Nanjiecun: το τελευταίο μαοϊκό χωριό στην Κίνα
Πριν από 60 χρόνια, αυτό το χωριό στην
ανατολική Κίνα, δε θα μας έκανε εντύπωση. Σήμερα όμως, αυτή η μαοϊκή
κοινότητα, είναι το μόνο μέρος όπου η φιγούρα του Μάο Τσε Τουνγκ,
παραμένει «ισχυρή» όσο ποτέ.
Όπως αναφέρεται στο BBC, στις 6.15 κάθε πρωί, στο Nanjiecun, ασχέτως καιρικών συνθηκών, αντηχούν παντού τραγούδια και ύμνοι για τον πανίσχυρο πρώην ηγέτη της Κίνας, με ελπίδα και αισιόδοξη διάθεση. Πρόκειται για ένα μέρος όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει ή μπορεί και να πηγαίνει προς τα πίσω, μια από τα λίγες εναπομείνασες μαοϊκές κοινότητες της Κίνας, ένα απομεινάρι ενός εξαφανισμένου καθεστώτος.
Οι κάτοικοι υποδέχονται φιλόξενα τους επισκέπτες, ενώ σε μια αίθουσα-αρχείο μπορεί κανείς να μάθει την ιστορία του χωριού. Αφού οι διάδοχοι του Μάο Τσε Τουνγκ παρέδωσαν την κρατική γη πίσω στους αγρότες το 1980, οι άνθρωποι εδώ πείστηκαν να δώσουν τη γη πίσω στο χωριό. Λειτουργούν σαν μια κοινότητα -ο καθένας μοιράζεται όσα παράγει.
Στο χωριό υπάρχει μια πλατεία με ένα μεγάλο άγαλμα του Μάο και αφίσες άλλων κομμουνιστικών ηρώων -Καρλ Μαρξ, Λένιν, Στάλιν και πολλά κόκκινα πανό παντού. Νέα εργοστάσια σε παλιά χωράφια, προσελκύουν επενδύσεις από το εξωτερικό, με προϊόντα ζυμαρικά, μπύρα και φάρμακα. Υπάρχει μια εφημερίδα και ένας ραδιοφωνικός σταθμός που «ξυπνούν» το χωριό κάθε πρωί με τα τραγούδια του προέδρου Μάο και ταινίες, οι περισσότερες από τις οποίες αποτελούν εορταστικές παραστάσεις.
Στο Nanjiecun, δεν κυκλοφορούν σχεδόν καθόλου αυτοκίνητα, αλλά μόνο μερικά ηλεκτρικά σκούτερ και λίγα τρίκυκλα φορτηγά. Το μέρος είναι απλό, καθαρό και δεν έχει εμπορικές διαφημίσεις –εκτός μόνο από τα πολλά μαοϊκά πανό και συνθήματα. Ο βασικός μισθός είναι βέβαια χαμηλός -το ισοδύναμο των 32 δολαρίων το μήνα- αλλά τα μέλη της κοινότητας νοικιάζουν επίσης δωρεάν διαμερίσματα, με διάφορες παροχές και τα βασικά είδη διατροφής και απολαμβάνουν δωρεάν εκπαίδευση.
Η σύγχρονη Κίνα είναι μόνο μερικά τετράγωνα μακριά, αλλά οι οικογενειακοί δεσμοί είναι πολύ ισχυροί στο Nanjiecun. Είναι πραγματικά απίστευτο πώς υπάρχει ακόμη ένα τόσο νοσταλγικό μέρος σε μια Κίνα η οποία εξακολουθεί να υφίσταται έντονο εκσυγχρονισμό και ξέφρενα αυξανόμενη αστικοποίηση.
<< Αρχική σελίδα