Je ne suis pas Charlie

του ΧΑΡΗ ΜΠΟΤΣΑΡΗ

Η έκδοση Charlie Hebdo δεν ήταν στην πραγματικότητα ακριβώς αυτό που αποκαλούμε μοντέλο ελεύθερου λόγου καθώς πάντα είχε υπερασπιστεί τις αμερικανικές εισβολές.

Το 2002 ο τότε αρχισυντάκτης Φιλίπ Βαλ είχε κατηγορήσει τον Νόαμ Τσόμσκι για αντιαμερικανισμό και σκληρή κριτική προς το Ισραήλ.
Το 2008 ο διάσημος σκιτσογράφος  Σινέ, είχε αποκαλύψει τις εβραϊκές ρίζες του Σαρκοζί ενώ παράλληλα είχε ασκήσει σκληρή κριτική στο γιο του, με αποτέλεσμα να απολυθεί από τον Βαλ για «αντισημιτισμό».
Το έντυπο είχε δεχθεί απειλές και είχε προειδοποιηθεί πολλά χρόνια πριν, ώστε να μην γελοιοποιεί τον Προφήτη Μωάμεθ (όπως και τον Ιησού), αλλά βάσιζε την κυκλοφορία του σε τέτοιου είδους βλάσφημα δημοσιεύματα και σκίτσα.
Το περιοδικό συνδεόταν με το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας και σχεδόν όλοι οι φονευθέντες ήταν μέλη του, αλλά αυτό δεν έτυχε εκτενούς αναφοράς από τα ΜΜΕ.
Γνωστοί Βρετανοί Τροτσκιστές είχαν χαρακτηρίσει τους σκοτωμένους αρθρογράφους ως ρατσιστές και ισλαμοφοβικούς.
Ο τίτλος Charlie Hebdo έχει κι αυτός τη ιστορία του καθώς το περιοδικό ονομαζόταν πριν “Charlie” για να εορταστεί ο θάνατος του Ντε Γκολ και άλλωστε έτσι αποκαλούνται οι Γάλλοι εθνικιστές.
Ένα τυπικό εξώφυλλο του περιοδικού είχε σκίτσο με τον σοδομισμό του Πατρός από τον Υιό και του Υιού από το Άγιο Πνεύμα.

 

fe-mail.gr