Τεστ PSA: Προς μια εξατομικευμένη προσέγγιση
Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο πιο συχνός συμπαγής όγκος στους
άνδρες της Ευρώπης, καθώς και η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου από
καρκίνο. Το 2018 υπολογίζεται ότι διαγνώσθηκε σε 450.000
άνδρες στην Ευρώπη, ενώ 107.000 έχασαν τη ζωή τους από αυτόν.
Την τελευταία πενταετία υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο Ευρωπαίοι άνδρες έμαθαν ότι πάσχουν από αυτόν. Υπολογίζεται ότι κάθε άνδρας έχει μία στις επτά πιθανότητες να εκδηλώσει καρκίνο του προστάτη κάποια στιγμή στη ζωή του και μία στις 41 πιθανότητες να χάσει τελικά τη ζωή του από αυτόν.
O προληπτικός έλεγχος του προστάτη για τον έγκαιρο εντοπισμό του δεν συνιστάται πια να αρχίζει σε ηλικία 50 ετών, ούτε να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Οι άνδρες πρέπει να εξετάζονται για πρώτη φορά σε νεότερη ηλικία, ενώ στη συνέχεια η συχνότητα επανάληψης του ελέγχου πρέπει να καθορίζεται σε κάθε άνδρα ξεχωριστά.
Αυτό αναφέρουν οι νεότερες κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ουρολογίας (EAU), οι οποίες αναθεωρήθηκαν πρόσφατα για να ληφθούν υπόψη όλα τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα για το ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA) και τις άλλες εξετάσεις του προστάτη.
Το PSA είναι μία πρωτεΐνη, τα επίπεδα της οποίας αυξάνονται στους άνδρες με καρκίνο του προστάτη. Ωστόσο επηρεάζονται και από άλλα νοσήματα και καταστάσεις. Μπορεί π.χ. να αυξηθούν σε περίπτωση προστατίτιδας ή καλοήθους υπερτροφίας προστάτη, καθώς και μετά από διέγερση του προστάτη (π.χ. λόγω εκσπερμάτισης, δακτυλικής εξέτασης του προστάτη, κατακράτησης ούρων κ.λπ.). Ακόμα και ορισμένες έντονες ασκήσεις, όπως η ποδηλασία, μπορεί να τα επηρεάσουν.
Σύμφωνα με τις νέες οδηγίες, η πρώτη μέτρηση του PSA πρέπει να γίνεται σε ηλικία 40-45 ετών, ώστε να υπάρχει μία τιμή αναφοράς με την οποία θα συγκρίνονται όλες οι επόμενες. Αυτό συνιστάται επειδή, όπως προαναφέρθηκε, τα επίπεδα του PSA δεν είναι σταθερά αλλά παρουσιάζουν διακυμάνσεις. Επομένως, μία μεμονωμένη μέτρηση του PSAέχει μειωμένη διαγνωστική αξία.
Η επόμενη μέτρηση του PSA και το κάθε πότε θα επαναλαμβάνεται, θα καθορίζεται σε κάθε άνδρα ξεχωριστά με βάση ορισμένα κριτήρια. Τα κριτήρια αυτά είναι η ηλικία του άνδρα, το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του προστάτη, τα ευρήματα στην δακτυλική εξέταση προστάτη και ο όγκος του προστατικού αδένα. Μάλιστα η δακτυλική εξέταση του προστάτη πρέπει να γίνεται σε συνδυασμό με το PSA, ώστε να αξιολογεί ο γιατρός τον κίνδυνο ύπαρξης κάποιας ύποπτης βλάβης.
Καθοριστικό είναι επίσης το προσδόκιμο επιβίωσης του άνδρα. Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ουρολογίας τονίζει ότι η συστηματική μέτρηση του PSA πρέπει να αποθαρρύνεται στους άνδρες με μειωμένο προσδόκιμο επιβίωσης, στους οποίους ο κίνδυνος θανάτου από άλλα αίτια είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ ό,τι ο κίνδυνος θανάτου από τον καρκίνο του προστάτη.
