Άγνωστες θάλασσες
Η θάλασσα αποτελεί το 70% της γήινης επιφάνειας και η Γη είναι ο μόνος πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος όπου στην επιφάνειά της κυριαρχεί το υγρό στοιχείο.
Δείτε 9 θάλασσες που ίσως να μην έχετε ξανακούσει μέχρι τώρα.....
Η θάλασσα των Σαργασσών είναι μια επιμήκης περιοχή στο μέσο του Βόρειου Ατλαντικού και περιστοιχίζεται από θαλάσσια ρεύματα. Στα Δυτικά το όριό της καθορίζεται από το Ρεύμα του Κόλπου, στα Βόρεια από το Βορειοατλαντικό ρεύμα, στα ανατολικά από το ρεύμα των Καναρίων και στα Νότια από το Ισημερινό ρεύμα του Βόρειου Ατλαντικού. Όλα τα ρεύματα καταθέτουν τα θαλάσσια φυτά και τα σκουπίδια, σε αυτή τη θάλασσα, ενώ το φύκι Sargassum αναπαράγεται μόνο του στην επιφάνεια του ωκεανού και λόγω των ασθενών θαλασσίων ρευμάτων ο κύριος όγκος του διατηρείται συσσωρευμένος σε εκείνη την περιοχή.
Οι διαστάσεις της είναι κατά προσέγγιση 1.100 χιλιόμετρα πλάτος και 3.200 χιλιόμετρα μήκος. Τα νησιά Βερμούδες βρίσκονται στο δυτικό όριο της θάλασσας. Η θάλασσα των Σαργασσών είναι η μόνη θάλασσα χωρίς ακτές και αποτελεί κομμάτι του λεγόμενου Τριγώνου των Βερμούδων (στα βορειονατολικά του). Χαρακτηρίζεται από αδύναμα θαλάσσια ρεύματα, υψηλή αλατότητα και μεγάλα διαστήματα άπνοιας.
Η Seto Inland Sea, είναι η θάλασσα που χωρίζει τα τρία κύρια νησιά της Ιαπωνίας: Honshu, Shikoku και Kyushu. «Στολισμένη» με πάνω από 700 νησιά συνολικά, πολλά από τα οποία είναι ακατοίκητα, προσφέρει την ευκαιρία στον ταξιδιώτη, να δει την αγροτική, σε πολλές περιπτώσεις ανέγγιχτη Ιαπωνία και είναι μια δημοφιλής περιοχή για τους Ιάπωνες τουρίστες. Εκεί επίσης λαμβάνουν χώρα πολλά παραδοσιακά φεστιβάλ και χοροί.
Χρησιμεύει ως διεθνής πλωτή οδός, που συνδέει τον Ειρηνικό Ωκεανό με τη Θάλασσα της Ιαπωνίας και είναι επίσης γνωστή για την περιοδική κόκκινη παλίρροια, που προκαλείται από ένα είδος φυτοπλαγκτού που είναι θανατηφόρο για πολλά ψάρια.
Από το 1980, οι βόρειες και νότιες ακτές της, έχουν συνδεθεί με τις τρεις διαδρομές του έργου της γέφυρας Honshū-Shikoku, συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης γέφυρας Seto, η οποία εξυπηρετεί τόσο τα τρένα, όσο και τα αυτοκίνητα.
