Αθήνα 2014, μια πόλη προσβάσιμη ή μήπως απροσπέλαστη;

Ο Λευτέρης Μυλωνάκης και ο Χρήστος Ζαρκαδάκης, βιντεοσκοπούν και μελετούν πόσο προσβάσιμη είναι η Αθήνα για κάποιον που κινείται με αμαξίδιο.
Θέλουν να δουν αντιδράσεις των συμπολιτών, πόσο ευαισθητοποιημένοι είναι στην εικόνα ενός....

αμαξιδίου στην πρωτεύουσα.
Αν τελικά είναι εφικτό να κινηθεί κανείς, πέραν από τα ¨φυσικά εμπόδια¨ όπως η κίνηση στους δρόμους.
Ο Παντελής πήρε το θάρρος και κυκλοφόρησε!
Συνάντησε πεζοδρόμια που εμπόδιζαν το αμαξίδιο να κινηθεί άνετα, φανάρια που δεν διαρκούσαν όσο θα έπρεπε ώστε να βρει το χρόνο να περάσει, συμπολίτες που δε κοιτούσαν δίπλα τους η πίσω τους, ώστε να ανοίξουν το δρόμο.
Και ίσως το κυριότερο, ράμπες αναπήρων κατασκευασμένες λάθος(πολύ ψηλές, χωρίς γωνία εισόδου), κάτι που δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο τον πρωταγωνιστή της έρευνας.
Σε ένα video2 λεπτών, βλέπουμε τι αντιμετωπίζει κάθε μέρα ή κάθε φορά, κάποιος/α που θέλει να κινηθεί στην  Αθήνα με αμαξίδιο!
Φανταστείτε να πρέπει να πάει στη δουλειά του, σε κάποιο σημαντικό ραντεβού(εργασίας ή ιατρικής φύσεως), πόσο αγχωτικό είναι να σκέφτεται πως θα φτάσει.
Και όλα αυτά …στην προσβάσιμη πόλη, όπως θέλουν να αναφέρουν δήμαρχοι και πολιτικοί, χωρίς φυσικά να έχουν ρωτήσει τους άμεσα ενδιαφερόμενους!

Βογιατζής Ηλίας

 

 

 

i-diadromi.gr