Τονίζει επίσης ότι βιοψία του προστάτη πρέπει να διενεργείται μόνο όταν υπάρχει σοβαρός λόγος και εφόσον προηγηθεί μια εξελιγμένη εξέταση, που λέγεται πολυπαραμετρική μαγνητική τομογραφία. Η εξέταση αυτή ξεχωρίζει τους σημαντικούς καρκίνους από εκείνους που δεν θα επηρεάσουν τον ασθενή και έτσι βοηθά τον γιατρό να αποφασίσει αν είναι απαραίτητη η βιοψία προστάτη ή όχι.
Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ουρολογίας υπολογίζει ότι με τη χρήση της πολυπαραμετρικής τομογραφίας μπορεί να μειωθούν κατά 10% οι αχρείαστες διαγνώσεις και κατά 30% οι αχρείαστες βιοψίες προστάτη.
Συνιστά επίσης να αποφεύγεται η χορήγηση θεραπείας σε ασθενείς που έχουν όγκους χαμηλού κινδύνου. Στη θέση της θεραπείας πρέπει να τους προσφέρεται η επιλογή της ενεργητικής παρακολούθησης, δηλαδή των τακτικών εξετάσεων για να εξακριβώνεται σε βάθος χρόνου αν ο όγκος εξελίσσεται ή παραμένει στάσιμος.
«Η μέτρηση του PSA στο αίμα μπορεί μακροπρόθεσμα να μειώσει σημαντικά την θνησιμότητα από καρκίνο του προστάτη, όπως έχουν δείξει πολλές μεγάλες μελέτες συμπεριλαμβανομένης της ERSPC (European Randomised Study of Screening for Prostate Cancer)», λέει ο χειρουργός-ουρολόγος Δρ. Ηρακλής Πούλιας, τ. πρόεδρος της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας. «Ωστόσο η εξέταση αυτή εντοπίζει και πολλούς καρκινικούς όγκους με αργή ανάπτυξη, οι οποίοι δεν θα απειλούσαν ποτέ τη ζωή των ασθενών ούτε θα τους προκαλούσαν συμπτώματα. Με άλλα λόγια οδηγεί στην υπερδιάγνωση, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στην υπερθεραπεία, δηλαδή σε αχρείαστες θεραπείες. Η υπερβολική διάγνωση και η υπερβολική θεραπεία αποτελούν την αιτία της αμφισβήτησης του PSA».
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ουρολογίας, η πιθανότητα υπερδιάγνωσης στον καρκίνο του προστάτη ανέρχεται σε 40%. «Το ποσοστό αυτό είναι εξαιρετικά υψηλό, πόσο μάλλον που οι περισσότεροι προστατικοί καρκίνοι είναι βραδέως αναπτυσσόμενοι και ανιχνεύονται κυρίως σε ηλικιωμένους άνδρες, οι οποίοι συχνά δεν απειλούνται από τον καρκίνο τους», λέει ο Δρ. Πούλιας. «Παρότι, όμως, οι ασθενείς αυτοί δεν κινδυνεύουν, αναγκάζονται να υποβληθούν σε αχρείαστες βιοψίες, ενώ πολλοί κάνουν και αχρείαστες θεραπείες διότι, ό,τι κι αν τους λέμε εμείς, οι περισσότεροι θέλουν να απαλλαγούν άμεσα από τον καρκίνο τους και όχι να τον παρακολουθούν σε βάθος χρόνου».
Ωστόσο όλες οι θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση του καρκίνου προστάτη θα επηρεάσουν, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, την ποιότητα ζωής των ασθενών. «Οι θεραπείες έχουν παρενέργειες οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις υπερκαλύπτουν τα όποια οφέλη από την έγκαιρη ανίχνευση αυτών των όγκων», λέει ο Δρ. Πούλιας.
Τα παραπάνω, όμως, δεν σημαίνουν ότι πρέπει να σταματήσει το τεστ PSA. Αντιθέτως, όπου δοκιμάστηκε κάτι τέτοιο, η θνησιμότητα από καρκίνο του προστάτη αυξήθηκε. Αυτό λοιπόν που πρέπει να γίνει, είναι καλύτερος καθορισμός των ανδρών που χρειάζονται το τεστ και ακολούθως θεραπεία. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οι νέες οδηγίες της ευρωπαϊκής εταιρείας ουρολογίας αποσκοπούν στην εξατομικευμένη προσέγγιση του προβλήματος.
