Μυστήριο με 150.000 πιγκουίνους που «εξαφανίστηκαν»
Κανένα είδος πουλιού δεν αναπαράγεται σε νοτιότερα γεωγραφικά πλάτη από αυτόν τον πιγκουίνο. Η Ανταρκτική είναι ένας τραχύς τόπος, αλλά η ικανότητά του πιγκουίνου της Αδελίας να κολυμπάει γρήγορα και δημιουργεί «δεμένες» κοινότητες του επέτρεψαν να ανταπεξέλθει σε ιδιαίτερη επιτυχία.
Η άφιξη του παγόβουνου έχει αυξήσει δραματικά την απόσταση που πρέπει να διανύσουν οι πιγκουίνοι για να βρουν τροφή και κατ” επέκταση το χρόνο που τους περιμένουν τα νεογνά στις φωλιές τους με συνέπεια και αυτά να υποσιτίζονται.
Ειδικότερα, το παγόβουνο επιφάνειας 2.900 τετραγωνικών χιλιομέτρων, μεγαλύτερη από αυτή του Λουξεμβούργου, τους ανάγκασε να πραγματοποιούν πορεία συνολικού μήκους 115 χιλιομέτρων προς αναζήτηση τροφής.
Οι πιγκουίνοι έχουν παρατηρηθεί να ζουν στο ακρωτήριο Ντένισον εδώ και περισσότερα από 100 χρόνια, αλλά το μέλλον για αυτούς που παραμένουν στην περιοχή θεωρείται δυσοίωνο.
Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι η αποικία θα εξαφανιστεί μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, εκτός εάν ο θαλάσσιος πάγος υποχωρήσει ή αν το γιγάντιο παγόβουνο αποκολληθεί.
—Αμφισβητήσεις
Ωστόσο, τη θεωρία των αυστραλών επιστημόνων αμφισβητεί η διάσημη ερευνήτρια πιγκουίνων Μισέλ ΛαΡύ του Πανεπιστημίου της Μινεσσότα στη Μινεάπολις. Η ΛαΡύ λέει ότι κανείς δεν έχει βρει τους 150.000 παγωμένους πιγκουίνους και υποστηρίζει ότι τα πουλιά σηκώθηκαν και έφυγαν από την περιοχή αναζητώντας καλύτερες συνθήκες.
Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν. Η τελευταία παρόμοια περίπτωση είχε παρατηρηθεί στη νότια Θάλασσα Ρος το 2001.
Μάλιστα σχολιάζοντας τα κουφάρια μικρών πιγκουίνων και τα σκορπισμένα αβγά που ανακάλυψαν οι αυστραλοί ερευνητές, η ΛαΡυ λέει ότι στις αποικίες πιγκουίνων πάντα βλέπουμε αυτό το θέαμα διότι τα κουφάρια δεν αποσυντίθενται στο ψυχρό και ξηρό κλίμα της Ανταρκτικής. Ερευνητές έχουν ανακαλύψει «μουμιοποιημένους» πιγκουίνους και φώκιες ηλικίας εκατοντάδων ετών.
econews
<< Αρχική σελίδα