Το συνεχές οικονομικό έγκλημα της ΔΕΗ στα νησιά

Οι νέες αυξήσεις στις χρεώσεις για Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) που, σύμφωνα με πληροφορίες, θα φτάσουν έως και 70% (!) στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, φέρνουν ξανά στο προσκήνιο ένα έγκλημα που επί δεκαετίες συντελείται με θύματα τους Έλληνες καταναλωτές, το περιβάλλον και το τουριστικό προϊόν της χώρας μας.

Ως γνωστόν, τα νησιά που δεν συνδέονται με το ηλεκτρικό δίκτυο της χώρας (π.χ. Κυκλάδες, Δωδεκάνησα) επί δεκαετίες στηρίζονται στο πετρέλαιο για την ηλεκτροπαραγωγή, σε ποσοστό που ξεπερνά το 95%.Το κόστος αγοράς πετρελαίου είναι τόσο υψηλό που, για να μην πληρώνουν οι κάτοικοι των νησιών 4 και 5 φορές πιο ακριβά το ρεύμα, τη διαφορά επωμίζονται (και σωστά) όλοι οι Έλληνες καταναλωτές μέσα από τις ΥΚΩ που αναφέρονται στον λογαριασμό της ΔΕΗ.

Το 2011 η ΔΕΗ πλήρωσε 800 εκατ. ευρώ για αγορές υγρών καυσίμων, ενώ το 2012 το ποσό αυτό σχεδόν άγγιξε το 1 δισ. ευρώ. Οι συνεχείς αυξήσεις του κόστους πετρελαίου είχαν το (πολύ αναμενόμενο) αποτέλεσμα να ξεπερνούν σημαντικά τα 700 περίπου εκατ. που συγκεντρώνει η ΔΕΗ από τις ΥΚΩ (που επίσης χρηματοδοτούν και το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο). Μαζί με την αύξηση των ενταγμένων πολιτών στο ΚΟΤ, η ΔΕΗ πλέον καλείται να μαζέψει 1,1-1,2 δισ. τον χρόνο από τις ΥΚΩ. Εξ ου και οι αυξήσεις.

Πόσο κοστίζει η διασύνδεση των Κυκλάδων με το δίκτυο της ηπειρωτικής Ελλάδας; Περίπου 1 δισ. ευρώ. Μόλις σε έναν χρόνο, δηλαδή, θα είχαμε κάνει απόσβεση…

Θα περίμενε κανείς κυβέρνηση και ΔΕΗ να έχουν ως βασικό μέλημα τη διασύνδεση των νησιών, την εκμετάλλευση του τεράστιου και ανεξάντλητου δυναμικού ανανεώσιμης ενέργειας (ήλιος, αέρας, γεωθερμία) και εφαρμογή στοιχειωδών μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας (ναι, υπάρχουν ακόμα ξενοδοχειακές μονάδες που δεν έχουν ηλιακούς θερμοσίφωνες για ζεστό νερό χρήσης και καίνε ρεύμα…). Άλλωστε είναι νωπή ακόμα η περυσινή πικρή εμπειρία του μπλακ-άουτ της Σαντορίνης, αποτέλεσμα του προβληματικού πετρελαϊκού συστήματος ηλεκτροδότησης που έχουμε στα νησιά.
Αμ δε!

Βασικός στόχος της ΔΕΗ είναι η κατασκευή νέων πετρελαϊκών μονάδων (π.χ. Ρόδος), για τις οποίες μάλιστα έχει αιτηθεί δάνειο αξίας 175 εκατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή ΤράπεζαΕπενδύσεων, ενώ την ίδια ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές το ΥΠΕΚΑ ζητά επίμονα εξαιρέσεις από την Ευρώπη για την ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλούν οι πετρελαϊκές μονάδες, με σκοπό να παρατείνει τη ρυπογόνο λειτουργία τους για πολλά χρόνια ακόμα.

Αλλά δεν πειράζει. Όσο υπάρχουν 6,5 εκατομμύρια καταναλωτές στην Ελλάδα που πληρώνουν – δήθεν ως κοινωνική πολιτική – το πετρέλαιο των νησιών, ας διατηρήσουμε αυτήν την κατάσταση προς τέρψιν όσων νέμονται το αντίστοιχο κύκλωμα, π.χ. πετρέλαιο, μεταφορά, αεριοστρόβιλοι (με κάποιο μαγικό τρόπο, αυτό θυμίζει επίσης σε πολλά σημεία το καθεστώς προμήθειας νερού ύδρευσης στα νησιά με πλωτές υδροφόρες…).

Λυπάμαι, αλλά για αυτήν την κατάντια δεν φταίει ούτε το μνημόνιο ούτε η Μέρκελ. Φταίει το ξερό μας το κεφάλι. Εδώ και δεκαετίες αρνούμαστε να κάνουμε το αυτονόητο και προτιμούμε να σκορπάμε δισεκατομμύρια σε εισαγωγές πετρελαίου διαιωνίζοντας ένα παράλογο σύστημα, αντί να επενδύουμε αυτά τα χρήματα στο εσωτερικό προωθώντας βιώσιμες λύσεις: να μειώσουμε το κόστος ρεύματος, να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, να εφαρμόσουμε (πραγματική) κοινωνική πολιτική.

Προς το παρόν, όσο εξαρτώμαστε από το… μαζούτ που καίμε στα νησιά μας τόσο εκτεθειμένοι θα είναι οι λογαριασμοί της ΔΕΗ στις αυξανόμενες τιμές του πετρελαίου. Για τις υπόλοιπες (κρυφές και φανερές) επιδοτήσεις προς τα ορυκτά καύσιμα, που θα φέρουν και αυτές σύντομα νέες αυξήσεις στους λογαριασμούς, θα τα πούμε μία άλλη φορά…
Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε σήμερα στην ιστοσελίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ.

 

 

 

greenpeace.org 

Eglimatikotita.gr