Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

Μη φοβάσαι να χάσεις όποιον δεν αισθάνεται τυχερός που σ’ έχει

000976654
Της Μαρίας Τσιρίγου
Αυτοί που δε σε ψάχνουν όταν χάνεσαι, που δεν τους λείπεις όταν είσαι μακριά τους, που δε
νοιάζονται για το αν θα μοιραστούν ή όχι την καθημερινότητά τους μαζί σου, δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για σένα. Δε σε εκτιμούν και δε σε αγαπούν όσο τους αγαπάς εσύ. Και δυστυχώς η αγάπη του ενός δε φτάνει για να σώσει ό,τι αναλογεί σε δυο. Δεν μπορείς ν’ αλλάξεις έναν άνθρωπο και δεν πρέπει να θες να συμβεί και κάτι τέτοιο.
Το πεπρωμένο σου μπορεί να φέρνει ανθρώπους στη ζωή σου, αλλά εσύ είσαι αυτός που θα αποφασίσεις ποιοι και για πόσο θα μείνουν. Η αλήθεια μπορεί να πονάει, αλλά πονάει μόνο την πρώτη φορά που θα την ακούσεις. Αντίθετα, τα ψέματα που σου χαϊδεύουν τ’ αυτιά μπορεί να ρίχνουν πρόσκαιρη στάχτη στα μάτια, αλλά πονάνε κάθε φορά που τα θυμάσαι απ’ τη στιγμή που θα τ’ ανακαλύψεις.
Στη ζωή τρία πράγματα φεύγουν και δε γυρνούν πίσω. Ο χρόνος που περνά, τα λόγια που είπες ή δεν είπες κι οι ευκαιρίες που δεν άρπαξες. Γι’ αυτό το λόγο δώσε αξία σε όποιον σε υπολογίζει και σου δείχνει έμπρακτα ότι σ’ αγαπάει και μη συμπεριφέρεσαι σε κανέναν που σε μεταχειρίζεται σαν εναλλακτική του ως προτεραιότητά σου. Φύγε μακριά από ανθρώπους ψεύτες, αρνητικούς, ανθρώπους που σε κρίνουν και θέλουν να σ’ αλλάξουν, ανθρώπους που δε σε σέβονται και κατηγορούν εσένα για ό,τι πηγαίνει λάθος.
Καμιά φορά, αυτοί που κερδίζουν τους θησαυρούς της ζωής, δεν είναι αυτοί που παλεύουν με όλο τους το είναι. Είναι αυτοί που καταλαβαίνουν πότε είναι η σωστή στιγμή για να παραιτηθούν από έναν αγώνα χωρίς νόημα. Σε μια χαμένη μάχη ο επιμένων δε νικά πάντα, πολλές φορές απλά ξεφτιλίζεται. Να παλεύεις και να διεκδικείς όσα θες, αλλά μόνο όσα αξίζουν. Όχι όσα σε κάνουν ν’ αμφισβητείς τη σημασία της ύπαρξής σου.
Πολλοί θα σου πουν ότι χρειάζεται μεγάλο κουράγιο να παλέψεις για να μείνεις σε μια κατάσταση που χρειάζεται «φτιάξιμο». Αν όμως το μόνο που κάνεις είναι να προσπαθείς κι αυτό δεν επιφέρει ποτέ κανένα αποτέλεσμα; Αν φτάνεις στο σημείο να είσαι εσύ ο μόνος που πολεμάει για κάτι που αφορά δύο; Πόσο ακόμα θα προσπαθείς προκειμένου να κολλήσεις ρωγμές κομματιών που ανήκουν σε δύο άτομα; Χρειάζεται πολύ περισσότερο θάρρος καμιά φορά για να βρεις τα κότσια να πεις εσύ πρώτος το τέλος.
