή, η Ευρώπη πρέπει να γνωρίζει ότι για τα σύνορα της Ελλάδος στο Αιγαίον Πέλαγος υπάρχουν επίσημοι χάρτες της διαχωριστικής γραμμής των ορίων επί του Αιγαίου και η Ελληνική κυριαρχία επί των νήσων και της αιγιαλιτιδος ζώνης είναι αναγνωρισμένη και επικυρωμένη διεθνώς. Και πιο συγκεκριμένα, η αναγνώριση της Ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας του Ελληνικού Κράτους επί των ηπειρωτικών και νησιωτικών εδαφών του κατοχυρώθηκε με τις ακόλουθες συνθήκες, οι οποίες συνήφθησαν και ισχύουν:
1) Η Συνθήκη της Λωζάνης της 24ης Ιουλίου 1923. Την Συνθήκη αυτή την υπέγραψαν τότε η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ιαπωνία, η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Σερβία και η Τουρκία.
2) Οι Ιταλοτουρκικές Συμφωνίες της 4ης Ιανουαρίου 1932 και της 28ης Δεκεμβρίου 1932, στην ‘Αγκυρα, που καθορίζουν τα θαλάσσια σύνορα της νήσου Καστελλορίζου και των λοιπών νησών της Δωδεκανήσου και των Μικρασιατικών ακτών.
3) Η Συνθήκη του Μοντραί, της 20ης Ιουλίου 1930 μεταξύ Αγγλίας, Αυστραλίας, Βουλγαρίας, Γαλλίας, Ιαπωνίας, Γιουγκοσλαβίας, Ρουμανίας, Ρωσίας και Τουρκίας.
4) Η Συνθήκη των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947, μεταξύ Η.Π.Α., Κίνας, Γαλλίας, Μ. Βρεττανίας, Ρωσίας, Αυστραλίας, Βελγίου, Βραζιλίας, Αιθιοπίας, Ελλάδος, Ινδιών, Ν. Ζηλανδίας, Κάτω χωρών, Πωλωνίας, Τσεχοσλοβακίας, Νοτιαφρικανικής Ενώσεως, Γιουγκοσλαβίας, Ουκρανίας και Ιταλίας.
Αυτή η ιστορική πραγματικότητα διεμόρφωσε την νομική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο Αιγαίον. Εις το Αιγαίον, τα σύνορα, δηλαδή την διχωριστική γραμμή αποτελούν τα χωρικά ύδατα εκάστης χώρας. Ακριβώς το πλήθος και η διάταξη των Ελληνικών νησιών στο Αιγαίο κατοχυρώνουν το αδιαίρετον του Αιγαίου Πελάγους και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα επί ολοκλήρου του Αιγαίου Πελάγους αφού τα ελληνικά χωρικά ύδατα και οι υφαλοκριπίδες των νησιών αλληλοκαλύπτονται και καλύπτουν σχεδόν όλο το Αιγαίο Πέλαγος.
Στη συνέχεια, η Κυρία Μέρκελ υπογραμμίζει την ανάγκη να «καταπολεμήσουμε τα αίτια της φυγής των ανθρώπων αυτών».
Είναι γεγονός, Κυρία Μέρκελ, ότι όλοι γνωρίζουμε τα βαθύτερα αίτια, όλοι γνωρίζουμε το ΓΙΑΤΙ. Είναι γνωστό σε όλους μας ότι μιά ακόπλαστη εθνοκάθαρση έχει πάρει μέρος για τον διαχωρισμό μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών. Αρκετά εκατομμύρια Ιρακινοί, και Σύριοι εκτιμάται, είναι πρόσφυγες είτε σε γειτονικές χώρες ή μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Με το συνολικό αριθμό θανάτων να εκτιμάται σε εκατοντάδες χιλιάδες και πολλοί άλλοι να έχουν φρικτά ακρωτηριαστεί, η κοινωνίες τους έχουν τραυματιστεί βαθιά.
Αναντίρρητα, μιάς και ένα ενωμένο Ιράκ με μια ισχυρή κεντρική κυβέρνηση, και μιά ενωμένη Συρία θα είναι καλύτερα εξοπλισμένες να αντισταθούν στα συμφέροντα των εξωτερικών συμφερόντων, εάν οι συγκρούσεις μεταξύ σιιτών, σουνιτών, Κούρδων, Χριστιανών, ισλαμικό κράτος και ανάμικτες πολέμαρχοι δεν ξεφεύγουν εκτός ελέγχου, τότε είναι ευδιάκριτο πλεονέκτημα των Η.Π.Α. και των Ευρωπαίων Για να είναι το Ιράκ και η Συρία συμβατά απαιτείτε να διαλύσουν τον σουνιτικό έλεγχο των χωρών, δεδομένου ότι οι σουνίτες αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της σίγουρης μεσαίας τάξης και το σύνολο σχεδόν της ελίτ.
