Σεβάσου τα δικαιώματα μου και θα σεβαστώ τα δικά σου

Συνεχίστε να διαφωνείτε παιδιά. Οι άνθρωποι στην εξουσία ζουν για να μας έχουν να αλληλοσπαραζόμαστε.

Κάπου διάβασα ένα σχόλιο που έλεγε: “Το αληθινό πρόβλημα μπορεί να είναι η ανοχή ή πιο συγκεκριμένα, η έλλειψη της. Ευχόμαστε οι αγαπημένες μας ελευθερίες να τηρούνται, ενώ χειροκροτούμε όταν η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα για εκείνες τις ελευθερίες οι οποίες δεν μας αρέσουν ή αδιαφορούμε”. Ειλικρινά, αυτό ήταν πάντα ένα εμπόδιο στην διατήρηση και επέκταση της ελευθερίας. Μέχρι οι υποστηρικτές της κάνναβης, οι κυνηγοί, οι φοροφυγάδες και οι σεξουαλικές μειονότητες αναγνωρίσουν ότι η ελευθερία είναι αδιαίρετη και είμαστε όλοι μαζί σε αυτό, θα συνεχίζουν να μας ξεζουμίζουν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι που θα είναι στην ευχάριστη θέση να εκμεταλλευτούν τους αμοιβαίους ανταγωνισμούς μας.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο πάστορας  Martin Niemoller εξέφρασε διάφορες παραλλαγές των παρακάτω συναισθημάτων στις δημόσιες ομιλίες του:

– Όταν οι ναζί ήρθαν για τους κομμουνιστές, δεν μίλησα. Δεν ήμουν κομμουνιστής.

– Όταν φυλάκισαν τους σοσιαλδημοκράτες, δεν μίλησα. Δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης.

– Όταν ήρθαν για τους συνδικαλιστές, δεν μίλησα. Δεν ήμουν συνδικαλιστής.

– Όταν ήρθαν για τους Εβραίους, δεν μίλησα. Δεν ήμουν Εβραίος.

– Όταν ήρθαν για εμένα, δεν είχε μείνει κανείς για να μιλήσει.

Στο ίδιο πνεύμα, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος κάποτε σχολίασε: “Πρέπει όλοι να πορευθούμε μαζί, αλλιώς σίγουρα θα μας κρεμάσουν έναν έναν.”

Όλα καταλήγουν στο ίδιο πράγμα: Όταν η ελευθερία βρίσκεται υπό πολιορκία, ο καθένας βρίσκεται σε κίνδυνο. Αλλά αυτό φυσικά, δεν είναι αυτό που λένε οι πολιτικοί, οι επιθεωρητές, οι φοροεισπράκτορες και οι αστυνομικοί. Όχι, αυτοί είναι στην ευχάριστη θέση να σου πουν ότι οι ομοφυλόφιλοι  στο διπλανό διαμέρισμα είναι μια απειλή για τον τρόπο ζωής σου, ότι οι κυνηγοί είναι τρελοί και αποτελούν δημόσιο κίνδυνο, ότι όλοι οι φοροφυγάδες είναι άπληστοι και διεφθαρμένοι ή ότι όλοι όσοι καπνίζουν κάνναβη είναι τεμπέλικα παράσιτα που θα διαφθείρουν τα παιδιά σου.

Αλλά, μόλις οι πολιτικοί, οι επιθεωρητές, οι φοροεισπράκτορες και οι αστυνομικοί ξεμπερδέψουν με τους ομοφυλόφιλους, ευχαρίστως θα προχωρήσουν στους κυνηγούς, έπειτα στους φοροφυγάδες, έπειτα στους “χασικλήδες”, έπειτα ….

Που σκοπεύεις να κρυφτείς; Ξέχασε το. Επειδή είσαι και εσύ ένα είδος απειλής. Και θα ξεμείνεις από συμμάχους αν δεν συνειδητοποιήσεις ότι η ελευθερία των ανθρώπων για τους οποίους δεν ενδιαφέρεσαι και τόσο, είναι τόσο σημαντική όσο και η δικιά σου.

Το είδος των ανθρώπων που απαρτίζουν την πολιτική τάξη – τα φρικιά που ελέγχουν τον κόσμο – είναι ειδικοί στο διαίρει και βασίλευε. Έχουν όλα τα είδη των λόγων για τους οποίους πρέπει να είσαι ευτυχής που κάποιος άλλος απειλείται από τους νόμους και κινδυνεύει με φυλάκιση. Αυτοί οι άλλοι, είναι κακοί – μέχρι να είσαι εσύ αυτός που είναι ο κακός. Αυτό που δεν πρόκειται ποτέ να σου πουν είναι ότι, δεν θα μπορούσαν ΠΟΤΕ να εφαρμόσουν αυτούς τους δρακόντειους νόμους και τις απειλές, αν συμμαχήσεις με όλους αυτούς τους διαφορετικούς ανθρώπους και τα ιδιόμορφα ενδιαφέροντα τους, για να προστατεύσεις την ελευθερία τους και την δικιά σου ταυτόχρονα.

Δεν σε ενδιαφέρει καθόλου για το ομοφυλόφιλο ζευγάρι στο διπλανό σπίτι, ούτε αυτούς τους ενδιαφέρει που καλλιεργείς κάνναβη στην αυλή σου. Οπότε τι; Ας βοηθήσει ο ένας τον άλλο και όλοι θα βγουν κερδισμένοι. Αν δεν το κάνεις, θα βρεθείτε και οι δύο να χάνετε κάτι που θέλετε ή θα κρύβεστε στις σκιές και θα εύχεστε να την γλιτώσετε.

Έχε αυτό στον νου σου την επόμενη φορά που ένας πολιτικός σου υποσχεθεί ότι θα σε προστατεύσει από τον μπαμπούλα, που παραδόξως μοιάζει πολύ με το ευχάριστο ζευγάρι που μένει στην ίδια γειτονιά. Ίσως ήρθε η ώρα να χτυπήσεις την πόρτα τους και να μιλήσεις για μια συμμαχία που θα ευνοήσει και τους δυο σας.

Επειδή, δεν πρόκειται να μείνεις ελεύθερος, αν η μόνη ελευθερία που σε ενδιαφέρει είναι η δικιά σου…

  

DailyArticle