Δε φτάνει να έχεις αποδεχτεί μόνο εσύ το φταίξιμό σου και να έχεις αναλάβει το μερίδιο ευθύνης σου. Ακόμα κι αν δε φταις σε κάτι, όσο μεγαλείο ψυχής και να θες να επιδείξεις γιατί αγαπάς τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, κάποια στιγμή όλη σου αυτή η προσπάθεια απλά θα σε φθείρει. Θα αρχίσεις να χάνεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Γιατί δε με θέλει πια; Δεν ήμουν αρκετός; Τι έκανα λάθος; Σκέψεις σαν αυτές θα τριβελίζουν το νου σου και σαν σαράκι θα κατατρώνε την ψυχή σου. Κάθε υγιές κομμάτι της θα νοσεί μέχρι που θ’ αρρωστήσει.
Υπάρχει πραγματικό νόημα σ’ αυτό; Να χαθείς μέσα στη δίνη αυτής της προσπάθειας; Δεν είναι εύκολο να το συνειδητοποιήσεις όμως αργά ή γρήγορα θα βρεθείς μπροστά στο σταυροδρόμι αυτού του διλήμματος. Να συνεχίσεις ν’ αναλώνεσαι μέχρι ο άλλος να κάνει τον κύκλο του και να σου δώσει όσα αποφάγια του έχουν απομείνει ή να σώσεις τον εαυτό σου και ν’ απομακρυνθείς απ’ αυτή την αρρωστημένη κατάσταση;
Διώξε ανθρώπους τοξικούς απ’ τη ζωή σου και μη φοβάσαι να δείξεις ποιος πραγματικά είσαι. Τι πραγματικά αισθάνεσαι και ποια από αυτά τα συναισθήματα σε πνίγουν. Μην τα κρατάς μέσα σου όσα νιώθεις. Τα συναισθήματα είναι εκδικητικά. Κρύβονται μέχρι να κοπάσει η καταιγίδα και παραμονεύουν στις σκιές για να κάνουν την επανεμφάνισή τους σε ανύποπτο χρόνο. Εκεί που θα νομίζεις ότι το πρόβλημα έχει ξεπεραστεί αυτά θα επιστρέφουν και θα σε στοιχειώνουν. Όταν θα φτάσεις στο σημείο όλη αυτή η θέλησή σου για προσπάθεια να μετατρέπεται σε θυμό κι αγανάκτηση, τότε τίποτα δε θα πηγαίνει πια σωστά.
Τα επίπονα τέλη πολλές φορές κρύβουν μέσα τους πανέμορφες αρχές. Νέα κεφάλαια που θα σε περιμένουν συνέχεια στη ζωή σου. Μη φοβάσαι να ρισκάρεις και να πεις το τέλος που χρειάζεται. Αν εγκαταλείψεις κάτι μέτρια καλό, θα βρεις το καλύτερο. Τα μέτρια είναι για τους μέτριους κι εσύ δεν είσαι ένας από αυτούς. Η μεγαλύτερη φυλακή στην οποία κλείνουμε τον εαυτό μας είναι η γνώμη των άλλων για μας. Αν η απόφασή σου όμως σου δώσει την ψυχική ηρεμία που από καιρό αποζητάς, τότε ζύγισε ξανά τα πράγματα.
Τα πάντα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Οι άνθρωποι αλλάζουν για να μάθουμε να φεύγουμε από ό,τι μας καταστρέφει. Τα πράγματα πηγαίνουν στραβά για να τα εκτιμήσουμε όταν πηγαίνουν καλά. Και καμιά φορά η ασφάλειά μας γκρεμίζεται για να βρούμε το κουράγιο να διεκδικήσουμε όλα όσα αξίζουμε. Η πραγματική αγάπη δε σε παραμελεί, δε σε απογοητεύει και δε σε κακομεταχειρίζεται. Αγάπησε τον εαυτό σου και παρ’ τον μακριά από οποιαδήποτε τέτοια κατάσταση.
Πηγή: pillowfights.gr/Αφύπνιση Συνείδησης

Ετικέτες ,