Βλεπουμε εικόνες και ρεπορτάζ, με τα παιδάκια που πνίγονται στην Μεσόγειο, να κάνουν τον γύρο του κόσμου, αλλά το ερώτημα που πρέπει να τεθεί και να απαντηθεί είναι το ΓΙΑΤΙ. Το γιατί το γνωρίζουμε. Απεναντίας, είναι όπως οι τύραννοι (η λέξη αυτή για ορισμένους είναι οι νικητές) έχουν μάθει μέσα από την ιστορία, ότι “σε κάποιο σημείο η βίαιη καταστολή δουλεύει”. Η αμερικανική και ευρωπαική παράλειψη δεν είναι τυχαία, αλλά μεθοδευμένη και θα επακολουθήσουν και χειρότερα προς την κατεύθυνση αυτή.
Στην περίπτωση αυτή, οι ελιτ δεσμεύονται μέσα από ιδεατού (μη εμπειρικού) χαρακτήρα αυτόπροσδιορισμούς σε ό,τι αφορά τα αίτια της φυγής των προσφύγων και λαθρομεταναστών». Νομίζω ότι γνωρίζουμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Ενεργεί έτσι για τον ίδιο λόγο που όταν τελείωνε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ο Ed Kent δεν ήταν σε θέση να εντοπίσει Γερμανούς οι οποίοι προηγουμένως ήταν φιλοναζιστές. Για τον ίδιο λόγο που ο Ed δεν μπορούσε να εντοπίσει τους Γάλλους οι οποίοι ήταν στο πλευρό των Γερμανών. Για τον ίδιο λόγο που οι Αμερικανοί απέτυχαν να δουν τι θα έκαναν με τους αυτόχθονες Αμερικανούς και του Μαύρους. Για τον ίδιο λόγο που οι Ρώσοι κατά τη διάρκεια της εποχής του Στάλιν δεν αντιλαμβάνονταν τί έκαναν σε δεκάδες εκατομμύρια συμπατριωτών τους. Για τον ίδιο λόγο που μέχρι πρόσφατα οι Ιάπωνες αντιδρούσαν σε ό,τι αφορά τη δική τους συμπεριφορά έναντι των λοιπών Ασιατών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Για τον ίδιο λόγο που οι Πακιστανοί και οι Βραζιλιάνοι αρνήθηκαν να δουν, και αυτοί που βλέπουν αρνούνται προσωπικές ευθύνες για το ότι εργάζονται εκατομμύρια παιδιών ηλικίας ακόμα και πέντε ετών για πολλές ώρες κάτω από πολύ κακές συνθήκες εργασίας. Για τον ίδιο λόγο που οι Ταϋλανδοί δεν αναγνωρίζουν προσωπική ευθύνη σε ό,τι αφορά τη σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών όχι μεγαλύτερης από την προηγούμενη ηλικία. Θα μπορούσαν ακόμα να λεχθούν και άλλα πολλά παραδείγματα, οι Γάλλοι στην Αλγερία, οι Βρετανοί στην Ινδία, οι Ολλανδοί στην Ινδονησία, οι Ινδονήσιοι στο Ανατολικό Τιμόρ, οι Σοβιετικοί στο Αφγανιστάν, οι Αμερικανοί στο Αφγανιστάν. Το μήνυμα της εμπειρικής αντίληψης σε ό,τι αφορά τον κόσμο είναι ότι εμείς οι άνθρωποι τυφλωνόμαστε απέναντι στη λογική του παρελθόντος όπως επίσης και σε σχέση με τις παρούσες εμπειρίες μας (τις πράξεις μας) δεδομένου ότι εάν ενεργήσουμε θα βλάψουμε τα κοινωνικοοικονομικά μας συμφέροντα.
Είναι γεγονός ότι μια από τις πολλές αλήθειες που συχνά παραβλέπεται, είναι ότι οι μουσουλμάνοι εισβολείς δεν είναι μόνο Σύριοι πρόσφυγες. Με ψεύτικα συριακά διαβατήρια και ο καθένας που μιλάει αραβικά αρκετά μπορεί να περάσει τον έλεγχο των ευρωπαϊκών γραφειοκράτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο χάρτης μιας έκθεσης του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, παρουσιάζει ότι μόνο οι μισοί είναι από τη Συρία. Οι υπόλοιποι, με πλαστά διαβατήρια Συρίας, και ο καθένας που μιλάει αρκετά αραβικά, που προέρχονται από εννέα άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, συμπεριλαμβανομένου του 14% από το Αφγανιστάν.