άνδρες στην Ευρώπη, ενώ 107.000 έχασαν τη ζωή τους από αυτόν.
Την τελευταία πενταετία υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο Ευρωπαίοι άνδρες έμαθαν ότι πάσχουν από αυτόν. Υπολογίζεται ότι κάθε άνδρας έχει μία στις επτά πιθανότητες να εκδηλώσει καρκίνο του προστάτη κάποια στιγμή στη ζωή του και μία στις 41 πιθανότητες να χάσει τελικά τη ζωή του από αυτόν.
O προληπτικός έλεγχος του προστάτη για τον έγκαιρο εντοπισμό του δεν συνιστάται πια να αρχίζει σε ηλικία 50 ετών, ούτε να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Οι άνδρες πρέπει να εξετάζονται για πρώτη φορά σε νεότερη ηλικία, ενώ στη συνέχεια η συχνότητα επανάληψης του ελέγχου πρέπει να καθορίζεται σε κάθε άνδρα ξεχωριστά.
Αυτό αναφέρουν οι νεότερες κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ουρολογίας (EAU), οι οποίες αναθεωρήθηκαν πρόσφατα για να ληφθούν υπόψη όλα τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα για το ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA) και τις άλλες εξετάσεις του προστάτη.
Το PSA είναι μία πρωτεΐνη, τα επίπεδα της οποίας αυξάνονται στους άνδρες με καρκίνο του προστάτη. Ωστόσο επηρεάζονται και από άλλα νοσήματα και καταστάσεις. Μπορεί π.χ. να αυξηθούν σε περίπτωση προστατίτιδας ή καλοήθους υπερτροφίας προστάτη, καθώς και μετά από διέγερση του προστάτη (π.χ. λόγω εκσπερμάτισης, δακτυλικής εξέτασης του προστάτη, κατακράτησης ούρων κ.λπ.). Ακόμα και ορισμένες έντονες ασκήσεις, όπως η ποδηλασία, μπορεί να τα επηρεάσουν.
Σύμφωνα με τις νέες οδηγίες, η πρώτη μέτρηση του PSA πρέπει να γίνεται σε ηλικία 40-45 ετών, ώστε να υπάρχει μία τιμή αναφοράς με την οποία θα συγκρίνονται όλες οι επόμενες. Αυτό συνιστάται επειδή, όπως προαναφέρθηκε, τα επίπεδα του PSA δεν είναι σταθερά αλλά παρουσιάζουν διακυμάνσεις. Επομένως, μία μεμονωμένη μέτρηση του PSAέχει μειωμένη διαγνωστική αξία.
Η επόμενη μέτρηση του PSA και το κάθε πότε θα επαναλαμβάνεται, θα καθορίζεται σε κάθε άνδρα ξεχωριστά με βάση ορισμένα κριτήρια. Τα κριτήρια αυτά είναι η ηλικία του άνδρα, το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του προστάτη, τα ευρήματα στην δακτυλική εξέταση προστάτη και ο όγκος του προστατικού αδένα. Μάλιστα η δακτυλική εξέταση του προστάτη πρέπει να γίνεται σε συνδυασμό με το PSA, ώστε να αξιολογεί ο γιατρός τον κίνδυνο ύπαρξης κάποιας ύποπτης βλάβης.
Καθοριστικό είναι επίσης το προσδόκιμο επιβίωσης του άνδρα. Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ουρολογίας τονίζει ότι η συστηματική μέτρηση του PSA πρέπει να αποθαρρύνεται στους άνδρες με μειωμένο προσδόκιμο επιβίωσης, στους οποίους ο κίνδυνος θανάτου από άλλα αίτια είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ ό,τι ο κίνδυνος θανάτου από τον καρκίνο του προστάτη.
Τονίζει επίσης ότι βιοψία του προστάτη πρέπει να διενεργείται μόνο όταν υπάρχει σοβαρός λόγος και εφόσον προηγηθεί μια εξελιγμένη εξέταση, που λέγεται πολυπαραμετρική μαγνητική τομογραφία. Η εξέταση αυτή ξεχωρίζει τους σημαντικούς καρκίνους από εκείνους που δεν θα επηρεάσουν τον ασθενή και έτσι βοηθά τον γιατρό να αποφασίσει αν είναι απαραίτητη η βιοψία προστάτη ή όχι.
Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ουρολογίας υπολογίζει ότι με τη χρήση της πολυπαραμετρικής τομογραφίας μπορεί να μειωθούν κατά 10% οι αχρείαστες διαγνώσεις και κατά 30% οι αχρείαστες βιοψίες προστάτη.
Συνιστά επίσης να αποφεύγεται η χορήγηση θεραπείας σε ασθενείς που έχουν όγκους χαμηλού κινδύνου. Στη θέση της θεραπείας πρέπει να τους προσφέρεται η επιλογή της ενεργητικής παρακολούθησης, δηλαδή των τακτικών εξετάσεων για να εξακριβώνεται σε βάθος χρόνου αν ο όγκος εξελίσσεται ή παραμένει στάσιμος.
Υπερδιάγνωση και υπερθεραπεία
Οι παραπάνω συστάσεις γίνονται με σκοπό να εξασφαλιστεί η έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου στους άνδρες που την χρειάζονται, αλλά ταυτοχρόνως να αποφευχθεί η υπερβολική διάγνωση και θεραπεία.«Η μέτρηση του PSA στο αίμα μπορεί μακροπρόθεσμα να μειώσει σημαντικά την θνησιμότητα από καρκίνο του προστάτη, όπως έχουν δείξει πολλές μεγάλες μελέτες συμπεριλαμβανομένης της ERSPC (European Randomised Study of Screening for Prostate Cancer)», λέει ο χειρουργός-ουρολόγος Δρ. Ηρακλής Πούλιας, τ. πρόεδρος της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας. «Ωστόσο η εξέταση αυτή εντοπίζει και πολλούς καρκινικούς όγκους με αργή ανάπτυξη, οι οποίοι δεν θα απειλούσαν ποτέ τη ζωή των ασθενών ούτε θα τους προκαλούσαν συμπτώματα. Με άλλα λόγια οδηγεί στην υπερδιάγνωση, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στην υπερθεραπεία, δηλαδή σε αχρείαστες θεραπείες. Η υπερβολική διάγνωση και η υπερβολική θεραπεία αποτελούν την αιτία της αμφισβήτησης του PSA».
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ουρολογίας, η πιθανότητα υπερδιάγνωσης στον καρκίνο του προστάτη ανέρχεται σε 40%. «Το ποσοστό αυτό είναι εξαιρετικά υψηλό, πόσο μάλλον που οι περισσότεροι προστατικοί καρκίνοι είναι βραδέως αναπτυσσόμενοι και ανιχνεύονται κυρίως σε ηλικιωμένους άνδρες, οι οποίοι συχνά δεν απειλούνται από τον καρκίνο τους», λέει ο Δρ. Πούλιας. «Παρότι, όμως, οι ασθενείς αυτοί δεν κινδυνεύουν, αναγκάζονται να υποβληθούν σε αχρείαστες βιοψίες, ενώ πολλοί κάνουν και αχρείαστες θεραπείες διότι, ό,τι κι αν τους λέμε εμείς, οι περισσότεροι θέλουν να απαλλαγούν άμεσα από τον καρκίνο τους και όχι να τον παρακολουθούν σε βάθος χρόνου».
Ωστόσο όλες οι θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση του καρκίνου προστάτη θα επηρεάσουν, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, την ποιότητα ζωής των ασθενών. «Οι θεραπείες έχουν παρενέργειες οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις υπερκαλύπτουν τα όποια οφέλη από την έγκαιρη ανίχνευση αυτών των όγκων», λέει ο Δρ. Πούλιας.
Τα παραπάνω, όμως, δεν σημαίνουν ότι πρέπει να σταματήσει το τεστ PSA. Αντιθέτως, όπου δοκιμάστηκε κάτι τέτοιο, η θνησιμότητα από καρκίνο του προστάτη αυξήθηκε. Αυτό λοιπόν που πρέπει να γίνει, είναι καλύτερος καθορισμός των ανδρών που χρειάζονται το τεστ και ακολούθως θεραπεία. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οι νέες οδηγίες της ευρωπαϊκής εταιρείας ουρολογίας αποσκοπούν στην εξατομικευμένη προσέγγιση του προβλήματος.
<< Αρχική σελίδα