Η Θάλασσα της Γαλιλαίας, ή θάλασσα Κινέρετ, είναι στην ουσία μια λίμνη που βρίσκεται μεταξύ Ισραήλ και Συρίας, παρά τα υψίπεδα του Γκολάν που δεσπόζουν την περιοχή. Η έκτασή της φθάνει τα 166 τ.χλμ. και η μέση στάθμη της βρίσκεται 205 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Μεσογείου, παρουσιάζοντας έτσι αρνητικό υψόμετρο και έχοντας τον τίτλο της «χαμηλότερης λίμνης γλυκού νερού στη Γη». Στο βόρειο τμήμα της τροφοδοτείται με νερό κυρίως από τον Ιορδάνη ποταμό, ο οποίος υπερχειλίζοντάς την στο νότιο μέρος, συνεχίζει στη Νεκρά Θάλασσα όπου και εκβάλει. Η θάλασσα αυτή είναι ένας πολύ δημοφιλής προορισμός διακοπών με τις παραλίες της αποτελούν πόλο έλξης για τους τουρίστες του Ισραήλ καθώς και για διεθνείς προσκυνητές (πρόκειται για την βιβλική λίμνη της Γεννησαρέτ). Πρόσφατα άνοιξε ένα μονοπάτι 65 χλμ., κατάλληλο για πεζοπορία και ποδηλασία. Το Τελ Αβίβ, απέχει μόλις δύο ώρες με το αυτοκίνητο από τη λίμνη.
Η θάλασσα Λαμπραντόρ, βρίσκεται στο Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, μεταξύ της χερσονήσου Λαμπραντόρ και της Γροιλανδίας. Η θάλασσα πλαισιώνεται από υφαλοκρηπίδες προς τα νοτιοδυτικά, βορειοδυτικά και βορειοανατολικά. Συνδέεται στα βόρεια με την Baffin Bay μέσω του στενού Davis.
Η θάλασσα αυτή σχηματίστηκε κατά το διαχωρισμό της πλάκας της Βόρειας Αμερικής, από αυτή της Γροιλανδίας, που άρχισε πριν περίπου 60 εκατομμύρια χρόνια και σταμάτησε πριν περίπου 40 εκατομμύρια χρόνια. Η θάλασσα Λαμπραντόρ αποτελεί μια σημαντική πηγή για τα βαθιά νερά του Βόρειου Ατλαντικού, μια μάζα κρύων νερών, που ρέει σε μεγάλο βάθος κατά μήκος του δυτικού άκρου του Βόρειου Ατλαντικού.
Μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας, η θάλασσα του Αζόφ, είναι πιο ρηχή θάλασσα του κόσμου. Μοιάζει με κλειστή λίμνη και δέχεται τα νερά 20 ποταμών, γι’ αυτό και τα νερά της δεν είναι πολύ αλμυρά και τα ψάρια της νοστιμότατα. Φημισμένο είναι το χαβιάρι που βγαίνει από τους οξύρρυγχους. Η θάλασσα του Αζόφ αποτελεί τμήμα της Μαύρης Θάλασσας, με την οποία συνδέεται με το στενό του Κερτς και δημοφιλή προορισμό για τους Ρώσους και τους Ουκρανούς που συρρέουν εκεί το καλοκαίρι για να απολαύσουν τα ζεστά νερά της. Ωστόσο, η Αζοφική θάλασσα είναι λιγότερο ανεπτυγμένη από τη νότια ακτή της Κριμαίας και μεγάλο μέρος της περιοχής παραμένει άγριο, με ερημικές παραλίες.
Με επίσημη ονομασία το Mare Tranquillitatis, η Θάλασσα της Ηρεμίας δεν είναι ούτε ήρεμη, ούτε θάλασσα, δεδομένου ότι δεν περιέχει νερό. Περιτριγυρισμένη από τα βραχώδη βουνά του φεγγαριού, η τουριστική ζωή εδώ είναι… ήπια. Οι τελευταίοι «τουρίστες» που την επισκέφτηκαν ήταν οι Buzz Aldrin και Neil Armstrong τη δεκαετία του 1960. Δυστυχώς, δεν υπάρχει τρόπος να επισκεφτείτε την Θάλασσα της Ηρεμίας αυτή τη στιγμή, όμως, με την Virgin Galactic και διάφορες άλλες εταιρείες που ετοιμάζουν διαστημικά ταξίδια, ίσως να μπορέσετε κάποια στιγμή να νιώσετε κι εσείς την αίσθηση έλλειψης βαρύτητας στο «βυθό» αυτής της θάλασσας στο μέλλον.
Πόπη Αθανασοπούλου
αναρτήθηκε από το χρήστη Anemoni @ 6:24 μ.μ.
<< Αρχική σελίδα