Επίσης, η δήλωση της Φωτεινής Ράντσιου, που εργάζετε στον οργανισμό συντονισμού επείγουσας βοήθειας του ΟΗΕ OCHA, αναφέρει ότι,: “Eνώ η πλειοψηφία των αφίξεων στην Ελλάδα είναι από τη Συρία και το Αφγανιστάν, υπάρχουν επίσης πολλοί Παλαιστίνιοι (οι οποίοι ζούσαν στη Συρία), Πακιστανοί, Αλγερινοί, Μαροκινοί, πολίτες της Υεμένης και μικρότερος αριθμός Σουδανοί, Σομαλοί, και μερουνέζοι, Νιγηριανοί, από τη Σρι Λάνκα και το Μπαγκλαντές . Γνωρίζοντας ότι δίνεται συχνά προτεραιότητα στους Σύριους, πολλοί από αυτούς που μιλούν αραβικά προσπαθούν να περάσουν ως Σύριοι, συμπεριλαμβανομένων πολλών Ιρακινών. Εν τω μεταξύ, ορισμένοι Ιρανοί προσποιούνται ότι είναι Αφγανοί κατά την άφιξή τους με την ελπίδα ότι θα τύχουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης. Κατά τη διάρκεια της αρχικής εγγραφής που λαμβάνει χώρα στα ελληνικά νησιά, με τους ψευδείς ισχυρισμούς της ιθαγένειας δεν μπορεί να τους δοθεί άσυλο”.
Επιπλέον, και ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού οργανισμού διαχείρισης των συνόρων Frontex δήλωσε στο γαλλικό ραδιοφωνικό σταθμό, ότι ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών που φτάνει στην Τουρκία, και ελπίζουν να φτάσουν στην Ευρώπη, αγοράζουν πλαστά διαβατήρια Συρίας, προκειμένου να ζητήσουν άσυλο στο τέλος του ταξιδιού του. «Υπάρχει μια κίνηση πλαστών συριακών διαβατηρίων,» είπε ο Fabrice Leggeri Europe 1, «γιατί είναι εξαιρετικά προσοδοφόρα για τους λαθρεμπόρους δικτύων παράνομης διακίνησης”.
Ανακεφαλαιώνοντας, έχει καταστεί σαφές, ότι πολλά λέγονται από επώνυμους και ανώνυμους επίσημους περί κοινής ελληνοτουρκικής περιπολίας των θαλασσίων συνόρων με προέλευση την ‘Αγκυρα, την Ουάσιγτων και τις Βρυξέλλες. Η Ελληνική Κυβέρνηση, πρέπει να ζυγοσταθμήσει τις εξελίξεις και καταστάσεις και να πάρει αποφάσεις με εθνική τόλμη που να εξυπηρετούνται τα εθνικά συμφέροντα της Πατρίδας. Ο βασικότερος συντελεστής πρέπει να είναι η στρατηγική σημασία της Ελλάδας, η οποία με τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο που αλματωδώς οδεύουν προς άγνωστη κατεύθυνση, έχει ανέλθει σε απρόσμενα ύψη. Οι εξελίξεις απειλούν ανοιχτά πια την ασφάλεια της Πατρίδας. Και κοντά σ’ αυτό τον συντετεστή, θα πρέπει να προστεθεί και η σωστή Ελληνική Πολιτική, αλλά και η αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης ν’ αμυνθεί των πατρίων, αν οι Τούρκοι αποτολμούσαν ό, τι δήποτε στο Αιγαίο.
Εκείνο που προέχει, είναι η επίσημη Ελλάδα πρέπει να έχει κατά νου ένα τέτοιο φάσμα εξελίξεων, και να χειρησθεί το όλο ζήτημα, όπως το επιτάσσει το εθνικό συμφέρον της Ελλάδας. Αυτά που προτείνουν οι Γερμανοί δεν εξυπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα. Ουσιαστικά, η Γερμανία ζητάει από τον Ελληνα πρωθυπουργό, «εκχώρηση…μέρους της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, προκειμένου να υπάρξει καλύτερη φύλαξη των συνόρων της». Το οργανωμένο σχέδιο της Τουρκίας με την εισβολή των λαθρομεταναστών δημιουργούν προγεφύρωμα για μια κατάκτηση των νησιών του Αιγαίου και διωγμό, δια επερχόμενης δημογραφίας, των γηγενών Ελλήνων. Και ούτε είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι η Τουρκία θα παραιτηθεί των επεκτατικών της σχεδίων κατά της Ελλάδας και του Ελληνισμού γενικώτερα.
Η Ευρώπη, στο σχέδιο δράσης, πρέπει να πάρει τρείς αποφάσεις: Πρώτον, να αναθεωρήσει το καθεστώς του Δουβλίνο ΙΙ και να προστατεύσει τα σύνορά της στο Αιγαίο. Δεύτερον, να επισημάνει στην Τουρκία να κινηθεί προς την πάταξη ομάδων παράνομης διακίνησης λαθρομεταναστών. Τρίτον, Να σταματήσει η τουρκία τα πλαστά διαβατήρια Συρίας. Και, τέταρτον, να ελέγχει η Τουρκία τα χερσαία και θαλάσσια σύνορά της.
Το πρόβλημα σήμερα ανάγεται σε πολλά και σύνθετα αίτια της Ελληνικής Κυβέρνησης. Πρώτον, προσδιορισμός του προβλήματος: Δεν εντόπισε η Κυβέρνηση εγκαίρως το πρόβλημα της εισβολής των λαθρομεταναστών που απαιτούσε δράση από τους φορείς που χαράσουν την πολιτική. Δεύτερον, το είδος του προβλήματος: Δεν αντιλαμβάνετε η Κυβέρνηση την κατάσταση του προβλήματος που αποτελεί απειλή για τις θεμελιώδεις αξίες του έθνους: Δημογραφική αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού, αλλαγή νομοθεσίας λόγω σαρία, διάλυση του κοινωνικού μας ιστού, λόγω ισλαμικού φανατισμού δεν θα ενσωματωθούν ποτέ στην Ελληνική Κοινωνία, μεγάλος κύνδινος του εξισλαμισμού, πόλεμος κατά της Ορθοδοξίας, ωρολογιακή βόμβα για την εθνική μας ασφάλεια. Χρόνια ονειρευότανε η Τουρκία μια τέτοια ευκαιρία, μια εισβολή διαμέσου μετανάστευσης. Μιά τέτοια κρίση, απαιτεί γρήγορες αποφάσεις και εκτενή προγραμματισμό. Τρίτον, η απόφαση Δράσης: Ποια πολιτική δράση επιλέχθηκε ως ο τρόπος για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ποιες εναλλακτικές λύσεις εξετάστηκαν ή εξετάζονται. Και ο σχεδιασμός πολιτικής και η διαδικασία της εφαρμογής της. Ποιά ήταν η στρατηγική και τα μέσα, ή η διαδικασία υλοποίησης δράσης για να επιτευχθεί το σχέδιο.
Και περί αυτού πρόκειται, γιατί μόνο ένας καλός πολιτικός στις περιστάσεις αυτές θα κληθεί να παίξει τον ρόλο ενός νέου Βενιζέλου, αλλά πρέπει να γνωρίζει άριστα την διεθνή πολιτική κατάσταση και να ξέρει να ζητά ανταλλάγματα. Είναι γεγονός, ότι οι πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης είναι δίκοπο μαχαίρι, αλλά και δίλημμα γι’ αυτόν που χειρίζεται τις τύχες του ‘Εθνους. Οι Έλληνες απαιτούμε μιά ΕΛΛΑΔΑ γεωγραφικά άθικτη, γιατί κράτος χωρίς σύνορα δεν είναι κράτος, και μιά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, που ν’ αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση στον ευρωπαικό χώρο
Συγκεφαλαιώνοντας, η όλη κατάσταση του «λαθρομεταναστευτικού», ξεκάθαρα έχει χαρακτήρα εισβολής, και αποτελεί θέμα μείζοντας εθνικής σημασίας και ασφαλείας. Η Πατρίδα χρειάζεται «πολιτικό» άνδρα που να υπηρετεί την πατρίδα μας και να προάγει και να προστατεύει στο έπακρο τα εθνικά μας συμφέροντα. Βρισκόμαστε στην πιό κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας μας. Για την πορεία των εθνικών μας θεμάτων, οι θέσεις του «πολιτικού» πρέπει να αποτελεί εγγύηση για την ασφάλεια της Ελλάδας εσωτερικά και εξωτερικά. Ο «πολιτικός» πρέπει να είναι ένας αγνός Πατριώτης με ισχυρά βάση την δημοκρατική του υπόστηση και το πιστεύω, που αποτελούν τον θεμέλιο λίθο της εξασφάλισης της Εθνικής μας ακεραιότητας, αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας.
Νικόλαος Λ. Μωραίτης. Ph.D.
Διεθνείς Σχέσεις-Συγκριτική πολιτική-
Εξωτερική Πολιτική των ΗΠΑ.
Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας